Ο χρόνος μετάβασης στην εργασία δεν αποτελεί χρόνο εργασίας. Ως χρόνος εργασίας νοείται ο χρόνος κατά τη διάρκεια του οποίου ο εργαζόμενος μπορεί αλλά και οφείλει να παράσχει την εργασία του. Το πδ 88/99 το οποίο εκδόθηκε σε συμμόρφωση προς την οδηγία 93/104/ΕΚ ορίζει ως χρόνο εργασίας "Κάθε περίοδο κατά τη διάρκεια της οποίας ο εργαζόμενος ευρίσκεται στην εργασία, στη διάθεση του εργοδότη και ασκεί τη δραστηριότητα ή τα καθήκοντά του, σύμφωνα με τις ισχύουσες ρυθμίσεις, για κάθε κατηγορία εργαζομένων". Συνεπώς αυτός (ο εργαζόμενος) καθορίζει και τη διάρκεια του εν λόγω χρόνου, με την επιλογή της κατάλληλης προς τούτο κατοικίας, εφόσον τουλάχιστον δεν επιβάλλονται από τον εργοδότη δεσμεύσεις, με τις οποίες χάριν αυτού ο άνω χρόνος καταβάλλεται και για την απασχόληση αυτή (δηλαδή για τη μετάβαση στον τόπο εργασίας και επιστροφή στην κατοικία) αμοιβή. Δεν μπορεί επομένως, χωρίς συμφωνία να τεθεί ζήτημα υπερωριακής απασχόλησης, στην περίπτωση αυτή. ΑΠ 1366/2023 Πρόεδρος: H κ. Μαριάνθη Παγουτέλη Εισηγητής: Η κ. Δήμητρα Ζώη Δικηγόροι: Ο κ. Ιωάννης Καρούζος, Η κ. Ελένη Ευαγγελοδήμου