Μόνο με συμφωνία είναι επιτρεπτός ο συμψηφισμός με τις υπέρτερες των νομίμων καταβαλλόμενες αποδοχές των προσαυξήσεων για υπερεργασία και εργασία Κυριακών και νυκτών. Είναι άκυρη η μεταξύ του εργοδότη και του μισθωτού συμφωνία κατά την οποία οι αμοιβές και αποζημιώσεις για νόμιμη και παράνομη υπερωρία καλύπτονται εν όλω ή εν μέρει με την καταβολή αποδοχών που είναι υψηλότερες από τις ελάχιστες νόμιμες. Αντίθετα δεν είναι άκυρη η συμφωνία για συμψηφισμό στον υπέρτερο του νομίμου μισθού των οφειλόμενων προσαυξήσεων και αποζημιώσεων που δικαιούται ο μισθωτός για πρόσθετη απασχόλησή του λόγω Υπερεργασίας, παροχής εργασίας κατά τις ημέρες της υποχρεωτικής ανάπαυσης, τις Κυριακές και αργίες και κατά τη διάρκεια της νύκτας. ΑΠ 176/2023 Πρόεδρος: Η κ. Ζαμπέττα Στράτα Εισηγητής: Ο κ. Γεωρ. Αυγέρης Δικηγόροι: Η κ. Ζαχαρούλα Καλύβα - Ανδρέας Μαυραγάνης [...] Περαιτέρω, από τη διάταξη του άρθρου 8 παρ. 4 του ν.δ.4020/1959 προκύπτει ότι είναι άκυρη η μεταξύ του εργοδότη και του μισθωτού συμφωνία κατά την οποία οι αμοιβές και αποζημιώσεις για νόμιμη και παράνομη υπερωρία καλύπτονται εν όλω ή εν μέρει με την καταβολή αποδοχών που είναι υψηλότερες από τις ελάχιστες νόμιμες. Αντίθετα, δεν είναι άκυρη η συμφωνία για συμψηφισμό στον υπέρτερο του νόμιμου μισθού των οφειλόμενων προσαυξήσεων και αποζημιώσεων που δικαιούται ο μισθωτός για πρόσθετη απασχόλησή του λόγω υπερεργασίας, παροχής εργασίας κατά τις ημέρες της υποχρεωτικής ανάπαυσης, τις Κυριακές και αργίες και κατά τη διάρκεια της νύκτας (Α.Π. 429/2010, Α.Π. 529/2016, Α.Π. 1321/2006). Εξάλλου, σύμφωνα με τις διατάξεις των άρθρων 1 παρ. 2 και 2 παρ. 2 της, κατ' εξουσιοδότηση του ν. 28/1944, εκδοθείσας 25.825/1951 κοινής απόφασης των Υπουργών Οικονομικών και Εργασίας, οι προβλεπόμενες προσαυξήσεις για παροχή εργασίας κατά τις ημέρες υποχρεωτικής ανάπαυσης, τις Κυριακές ή αργίες και κατά τη διάρκεια της νύκτας δεν συμψηφίζονται προς τις καταβαλλόμενες αποδοχές που είναι ενδεχομένως ανώτερες των νόμιμων, ελάχιστων ορίων μισθών και ημερομισθίων. Κατά την αληθή έννοια των διατάξεων αυτών, απαγορεύεται μόνο ο εκ μέρους του εργοδότη μονομερής καταλογισμός των τυχόν καταβαλλόμενων, υπέρτερων των νομίμων, αποδοχών προς τις οφειλόμενες προσαυξήσεις από την παρασχεθείσα εργασία κατά τις Κυριακές τις εξαιρετέες ημέρες και τις νύκτες. Αντίθετα, δεν απαγορεύεται η συνομολόγηση μεταξύ εργοδότη και μισθωτού ότι με τις καταβαλλόμενες, υπέρτερες των νομίμων, αποδοχές θα καλύπτεται και κάθε προσαύξηση η οποία ήθελε προκύψει από την παροχή εργασίας κατά τις Κυριακές κ.λπ. κατά τη διάρκεια της σύμβασης. Μία τέτοια συμφωνία περί καταλογισμού των υπέρτερων αποδοχών στις τυχόν οφειλόμενες προσαυξήσεις για επί πλέον εργασία (πλην νομίμων ή παράνομων / κατ' εξαίρεση υπερωριών) δεν αντίκειται στις διατάξεις των άρθρων 3,174, 664 και 679 Α.Κ., εφόσον ο μισθωτός, με τη συμφωνία αυτή, λαμβάνει τα οριζόμενα από τις νομοθετικές ή συλλογικές κανονιστικές ρυθμίσεις ελάχιστα όρια αποδοχών και προσαυξήσεων (Ολ.Α.Π. 930/1990, Ολ.Α.Π. 87/1971, Α.Π. 1117/2017, Α.Π. 180/2015, Α.Π. 1208/2013, Α.Π. 339/2011, Α.Π. 430/2010). Στην προκειμένη περίπτωση, κατ' επιτρεπτή (Κ.Πολ.Δ. 561 παρ. 2) επισκόπηση των διαδικαστικών εγγράφων, ο αναιρεσείων με την από 10.10.2015 αγωγή του, ισχυριζόμενος ότι απασχολήθηκε αρχικά κατά το χρονικό διάστημα από 1.5.2011 έως 7.7.2011 άτυπα και χωρίς πρόσληψη και, στη συνέχεια, από 8.7.2011 με έγκυρη σύμβαση εξαρτημένης εργασίας αορίστου χρόνου, ως παρκαδόρος, αντί μηνιαίου μισθού 1.355 ευρώ έως και 22.10.2014, οπότε και απολύθηκε, στην επιχείρηση πάρκινγκ αυτοκινήτων που αρχικά ανήκε στην πρώτη αναιρεσίβλητη και από 1.9.2014, κατόπιν μεταβίβασης της επιχείρησης, στη δεύτερη αναιρεσίβλητη και ότι παρά τα συμφωνηθέντα απασχολήθηκε και τα Σάββατα και τις Κυριακές επί 8ωρο, από 7:00 έως 15:00, ζητούσε κυρίως με βάση τη σύμβαση εργασίας και επικουρικά με τις διατάξεις του αδικαιολόγητου πλουτισμού, να υποχρεωθούν οι αναιρεσίβλητες, ευθυνόμενες εις ολόκληρο η καθεμία, να του καταβάλουν α) το ποσό των 14.798 ευρώ για εργασία του στα αναφερόμενα Σάββατα των ετών 2011-2014, β) το ποσό των 20.035,84 ευρώ για την εργασία του τις αναφερόμενες Κυριακές των ετών 2011 έως 2014, γ) το ποσό των 20.585,29 ευρώ για υπερεργασιακή και υπερωριακή απασχόλησή του τα έτη 2011 έως 2014, δ) το ποσό των 5.058,59 ευρώ για την αναλογία επί των ανωτέρω κονδυλίων των δώρων Χριστουγέννων 2011-2015 και ε) το ποσό των 2.121,42 ευρώ για την αναλογία επί των ανωτέρω κονδυλίων των δώρων Πάσχα 2011-2014. Επί της αγωγής αυτής εκδόθηκε η 6597/2017 απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Αθηνών, η οποία, αφού απέρριψε ως μη νόμιμα τα κονδύλια για υπερεργασιακή και υπερωριακή απασχόληση και για την αναλογία των δώρων Χριστουγέννων και Πάσχα (γ', δ' και ε' κονδύλια), δέχτηκε κατά τα λοιπά εν μέρει την αγωγή ως ουσιαστικά βάσιμη και υποχρέωσε τις αναιρεσίβλητες να καταβάλουν, εις ολόκληρο η καθεμία, στον αναιρεσείοντα το συνολικό ποσό των 34.375,21 ευρώ. Ακολούθως, επί των από 16.6.2017 και από 19.6.2017 εφέσεων της πρώτης και της δεύτερης των αναιρεσιβλήτων, αντίστοιχα, εκδόθηκε η 2053/2018 προσβαλλόμενη απόφαση του Μονομελούς Εφετείου Θεσσαλονίκης, η οποία δέχτηκε και κατ' ουσία τις εφέσεις, εξαφάνισε την 6597/2017 απόφαση του πρωτόδικου Δικαστηρίου και απέρριψε την αγωγή ως ουσιαστικά αβάσιμη. Ειδικότερα, το Εφετείο με την προσβαλλόμενη απόφασή του δέχτηκε, κατά το ενδιαφέρον τον αναιρετικό έλεγχο μέρος, τα ακόλουθα: "Η πρώτη εναγομένη (ήδη πρώτη αναιρεσίβλητη), με το από 29.4.2011 ιδιωτικό συμφωνητικό μίσθωσης, εκμίσθωσε (εννοεί μίσθωσε) ένα χώρο στάθμευσης αυτοκινήτων που βρίσκεται στην οδό ..., για να τον χρησιμοποιήσει για την άσκηση της επαγγελματικής της δραστηριότητας και δήλωσε στην αρμόδια Δ.Ο.Υ. την μεταβολή της έως τότε επιχειρηματικής της δραστηριότητας, λαμβάνοντας κωδικούς που αντιστοιχούν σε υπηρεσίες στάθμευσης αυτοκινήτων, με έναρξη εργασιών την 2.5.2011. Στις 24.9.2012 εξουσιοδότησε τον πατέρα της ... και την μητέρα της ... να ενεργούν αντί γι' αυτήν και για λογαριασμό της, από κοινού ή ο καθένας χωριστά, για την ως άνω ατομική της επιχείρηση, καθώς και να την εκπροσωπούν έναντι τρίτων. Με την ως άνω εξουσιοδότηση ο ... συμμετείχε στην καθημερινή λειτουργία της επιχείρησης, ενεργώντας για λογαριασμό της πρώτης εναγομένης. Περαιτέρω, για τις ανάγκες της ως άνω επιχείρησής της η πρώτη εναγομένη προσέλαβε τον ενάγοντα (ήδη αναιρεσείοντα) στις 8.7.2011, με έγκυρη σύμβαση εξαρτημένης εργασίας αορίστου χρόνου, ως διευθυντή-παρκαδόρο, για να παρέχει τις υπηρεσίες του από Δευτέρα έως την Παρασκευή, επί οχτάωρο ημερησίως, από τις 7:00 έως τις 15:00, έναντι συμφωνημένου μηνιαίου μισθού 1.355 ευρώ. Στις 1.9.2014, η πρώτη εναγομένη μεταβίβασε την επιχείρηση στη δεύτερη εναγομένη αδερφή της (ήδη δεύτερη αναιρεσίβλητη) και παράλληλα έκανε διακοπή εργασιών από την επαγγελματική αυτή δραστηριότητά της η δε δεύτερη εναγομένη συνέχισε την άσκηση της ιδίας ακριβώς επαγγελματικής δραστηριότητας, διαδεχόμενη με τον τρόπο αυτό την προηγούμενη εργοδότρια του ενάγοντος, χωρίς καμία απολύτως μεταβολή στο εργασιακό καθεστώς αυτού μέχρι τις 22.10.2014, οπότε η δεύτερη εναγομένη τον απέλυσε. "Περαιτέρω, ο ενάγων κατά την πρόσληψή του ήταν 48 ετών και είχε προϋπηρεσία 20 περίπου ετών σε επιχειρήσεις παροχής υπηρεσιών πάρκινγκ. Ο μισθός του καθορίστηκε στο ποσό των 1.355 ευρώ και το ωράριο απασχόλησής του επί οχτάωρο καθημερινά, ήτοι από 7:00 έως 15:00, από Δευτέρα έως Παρασκευή, ήτοι 40 ώρες εβδομαδιαίως, που όμως θα μπορούσε να περιλαμβάνει και Σάββατα ή Κυριακές. Στην επιχείρηση αυτή εργάζονταν και άλλοι τρεις παρκαδόροι, ένας εκ των οποίων ήταν ο υιός του ενάγοντος ..., με πρόγραμμα που ήταν σταθερό και περιλάμβανε 45 ώρες εργασίας από καθέναν από τους τρεις άλλους εργαζομένους και τις υπόλοιπες ώρες κάλυπτε ο ενάγων, ο οποίος ήταν και υπεύθυνος των ημερήσιων και μηνιαίων εισπράξεων από τους πελάτες του πάρκινγκ, τις οποίες απέδιδε στον πατέρα των εναγομένων ..., ιατρό, ο οποίος ήταν και ο ιδιοκτήτης του ακινήτου που στέγαζε την επιχείρηση πάρκινγκ στην οδό ..., που είναι παράλληλος της οδού ... στο κέντρο της πόλης. "O ενάγων καθόλο το χρονικό διάστημα της απασχόλησής του διατηρούσε άριστες σχέσεις με τον ..., αφού ήταν φίλοι για είκοσι περίπου χρόνια και ποτέ δεν είχε εκφράσει οποιοδήποτε παράπονο για την αμοιβή του. Μάλιστα ο ιατρός πατέρας των εναγομένων ... είχε τεράστια οικονομική επιφάνεια, ήτοι διαμερίσματα στην οδό ..., όπου διέμενε ο ίδιος, σπίτια στο ..., ισόγεια καταστήματα στο κέντρο της Θεσσαλονίκης, το επίδικο πάρκινγκ και εκατομμύρια σε τράπεζες στην Ελλάδα και στο εξωτερικό, όπως συνομολογεί ο ενάγων, και λόγω της εξαιρετικής σχέσης που είχε με τον ενάγοντα δεν δικαιολογείται η μη καταβολή της επίδικης αμοιβής επί τρία ολόκληρα έτη, και συγκεκριμένα αμοιβή 16 ωρών εβδομαδιαίως και συνολικά 62.500 ευρώ, χωρίς οποιαδήποτε διαμαρτυρία του ενάγοντος και χωρίς οποιαδήποτε διατάραξη των συνομολογουμένων εξαιρετικά φιλικών σχέσεών τους. Και τούτο μάλιστα παρά την επικαλούμενη από τον ενάγοντα δεινή οικονομική του κατάσταση, την οποία εκμεταλλευόταν δήθεν η εναγομένη ..., παραβιάζοντας την εργατική νομοθεσία και τα μεταξύ τους συμφωνηθέντα, κατά τους ισχυρισμούς του. "Ειδικότερα, ο ενάγων δεν εξέφρασε οποιαδήποτε διαμαρτυρία, παρότι από το 2011, οπότε προσλήφθηκε λόγω των φιλικών του σχέσεων με τον..., εξαναγκαζόταν δήθεν σε εργασία επί 16 ώρες κάθε Σαββατοκύριακο επί 160 περίπου εβδομάδες, χωρίς να έχει καθόλου ελεύθερο χρόνο για λίγα έστω Σαββατοκύριακα ετησίως χωρίς καμία αντίδραση επί τρία χρόνια Και μόνο λίγο μετά το θάνατο του... (2014) και αφού ανέλαβε την επιχείρηση πάρκινγκ η δεύτερη εναγομένη ..., προσέφυγε ο ενάγων, αλλά και άλλοι τρεις εργαζόμενοι στην Επιθεώρηση Εργασίας, διεκδικώντας χρήματα που επί τρία έτη δεν τους καταβλήθηκαν. Ειδικότερα, ο ενάγων προσέφυγε για πρώτη φορά στην Επιθεώρηση Εργασίας με την από 13.10.2014 αίτησή του και συντάχθηκε το από 14.10.2014 δελτίο εργατικής διαφοράς στις 16.3.2015 στο Ι.Κ.Α. Θεσσαλονίκης και τέλος στις 24.11.2015 κατέθεσε την επίδικη αγωγή, δικαιολογώντας την ως άνω έλλειψη διαμαρτυρίας και αντίδρασης στην μη καταβολή των δεδουλευμένων του στην εμπιστοσύνη που είχε στον... ότι θα εκπληρώσει τις υποχρεώσεις του, αντιφάσκοντας με τον εαυτό του όταν υποστηρίζει ότι τον εξανάγκαζε η ... να εργάζεται παραπάνω από το ωράριό του, εκμεταλλευόμενη την ανάγκη του. "Περαιτέρω, από την 1.9.2014 που ανέλαβε την επιχείρηση η ..., η οποία είναι μητέρα τριών ανήλικων τέκνων, πτυχιούχος Γεωλογίας με μεταπτυχιακό δίπλωμα στο τμήμα Βιολογίας του Α.Π.Θ. και υποψήφια διδάκτωρ στο τμήμα Βιολογίας του Α.Π.Θ. και η οποία δεν είχε οποιαδήποτε εμπειρία στη διεύθυνση και τη διαχείριση του πάρκινγκ, άρχισε να επισκέπτεται τον χώρο για να ενημερωθεί για την πορεία της επιχείρησης και την λειτουργία της. Έτσι, ζήτησε από τον ενάγοντα να της παρουσιάζει και να της αποδίδει καθημερινά τα έσοδα του ταμείου, ενώ παράλληλα επιχείρησε κάποιες αλλαγές στην καθημερινή λειτουργία της επιχείρησης, όπως την απαγόρευση του καπνίσματος εντός της επιχείρησης κ.λπ. Στην προσπάθειά της αυτή συνάντησε την άρνηση του ενάγοντος ο οποίος αφενός προφασιζόταν διάφορες δικαιολογίες και δεν συμμορφωνόταν με τις εντολές της και αφετέρου απευθυνόταν προς αυτήν με υπονοούμενα ότι λόγω της απειρίας της δεν μπορούσε να διαχειριστεί την επιχείρηση και θα ήταν καλύτερα να παραχωρήσει σε αυτόν ολόκληρη τη διαχείριση της επιχείρησης αποδίδοντάς της ένα ποσοστό κέρδους. Η εναγόμενη όμως απαίτησε να λειτουργήσει η επιχείρηση με το δικό της τρόπο και να έχει τον πλήρη έλεγχο των οικονομικών της οπότε η στάση του ενάγοντος αλλά και των λοιπών τριών εργαζομένων, έγινε επιθετική και της μιλούσε απότομα και με ένταση. Ακολούθως ο ενάγων προσέφυγε με τους λοιπούς εργαζομένους στην Επιθεώρηση Εργασίας ζητώντας τα κονδύλια που αναφέρει στην αγωγή. "Τρεις ημέρες πριν από την ως άνω προσφυγή είχε ζητήσει έλεγχο της επιχείρησης από την ως άνω αρχή, ο οποίος πραγματοποιήθηκε την 11.10.2014, ημέρα Σάββατο, οπότε βρέθηκε στο πάρκινγκ ο ενάγων και επιβλήθηκε χρηματικό πρόστιμο στην επιχείρηση. Το πρόστιμο αυτό απαλείφθηκε μετά από αίτηση θεραπείας της εναγομένης με την υπ' αριθμ.... απόφαση του Σώματος Επιθεώρησης Εργασίας, καθόσον ο ενάγων στις 9.10.2014 είχε ατύχημα εκτός εργασίας και σύμφωνα με την υπ' αριθμ.... απόφαση του Ι.Κ.Α. βρισκόταν σε άδεια ασθενείας μέχρι την 8.11.2014 και βρισκόταν στην επιχείρηση γνωρίζοντας ότι ο έλεγχος θα γινόταν εκείνη την ημέρα. Σημειώνεται ότι ο έλεγχος του Ι.Κ.Α. έγινε ακόμη δύο φορές χωρίς να διαπιστωθεί οποιαδήποτε παράβαση, όπως προκύπτει από τα υπ' αριθμ.... και... δελτία ελέγχου του Ι.Κ.Α. "Εξάλλου, και μετά την ένδικη αγωγή, ο ενάγων ζήτησε επανειλημμένα να αποκτήσει την επιχείρηση πάρκινγκ με αντάλλαγμα την παραίτηση από την ένδικη αγωγή και από την παραίτηση από το δικαίωμα άσκησης αγωγής των υπόλοιπων τριών υπαλλήλων της επιχείρησης, καθώς και την παραίτηση από την καταγγελία τους στο Ι.Κ.Α., επί της οποίας δεν είχε εκδοθεί απόφαση. Ακολούθως ο ενάγων απέκτησε την επιχείρηση πάρκινγκ που βρίσκεται στην παραλιακή οδό..., στο όνομα του γιου του, η οποία απέχει 15 μέτρα από την επιχείρηση της εναγομένης. "Από όλα τα παραπάνω προκύπτει ότι ο ενάγων δεν έχει οποιαδήποτε απαίτηση κατά των εναγόμενων από την απασχόλησή του στην επιχείρηση πάρκινγκ. Ειδικότερα: α) ο ενάγων κατάρτιζε το πρόγραμμα των ωρών εργασίας των εργαζομένων στην επιχείρηση και ο ίδιος εργαζόταν με ευέλικτο ωράριο, ώστε να καλύπτονται καθημερινά οι ανάγκες της επιχείρησης και ελάμβανε αμοιβή για το σύνολο της εργασίας του το ποσό των 1.355 ευρώ μηνιαίως, ήτοι ποσό διπλάσιο των νομίμων αποδοχών του, το οποίο κάλυπτε κάθε τυχόν αξίωσή του για υπερεργασία, αμοιβή κατά την έκτη ημέρα ή Κυριακάτικη απασχόλησή του, β) στην επιχείρηση υπήρχαν τρεις ακόμη εργαζόμενοι, απασχολούμενοι 45 ώρες εβδομαδιαίως, οι οποίοι κάλυπταν τις βάρδιες, μαζί με τον ενάγοντα, χωρίς να χρειάζεται αυτός να υπερβαίνει το ωράριό του, γ) ο ενάγων συμφώνησε τον ανωτέρω μισθό γνωρίζοντας επακριβώς τις ανάγκες της επιχείρησης και τον χρόνο που θα απασχολείτο, δ) ο νόμιμος μισθός του ενάγοντος καθοριζόταν από την ισχύουσα ε.γ.σ.σ.ε., διότι δεν υπήρχε υποχρεωτική ισχύουσα σ.σε. ή δ.α., η εναγομένη δεν ήταν μέλος του αντίστοιχου σωματείου εργοδοτών και δεν αποδείχθηκε συμφωνία των διαδίκων να καθοριστεί ο μισθός του ενάγοντος με οποιαδήποτε σ.σ.ε. ή δ.α., αλλά αντίθετα συμφωνήθηκε ρητά ο μισθός του να ανέρχεται σε 1.355 ευρώ κατά τα προαναφερθέντα, ποσό που υπερβαίνει κατά πολύ την νόμιμη αμοιβή του, ε) τα έσοδα της επιχείρησης κατά το επίδικο διάστημα ανέρχονταν, σύμφωνα με τα βιβλία εσόδων-εξόδων, το έτος 2011 σε 91.407,69 ευρώ και τα έξοδα σε 117.040 ευρώ, το έτος 2012 σε 127.956,87 ευρώ και τα έξοδα σε 127.704,76 ευρώ, το έτος 2013 σε 130.736,44 και τα έξοδα σε 125.395,49 ευρώ και το έτος 2014 σε 92.411,68 και τα έξοδα σε 87.385,45 ευρώ, στ) το πάρκινγκ της επιχείρησης είχε 40 περίπου θέσεις, εκ των οποίων οι 30 είναι μόνιμες και συνεπώς δεν υπήρχε ανάγκη διπλοβάρδιας κατά τις πρωινές ώρες, ζ) δεν υπήρξε οποιοσδήποτε εξαναγκασμός του ενάγοντος να διεκδικήσει τα δικαιώματά του κατά το επίδικο διάστημα με απειλή απόλυσης ή οποιονδήποτε άλλο τρόπο, αφού και ο ίδιος ο ενάγων συνομολογεί ότι"... ο πατέρας των αντιδίκων με είχε σαν παιδί του ... λόγω της μακροχρόνιας σχέσης μας και της τεράστιας οικονομικής ευρωστίας του τον εμπιστευόμουν σε όσα μου έλεγε..."". Με βάση τις παραδοχές αυτές το Εφετείο δέχτηκε κατ' ουσία τις από 16.6.2017 και από 19.6.2017 εφέσεις των αναιρεσιβλήτων, εξαφάνισε την 6597/2017 πρωτόδικη απόφαση και απέρριψε την από 10.10.2015 αγωγή του ενάγοντος ως ουσιαστικά αβάσιμη. Με αυτά που δέχθηκε και έτσι που έκρινε το Εφετείο, στέρησε την προσβαλλόμενη απόφασή του από νόμιμη βάση, καθόσον διέλαβε ασαφείς και ανεπαρκείς αιτιολογίες ως προς το κρίσιμο ζήτημα του περιεχομένου της σύμβασης εργασίας και της απασχόλησης του αναιρεσείοντος κατά της αιτούμενης με την αγωγή απασχόλησής του κατά τα Σάββατα και τις Κυριακές, που καθιστούν ανέφικτο τον αναιρετικό έλεγχο ως προς την ορθή ή μη εφαρμογή των προδιαληφθεισών ουσιαστικού δικαίου διατάξεων των άρθρων 8 παρ. 4 του ν.δ. 4020/1959, 1 παρ. 2 και 2 παρ. 2 της κατ' εξουσιοδότηση του ν. 28/1944 εκδοθείσας 25825/1951 κοινής απόφασης των Υπουργών Οικονομικών και Εργασίας, σε συνδυασμό με τα άρθρα 3, 174, 664 και 679 Α.Κ., τις οποίες έτσι παραβίασε εκ πλαγίου. Ειδικότερα, α) δέχεται ότι καθορίστηκε ο μισθός του αναιρεσείοντος στο ποσό των 1.355 ευρώ, μηνιαίως, με ωράριο απασχόλησης καθημερινά από 7:00 έως 15:00 από Δευτέρα έως Παρασκευή, "που όμως θα μπορούσε να περιλαμβάνει και Σάββατα ή Κυριακές", χωρίς να εκθέτει πραγματικά περιστατικά από τα οποία να προκύπτει ότι υπήρξε συνομολόγηση μεταξύ των αναιρεσίβλητων-εργοδοτών και του αναιρεσείοντος-μισθωτού ότι με τις καταβαλλόμενες υπέρτερες των νομίμων αποδοχές θα καλύπτεται και κάθε προσαύξηση που τυχόν προκύψει από την παροχή εργασίας κατά τις ημέρες ανάπαυσης, τις Κυριακές ή τις αργίες και κατά τη διάρκεια της νύκτας, δεδομένου ότι δεν επιτρέπεται κατά τα προαναφερθέντα ο μονομερής εκ μέρους του εργοδότη καταλογισμός, αλλά απαιτείται ρητή συμφωνία του τελευταίου με τον μισθωτό ως προς τον ανωτέρω καταλογισμό, β) δεν προσδιορίζει ποιες ήταν οι νόμιμες αποδοχές του αναιρεσείοντος, ο οποίος κατά τις ανέλεγκτες παραδοχές της προσβαλλόμενης κατά το χρόνο της πρόσληψής του ήταν 48 ετών, με προϋπηρεσία 20 περίπου ετών σε επιχειρήσεις παροχής υπηρεσιών πάρκινγκ, και γ) δεν προσδιορίζει με σαφήνεια αν πράγματι απασχολήθηκε ή αν δεν απαιτήθηκε η απασχόλησή του στην επιχείρηση πάρκινγκ των αναιρεσιβλήτων, κατά τα αναφερόμενα στην αγωγή Σάββατα ή/και Κυριακές, καθώς επίσης, στην περίπτωση που πράγματι απασχολήθηκε, όπως ισχυρίζεται με την αγωγή του ο αναιρεσείων, πότε ακριβώς απασχολήθηκε, προκειμένου να διαπιστωθεί αν πράγματι λάμβανε αυτός (αναιρεσείων) τα οριζόμενα από τις νομοθετικές ή συλλογικές κανονιστικές ρυθμίσεις ελάχιστα όρια αποδοχών και προσαυξήσεων, δεδομένου ότι, σύμφωνα με την ανωτέρω νομική σκέψη, συμφωνία περί καταλογισμού των υπέρτερων αποδοχών στις τυχόν οφειλόμενες προσαυξήσεις για επί πλέον εργασία δεν αντίκειται στις ανωτέρω προαναφερόμενες διατάξεις ουσιαστικού δικαίου, εφόσον ο μισθωτός με τη συμφωνία αυτή λαμβάνει τα οριζόμενα ελάχιστα όρια αποδοχών και προσαυξήσεων, αλλά αρκείται στο ότι ο μισθός που λάμβανε για το σύνολο της εργασίας του κάλυπτε κάθε "τυχόν" αξίωση για υπερεργασία, αμοιβή κατά την έκτη ημέρα ή Κυριακάτικη απασχόληση. Έτσι, εξ αιτίας των ανωτέρω ελλείψεων και ασαφειών, καθίσταται ανέφικτος ο αναιρετικός έλεγχος, τόσο ως προς το αν πράγματι συμφωνήθηκε μεταξύ των διαδίκων ο καταλογισμός των υπέρτερων των νομίμων αποδοχών προς τις οφειλόμενες προσαυξήσεις από την παρασχεθείσα εργασία κατά τα Σάββατα και τις Κυριακές όσο και ως προς το αν η τυχόν παρασχεθείσα εκ μέρους του αναιρεσείοντος εργασία καλύπτεται από τις καταβαλλόμενες αποδοχές, που κατά τις αναιρεσίβλητες είναι υπέρτερες των νομίμων, τις οποίες, επιπροσθέτως, δεν προσδιορίζει και, συνακόλουθα, αν προκύπτουν τα πραγματικά περιστατικά που είναι αναγκαία για τη δικαιολόγηση των εφαρμοσθεισών ως άνω διατάξεων του ουσιαστικού δικαίου. Επομένως, ο τρίτος, από τον αριθμό 19 του άρθρου 559 ΚΠολΑ, λόγος της αίτησης αναίρεσης με τον οποίο αποδίδεται στην προσβαλλομένη απόφαση η πλημμέλεια της εκ πλαγίου παραβίασης με ασαφείς και ανεπαρκείς αιτιολογίες των προαναφερομένων κανόνων ουσιαστικού δικαίου, όπως ο λόγος αυτός παραδεκτά συμπληρώνεται αυτεπαγγέλτως από το παρόν Δικαστήριο (άρθρο 562 παρ. 4 Κ.Πολ.Δ.), είναι βάσιμος. Κατ' ακολουθία τούτων, παρελκούσης της έρευνας των λοιπών λόγων της αίτησης αναίρεσης, οι οποίοι καλύπτονται από την αναιρετική εμβέλεια του ως άνω κριθέντος ως βάσιμου λόγου, πρέπει να αναιρεθεί η προσβαλλόμενη απόφαση και να παραπεμφθεί η υπόθεση για περαιτέρω εκδίκαση από το ίδιο Εφετείο, του οποίου είναι δυνατή η σύνθεση από άλλο δικαστή, αφού χρειάζεται περαιτέρω διερεύνηση (άρθρο 580 παρ. 3 Κ.Πολ.Δ.), να διαταχθεί η επιστροφή στον αναιρεσείοντα του παραβόλου που εκ περισσού κατέθεσε (άρθρα 495 παρ. 3, 614 παρ. 3 Κ.Πολ.Δ.) και να καταδικασθούν οι αναιρεσίβλητες, λόγω ήττας τους, στη δικαστική δαπάνη του αναιρεσείοντος ο οποίος δεν κατέθεσε προτάσεις (άρθρα 176, 183,191 παρ. 2 Κ.Πολ.Δ.), σύμφωνα με το διατακτικό.
ΕΑΕΔ Περιοδικό Εργατικού και Ασφαλιστικού Δικαίου – Εργατικά – Εργατική νομοθεσία – Ασφαλιστική νομοθεσία – ΣΣΕ – Αποδοχές – Μισθός – Ημερομίσθιο – Επιδόματα – Συνταξιοδότηση – ΙΚΑ – ΕΑΕΔ Περιοδικό Εργατικού και Ασφαλιστικού Δικαίου
