ΕΑΕΔ Περιοδικό Εργατικού και Ασφαλιστικού Δικαίου – Εργατικά – Εργατική νομοθεσία – Ασφαλιστική νομοθεσία – ΣΣΕ – Αποδοχές – Μισθός – Ημερομίσθιο – Επιδόματα – Συνταξιοδότηση – ΙΚΑ – ΕΑΕΔ Περιοδικό Εργατικού και Ασφαλιστικού Δικαίου
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
Η Ιταλία στο δημοψήφισμα της Κυριακής δεν ψήφισε έξοδο από την Ευρωζώνη ή την ΕΕ. Ωστόσο, οι συνέπειες του δημοψηφίσματος είναι μεγάλες και η Ευρώπη παρακολουθεί φοβισμένη. Ο Ρέντσι που ήρθε στην εξουσία υποσχόμενος ότι θα ήταν ένας μεταρρυθμιστής, βάζει τελικά την Ιταλία σε μια περιπέτεια που θα έχει επιπτώσεις και για την Ευρώπη.
Η επόμενη μέρα
Ορισμός κυβέρνησης τεχνοκρατών
Είναι το πιθανότερο σενάριο, εάν ληφθούν κατά γράμμα υπ΄όψιν οι δηλώσεις του Ματέο Ρέντσι. Ο Σέρτζιο Ματαρέλα διορίζει πρωθυπουργό πρόσωπο που θα έχει την υποστήριξη της σημερινής πλειοψηφίας ή μίας νέας διευρυμένης πλειοψηφίας.
Πολλά ονόματα κυκλοφορούν στο πλαίσιο του σεναρίου αυτού: Του σημερινού υπουργού Οικονομικών Πιερ Κάρλο Πάντοαν (που είναι μέχρι αυτή τη στιγμή και το επικρατέστερο) του υπουργού Οικονομικής Ανάπτυξης Κάρλο Καλέντα, του προέδρου της Γερουσίας Πιέτρο Γκράσο.
Η κυβέρνηση αυτή μπορεί να έχει ως αποστολή την τροποποίηση του εκλογικού νόμου εν όψει πρόωρων εκλογών ή να ασκήσει εξουσία μέχρι το τέλος της τρέχουσας κοινοβουλευτικής περιόδου, το 2018, προς μεγάλη δυσαρέσκεια του λαϊκιστικού Κινήματος των Πέντε Αστέρων.
Οπως αναφέρει ο Guardian το πιθανότερο τώρα είναι ο Ιταλός Πρόεδρος Σέρτζιο Ματαρέλα να διορίσει υπηρεσιακό πρωθυπουργό -πιθανότατα από το Δημοκρατικό Κόμμα του Ρέντσι- που θα παραμείνει στην εξουσία μέχρι το Φεβρουάριο του 2018 όταν και θα γίνουν οι εκλογές, στην ώρα τους. Το λαϊκιστικό κίνημα των 5 Αστέρων και το αντιμεταναστευτικό κόμμα της Λίγκας του Βορρά ζητούν εκλογές εδώ και τώρα, αλλά δεν έχουν καμία εξουσία να τις επιβάλλουν.
Άμεση διάλυση του Κοινοβουλίου
Είναι το πιο απίθανο σενάριο: η πρόσφατη εκλογική μεταρρύθμιση προσφέρει μεγάλο πριμ στην πλειοψηφία στη Βουλή των Αντιπροσώπων , ενώ η ματαίωση της συνταγματικής μεταρρύθμισης της Γερουσίας διατηρεί εκεί το αναλογικό σύστημα, καθιστώντας τα δύο σώματα του ιταλικού κοινοβουλίου ασύμβατα.
Το Κίνημα των Πέντε Αστέρων, το οποίο οι δημοσκοπήσεις δίνουν νικητή σε περίπτωση εκλογών με το ισχύον πλειοψηφικό σύστημα, επιδιώκει την προσφυγή στις κάλπες το συντομότερο δυνατόν. Ομως όλες οι άλλες πολιτικές παρατάξεις είναι αντίθετες με τη διεξαγωγή εκλογών πριν από την επιστροφή σε ένα αναλογικότερο εκλογικό σύστημα…
Ο κίνδυνος του «Italexit» και οι τράπεζες
H ιταλική οικονομία, η τρίτη μεγαλύτερη της ευρωζώνης,αντιμετωπίζει εδώ και καιρό σοβαρά προβλήματα. Ο Ρέντσι, που ανέλαβε την εξουσία υποσχόμενος να συντρίβει το παλαιό πολιτικό σύστημα, δεν κατάφερε να αντιμετωπίσει ούτε την υψηλή ανεργία, ούτε την ισχνή οικονομική ανάπτυξη.
Επιπρόσθετα, ο ιταλικός τραπεζικός τομέας είναι εκτεθειμένος σε έναν τεράστιο όγκο μη εξυπηρετούμενων δανείων, με τον Ρέντσι να επιδιώκει την προώθηση σχεδίων κρατικής διάσωσης, συναντώντας σταθερά την αντίσταση του Βερολίνου. Δεδομένων των παραπάνω, ένα μεγάλο μέρος των ψηφοφόρων βλέπει την κάλπη που θα στηθεί σε μια εβδομάδα ως μια ευκαιρία να αποδοκιμάσει την κυβερνητική πολιτική και να ζητήσει πολιτική αλλαγή.
Για την κακή κατάσταση της ιταλικής οικονομίας, που μοιάζει να έχει εγκλωβιστεί σε ένα σπιράλ «κόκκινων δανείων», υψηλού χρέους και χαμηλής ανάπτυξης προειδοποιούν πάντως εδώ και καιρό think tanks, διεθνείς οργανισμοί και οικονομικοί αναλυτές.
Το καλοκαίρι, το ΔΝΤ υπολόγιζε ότι θα χρειαστούν 10 χρόνια για να επιστρέψει η ιταλική οικονομία στα προ του 2008 επίπεδα, όταν άλλες χώρες της ευρωζώνης θα είναι έως τότε κατά 20%-25% πλουσιότερες σε σχέση με την περίοδο προ κρίσης. Την ίδια στιγμή, το ιταλικό χρέος αγγίζει το 130% του ΑΕΠ, ενώ οι ιταλικές τράπεζες κατέχουν περίπου το 40% των κόκκινων δανείων σε όλη την ευρωζώνη.
Όπως σημειώνει το Politico οι τράπεζες της Ιταλίας παραπαίουν καθώς είναι εκτεθειμένες σε κόκκινα δάνεια ύψους 360 δισεκατομμυρίων, σύμφωνα με τα στοιχεία που έδωσε η Κεντρική Τράπεζα της χώρας το 2016. Συνακόλουθα, οποιοδήποτε αποτέλεσμα αποσταθεροποιήσει την πολιτική σκηνή της χώρας θα στείλει δονήσεις και στο χρηματοπιστωτικό σύστημα της χώρας. Οι μακροπρόθεσμες συνέπειες θα μπορούσαν να είναι δραματικές, με ένα από τα χειρότερα σενάρια να κάνουν λόγο ακόμη για κατάρρευση της ευρωζώνης. Οι βραχυπρόθεσμες συνέπειες ωστόσο θα έχουν πιθανότατα να κάνουν με διαδικασίες διάσωσης δύο εκ των μεγαλύτερων ιταλικών τραπεζών. H πολιτική αστάθει θα πανικοβάλει τους επενδυτές και θα διακινδυνεύσει το σχέδιο να χρησιμοποιηθούν ιδιωτικά κεφάλαια για την αναζωογόνηση της Monde dei Paschi di Siena (MPS) και της UniCredit, αναφέρει η αρθρογράφος του Politico και προσθέτει: Ειδικότερα, η MPS θα μπορούσε να βρεθεί αντιμέτωπη με ένα ιδιαίτερα ακανθώδες μέλλον. Η συγκεκριμένη τράπεζα γλίτωσε τη διάσωση το περασμένο καλοκαίρι, όταν την τελευταία στιγμή ο Ρέντσι εξασφάλισε ένα σχέδιο ανακεφαλαιοποίησης με τη συμμετοχή της JP Morgan και της ιταλικής επενδυτικής τράπεζας Mediobanca. Η επιτυχία του σχεδίου βρίσκεται πλέον στον αέρα.
