Η αρχή της ίσης μεταχείρισης εκφράζεται μόνο στις ενεργές εργασιακές σχέσεις Κατά την αρχή της ίσης μεταχείρισης ο εργοδότης που απασχολεί πολλούς μισθωτούς οι οποίοι έχουν τα αυτά προσόντα και παρέχουν τις ίδιες υπηρεσίες, κάτω από τις ίδιες συνθήκες, για την εξυπηρέτηση αναγκών της ίδιας κατηγορίας, υποχρεούται να τους μεταχειρίζεται ομοιομόρφως και συνεπώς να μην εξαιρεί ορισμένους από τις παροχές που έχουν άμεσο οικονομικό συμφέρον ή αφορούν μισθολογική ή βαθμολογική εξέλιξη, στις οποίες προβαίνει οικειοθελώς, χωρίς δηλαδή νομική υποχρέωση, εκτός αν η εξαίρεση δικαιολογείται από ειδικό και σοβαρό κατ' αντικειμενική κρίση λόγο. Για την εφαρμογή όμως της αρχής αυτής, πρέπει η σύμβαση εργασίας να λειτουργεί και να είναι ενεργός. Αν η σύμβαση εργασίας για οποιονδήποτε λόγο είχε λυθεί ο μισθωτός δεν μπορεί να επικαλεσθεί την αρχή αυτή, εκτός αν πρόκειται για παροχή εκ μέρους του εργοδότη που έγινε κατά τη λύση της ή εν όψει αυτής, ή ανάγεται στο χρόνο που η σύμβαση ήταν ενεργός. Η συνδρομή της προϋπόθεσης αυτής έχει την έννοια ότι η υποχρέωση του εργοδότη για ίση μεταχείριση δεν υπάρχει τόσο κατά τον χρόνο που προηγείται της ενάρξεως της συμβάσεως εξαρτημένης εργασίας όσο και κατ’ αυτόν που ακολουθεί μετά τη λήξη της εργασιακής σχέσεως, διάστημα κατά το οποίο δεν υφίσταται νομικός δεσμός μεταξύ εργοδότη και εργαζομένου. ΑΠ 928/2022 Πρόεδρος: Ο κ. Λουκάς Μόρφης Εισηγητής: Η κ. Τριανταφυλλιά Πατρώνα Δικηγόροι: Η κ. Γ. Μπέκα - Παναγοπούλου, Ο κ. Γ. Θεοδόσης