ΝΟΜΟΣ 4223/2013 Ενιαίος φόρος ιδιοκτησίας ακινήτων

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Ν.4264/2014 Άσκηση εμπορικών δραστηριοτήτων εκτός καταστήματος και άλλες διατάξεις.

26 Ιουνίου, 2014

Ν.4254/2014 Μέτρα στήριξης και ανάπτυξης της Ελληνικής οικονομίας στο πλαίσιο εφαρμογής του Ν.4046/2012 και άλλες διατάξεις

6 Μαΐου, 2014

Ν.4254/2014 Μέτρα στήριξης και ανάπτυξης της ελληνικής οικονομίας στο πλαίσιο εφαρμογής του ν. 4046/2012 και άλλες διατάξεις.

6 Μαΐου, 2014

 

ΝΟΜΟΣ ΥΠ’ ΑΡΙΘ. 4223/2013

Ενιαίος Φόρος Ιδιοκτησίας Ακινήτων και άλλες διατάξεις

ΦΕΚ 287/Α/31.12.2013

ΚΕΦΑΛΑΙΟ Α’
Ενιαίος Φόρος Ιδιοκτησίας Ακινήτων

 

………………………………………….

 

Άρθρο 4
Υπολογισμός του κύριου φόρου

Α. Υπολογισμός του κύριου φόρου για τα κτίσματα

1. Ο κύριος φόρος που αναλογεί στα δικαιώματα επί των κτισμάτων υπολογίζεται με βάση τη γεωγραφική θέση, την επιφάνεια, τη χρήση, την παλαιότητα, τον όροφο και τον αριθμό προσόψεων του κτίσματος.

Ειδικότερα:

α) Η γεωγραφική θέση του κτίσματος προσδιορίζει την τιμή ζώνης, στην οποία υπάγεται αυτό, σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 41 του ν. 1249/1982 (Α’ 43) και των αποφάσεων του Υπουργού Οικονομικών που εκδίδονται κατ’ εξουσιοδότησή του. Ανάλογα με την τιμή ζώνης που ισχύει την 1η Ιανουαρίου του έτους φορολογίας, γίνεται κατάταξη του κτίσματος σε αντίστοιχη φορολογική ζώνη (Φ.Ζ.).

β) Η επιφάνεια υπολογίζεται σε τετραγωνικά μέτρα.

γ) Προκειμένου για ειδικά κτίρια, η επιφάνεια απομειώνεται με την εφαρμογή Συντελεστή Απομείωσης Επιφανείας (Σ.Α.Ε.). Ως ειδικά κτίρια για την εφαρμογή των διατάξεων του παρόντος κεφαλαίου νοούνται τα κτίσματα των περιπτώσεων δ’, ε’, στ’, ζ, η’ και θ’ της παραγράφου 1 του άρθρου 2 της υπ’ αριθμ. 1129485/479/3.12.1996 απόφασης του Υπουργού Οικονομικών (Β’ 1152), με τις προϋποθέσεις που ορίζονται σε αυτή.

δ) Η χρήση των χώρων του κτίσματος διακρίνεται σε κύρια και βοηθητική. Με απόφαση του Υπουργού Οικονομικών ορίζεται η διάκριση των χώρων σε κύρια και βοηθητική σχετικά με την επιβολή του ΕΝ.Φ.Ι.Α. και κάθε αναγκαία λεπτομέρεια για την εφαρμογή του προηγούμενου εδαφίου.

ε) Η παλαιότητα του κτίσματος προκύπτει από τη διαφορά μεταξύ του έτους φορολογίας και του έτους έκδοσης της νεώτερης οικοδομικής άδειας. Αν δεν υπάρχει οικοδομική άδεια, ως έτος έκδοσης της λαμβάνεται το έτος κατασκευής το οποίο προκύπτει από δημόσιο έγγραφο. Αν το έτος κατασκευής δεν προκύπτει από δημόσιο έγγραφο ή από τη δήλωση στοιχείων ακινήτων, ως έτος έκδοσης της άδειας λαμβάνεται το έτος κατά το οποίο δηλώθηκε το κτίσμα με την υποβολή προς τη Φορολογική Διοίκηση της δήλωσης στοιχείων ακινήτων.

2. Για τον υπολογισμό του κύριου φόρου, με βάση τα κριτήρια της προηγούμενης παραγράφου, καθορίζονται συντελεστές ως εξής:

α) Βασικός Φόρος (Β.Φ.) ανά φορολογική ζώνη (Φ.Ζ.), όπως αυτή αντιστοιχεί στην τιμή ζώνης, σύμφωνα με τον πίνακα που ακολουθεί:

Τιμή Ζώνης (€/μ2)		Βασικός Φόρος (Β.Φ.) (€/μ2)
	Φ.Ζ.
0 – 500	1	2,00
501 – 750	2	2,80
751 – 1.000	3	2,90
1.001 – 1.500	4	3,70
1.501 – 2.000	5	4,50
2.001 – 2.500	6	6,00
2.501 – 3.000	7	7,60
3.001 – 3.500	8	9,20
3.501 – 4.000	9	9,50
4.001 – 4.500	10	11,10
4.501 – 5.000	11	11,30
5.001+	12	13,00

Κτίσματα εντός ή εκτός σχεδίου πόλης ή οικισμού, για τα οποία δεν έχει καθοριστεί τιμή ζώνης, καθώς και τα ειδικά κτίρια της υποπαραγράφου γ’ της παραγράφου 1 του παρόντος άρθρου, εντάσσονται στην κατώτερη τιμή ζώνης της Δημοτικής Ενότητας στην οποία βρίσκονται. Αν δεν έχουν καθοριστεί τιμές ζώνης στη Δημοτική Ενότητα, εντάσσονται στην κατώτερη τιμή ζώνης του οικείου Δήμου και, αν δεν έχουν καθοριστεί τιμές ζώνης στο Δήμο, εντάσσονται στην κατώτερη τιμή ζώνης της οικείας Περιφερειακής Ενότητας.

β) Συντελεστής Παλαιότητας Κτίσματος (Σ.Π.Κ.), σύμφωνα με τον πίνακα που ακολουθεί:

Παλαιότητα	Συντελεστής Παλαιότητας Κτίσματος (Σ.Π.Κ.)
26 έτη και άνω	1,00
20 έως και 25 έτη	1,05
15 έως και 19 έτη	1,10
10 έως και 14 έτη	1,15
5 έως και 9 έτη	1,20
Μέχρι και 4 έτη	1,25

Για τα κτίρια που ανεγέρθηκαν προ του 1930 εφαρμόζεται συντελεστής παλαιότητας 0,8, ενώ για τα κτίρια με παλαιότητα άνω των εκατό (100) ετών εφαρμόζεται συντελεστής παλαιότητας 0,60.

γ) Συντελεστής Απομείωσης Επιφάνειας (Σ.Α.Ε.) κτίσματος, προκειμένου για κύριους χώρους ειδικών κτιρίων, ο οποίος εφαρμόζεται ανά κλιμάκιο επιφάνειας στο οποίο αντιστοιχεί, σύμφωνα με τον πίνακα που ακολουθεί:

Κλιμάκιο Επιφάνειας (μ2)	Συντελεστής Απομείωσης Επιφάνειας (Σ.Α.Ε.)
0 – 500	1,00
500,01 – 1.500	0,80
1.500,01 – 3.000	0,75
3.000,01 – 5.000	0,65
5.000,01 – 10.000	0,55
10.000,01 – 25.000	0,45
25.000,01 – 50.000	0,35
50.000,01 και άνω	0,25

δ) Συντελεστής Ορόφου (Σ.Ο.), ο οποίος εφαρμόζεται για τον όροφο στον οποίο βρίσκεται το κτίσμα, σύμφωνα με τον πίνακα που ακολουθεί:

Όροφος	Συντελεστής Ορόφου (Σ.Ο.)
Υπόγειο	0,98
Ισόγειο και 1ος	1,00
2ος και 3ος	1,01
4ος και 5ος	1,02
6ος και άνω	1,03

Σε περίπτωση που το κτίσμα εκτείνεται σε περισσότερους από έναν ορόφους, ως Συντελεστής Ορόφου λαμβάνεται εκείνος του υψηλότερου ορόφου.

Συντελεστής Ορόφου δεν εφαρμόζεται στα ειδικά κτίρια και τις μονοκατοικίες.

ε) Προκειμένου για μονοκατοικία, εφαρμόζεται Συντελεστής Μονοκατοικίας (Σ.Μ.), ο οποίος ορίζεται σε 1,02.

στ) Συντελεστής Πρόσοψης (Σ.Π.), ο οποίος ορίζεται σε 1 για μηδενικό αριθμό προσόψεων, σε 1,01 για κτίρια με μία πρόσοψη και σε 1,02 για κτίρια με δύο ή περισσότερες προσόψεις. Ο συντελεστής πρόσοψης δεν εφαρμόζεται στους βοηθητικούς χώρους και στα ειδικά κτίρια.

ζ) Συντελεστής Βοηθητικών Χώρων (Σ.Β.Χ.), ο οποίος ορίζεται σε 0,1.

η) Συντελεστής Ημιτελών Κτισμάτων (Σ.Η.Κ.), ο οποίος ορίζεται σε 0,4 και εφαρμόζεται στα ημιτελή κτίσματα, ανεξαρτήτως σταδίου κατασκευής, που: α) δεν είχαν ποτέ ηλεκτροδοτηθεί και είναι κενά ή β) ηλεκτροδοτούνται με εργοταξιακό ηλεκτρικό ρεύμα, δεν είχαν ποτέ άλλη παροχή ρεύματος πλην της εργοταξιακής και είναι κενά.

θ) Συντελεστής Ειδικών Κτιρίων (Σ.Ε.Κ.), ο οποίος ορίζεται σε 0,5. Ο συντελεστής ειδικών κτιρίων δεν εφαρμόζεται όταν χρησιμοποιείται ο συντελεστής βοηθητικών χώρων. Για τα ειδικά κτίρια αγροτικής χρήσης, ο συντελεστής ειδικών κτιρίων και ο συντελεστής βοηθητικών χώρων ορίζεται σε μηδέν (0).

3. α. Ο κύριος φόρος για τα δικαιώματα επί των κτισμάτων, εκτός των ειδικών κτιρίων, ισούται με το γινόμενο της επιφάνειας, του βασικού φόρου, του συντελεστή παλαιότητας κτίσματος, του συντελεστή ορόφου ή μονοκατοικίας, του συντελεστή πρόσοψης, του συντελεστή βοηθητικών χώρων και του συντελεστή ημιτελούς κτίσματος, κατά περίπτωση, ως εξής:

Φόρος = Επιφάνεια κτίσματος (μ2) Χ ΒΦ Χ ΣΠΚ Χ ΣΟ ή ΣΜ Χ ΣΠ Χ ΣΒΧ (όπου εφαρμόζεται) Χ ΣΗΚ (όπου εφαρμόζεται)

β. Προκειμένου για τα ειδικά κτίρια της παραγράφου 1γ του παρόντος άρθρου, ο κύριος φόρος ισούται με το γινόμενο της επιφάνειας, του βασικού φόρου, του συντελεστή ειδικών κτιρίων, του συντελεστή παλαιότητας κτίσματος, του συντελεστή απομείωσης επιφάνειας, του συντελεστή βοηθητικών χώρων και του συντελεστή ημιτελούς κτίσματος, κατά περίπτωση, ως εξής:

Φόρος = Επιφάνεια κτίσματος (μ2) Χ ΒΦ Χ ΣΕΚ Χ ΣΠΚ Χ ΣΑΕ Χ ΣΒΧ (όπου εφαρμόζεται) Χ ΣΗΚ (όπου εφαρμόζεται)

Β. Υπολογισμός κύριου φόρου για οικόπεδα και γήπεδα

Ο κύριος φόρος που αναλογεί στα δικαιώματα επί των γηπέδων εντός σχεδίου πόλης ή οικισμού (οικόπεδα) ή των γηπέδων εκτός σχεδίου πόλης ή οικισμού (γήπεδα) υπολογίζεται σύμφωνα με τις επόμενες παραγράφους.

1. Ειδικότερα, για τα οικόπεδα:

α) Το οικόπεδο εντάσσεται σε φορολογική ζώνη και προσδιορίζεται συντελεστής φόρου με βάση τη μοναδιαία αξία του οικοπέδου, σύμφωνα με τον πίνακα που ακολουθεί:

Μοναδιαία αξία (€/μ2)	Φ.Ζ.	Συντελεστής φόρου (€/μ2)
0,01 – 2,00	01	0,003
2,01 – 4,00	02	0,006
4,01 – 6,00	03	0,010
6,01 – 10,00	04	0,015
10,01 – 14,00	05	0,023
14,01 – 20,00	06	0,030
20,01 – 50,00	07	0,060
50,01 – 75,00	08	0,120
75,01 – 100,00	09	0,150
100,01 – 150,00	10	0,200
150,01 – 200,00	11	0,300
200,01 – 300,00	12	0,450
300,01 – 400,00	13	0,600
400,01 – 500,00	14	0,800
500,01 – 600,00	15	1,000
600,01 – 700,00	16	1,300
700,01 – 800,00	17	1,500
800,01 – 900,00	18	1,700
900,01 – 1.000,00	19	1,900
1.000,01 – 1.500,00	20	2,500
1.500,01 – 2.000,00	21	3,000
2.000,01 – 3.000,00	22	4,000
3.000,01 – 4.000,00	23	6,000
4.000,01 – 5.000,00	24	7,500
5.000,01+	25	9,000

β) Η Μοναδιαία Αξία του οικοπέδου ανά τετραγωνικό μέτρο είναι ο λόγος της φορολογητέας αξίας του οικοπέδου προς τη συνολική επιφάνειά του.

γ) Η φορολογητέα αξία του οικοπέδου ισούται με το γινόμενο του συντελεστή οικοπέδου, της συνολικής τιμής εκκίνησης του οικοπέδου, του συντελεστή πρόσοψης και της επιφάνειας του οικοπέδου. Για τον υπολογισμό της φορολογητέας αξίας, εφαρμόζονται τα εξής:

αα) Ο συντελεστής οικοπέδου (Σ.Οικ.), η συνολική τιμή εκκίνησης του οικοπέδου, καθώς και ο συντελεστής αξιοποίησης οικοπέδου (Σ.Α.Ο.), για τον υπολογισμό της συνολικής τιμής εκκίνησης του οικοπέδου, λαμβάνονται όπως ορίζονται κάθε φορά στις αποφάσεις του Υπουργού Οικονομικών που εκδίδονται κατ’ εξουσιοδότηση του άρθρου 41 του ν. 1249/1982, ανεξάρτητα αν ο συντελεστής δόμησης που ισχύει για τα ακίνητα είναι διαφορετικός από το Σ.Α.Ο. Αν το οικόπεδο είναι δεσμευμένο για κοινωφελή χρήση, ο Σ.Α.Ο. είναι ίσος με το συντελεστή δόμησης του Οικοδομικού Τετραγώνου, όπως έχει καθοριστεί με προεδρικό διάταγμα.

ββ) Αν το οικόπεδο βρίσκεται σε περιοχή, στην οποία δεν έχουν καθοριστεί με τις αποφάσεις που προβλέπονται στο προηγούμενο εδάφιο, συντελεστής οικοπέδου (Σ.Οικ.), συνολική τιμή εκκίνησης του οικοπέδου και συντελεστής αξιοποίησης οικοπέδου (Σ.Α.Ο.), λαμβάνονται οι χαμηλότεροι Σ.Οικ., συνολική τιμή εκκίνησης του οικοπέδου και Σ.Α.Ο. της ζώνης με τη χαμηλότερη τιμή ζώνης της οικείας Δημοτικής Ενότητας, όπως ορίζονται κάθε φορά στις αποφάσεις του Υπουργού Οικονομικών που εκδίδονται κατ’ εξουσιοδότηση του άρθρου 41 του ν. 1249/1982. Αν δεν έχουν καθοριστεί τέτοιες ζώνες και τέτοιοι συντελεστές στη Δημοτική Ενότητα, λαμβάνονται οι κατώτερες αντίστοιχες τιμές του οικείου Δήμου, και, αν δεν έχουν καθοριστεί ούτε στο Δήμο, λαμβάνονται οι κατώτερες αντίστοιχες τιμές της οικείας Περιφερειακής Ενότητας.

γγ) Ανάλογα με την πρόσοψη εφαρμόζεται Συντελεστής Πρόσοψης (Σ.Π.), ως εξής: 1,00 για πρόσοψη σε μια μόνο οδό, 1,08 για προσόψεις σε δύο ή περισσότερες οδούς ή σε οδό και πλατεία και 0,80, αν δεν υπάρχει πρόσοψη σε οδό.

δ) Οικόπεδα, τα οποία είναι επιφάνειες που χρησιμοποιούνται για τον ελλιμενισμό αεροσκαφών, με εξαίρεση τις επιφάνειες που χρησιμοποιούνται για τον ελλιμενισμό αεροσκαφών ιδιωτικής χρήσης ή είναι λωρίδες γης, στις οποίες βρίσκονται σιδηροτροχιές ή οικόπεδα έδρασης πύργων και γραμμών μεταφοράς ηλεκτρικής ενέργειας, ή βρίσκονται εντός Ειδικών Σχεδίων Χωρικής Ανάπτυξης Δημοσίων Ακινήτων του ν. 3986/2011 (Α’ 152) ή εντός Σχεδίου Ολοκληρωμένης Ανάπτυξης του ν. 4062/2012 (Α’ 70) και στις δύο προηγούμενες περιπτώσεις μόνο μέχρι τη μεταβίβασή τους από το φορέα της επένδυσης προς τρίτους, ή βρίσκονται εντός των ορίων των περιοχών που ορίζονται από τις διατάξεις του άρθρου 1 του ν. 4458/1965 (Α’ 33) (Βιομηχανικές Περιοχές), των άρθρων 1 και 29 του ν. 2545/1997 (Α’ 254) (Βιομηχανικές Επιχειρηματικές Περιοχές) και του άρθρου 41 του ν. 3982/2011 (Α’ 143) (Επιχειρηματικά Πάρκα), εντάσσονται στην πρώτη φορολογική ζώνη.

ε) Αν στο οικόπεδο υπάρχει κτίσμα, η επιφάνεια του οικοπέδου για την οποία επιβάλλεται ο κύριος φόρος ισούται με το υπόλοιπο της συνολικής επιφάνειας αφού αφαιρεθεί η επιφάνεια του οικοπέδου, η οποία αναλογεί στο συντελεστή αξιοποίησης του οικοπέδου, με βάση τη δόμηση η οποία έχει πραγματοποιηθεί στο οικόπεδο, ως εξής:

Επιφάνεια οικοπέδου για την οποία επιβάλλεται ΕΝ.Φ.Ι.Α. όταν υπάρχει κτίσμα = συνολική επιφάνεια οικοπέδου – επιφάνεια οικοπέδου που αναλογεί στο Σ.Α.Ο. με βάση τη δόμηση που έχει πραγματοποιηθεί

Για το Συντελεστή Αξιοποίησης Οικοπέδου (Σ.Α.Ο.) που εφαρμόζεται ισχύουν όσα ορίζονται στην περίπτωση γ’ (αα) της παραγράφου 1, με εξαίρεση την περίπτωση που το κτίσμα έχει ηλικία εκατό (100) ετών ή μεγαλύτερη, οπότε θεωρείται ότι ο Σ.Α.Ο. έχει εξαντληθεί.

στ) Ο κύριος φόρος ισούται με το γινόμενο της επιφάνειας και του συντελεστή φόρου, ως εξής:

Φόρος = Επιφάνεια οικοπέδου (μ2) Χ ΣΦ.

2. Ειδικότερα, για τα γήπεδα, ο κύριος φόρος προκύπτει από το Βασικό Συντελεστή Φορολογίας που καθορίζεται σε 0,001 του ευρώ ανά τετραγωνικό μέτρο (1 ευρώ ανά στρέμμα) με την εφαρμογή των συντελεστών θέσης, χρήσης, άρδευσης, απαλλοτρίωσης και του συντελεστή ύπαρξης κατοικίας, κατά περίπτωση, ως εξής:

α) Συντελεστής Θέσης (Σ.Θ.), ο οποίος ορίζεται ανάλογα με τη θέση που αντιστοιχεί στην ελάχιστη Αρχική Βασική Αξία (Α.Β.Α.) της Δημοτικής Ενότητας στην οποία ανήκει το γήπεδο, σύμφωνα με τον παρακάτω πίνακα:

Αρχική Βασική Αξία (Α.Β.Α.) (€/μ2)	Συντελεστής Θέσης (Σ.Θ.)
0,1 – 0,49	1,0
0,5 – 0,99	1,1
1 – 1,99	1,2
2 – 2,99	1,3
3 – 4,99	1,5
5 – 6,99	1,7
7 – 9,99	2,0
10 – 14,99	2,3
15 – 19,99	2,5
20 +	3,0

Η ελάχιστη Αρχική Βασική Αξία (Α.Β.Α.) λαμβάνεται όπως ορίζεται κάθε φορά στις αποφάσεις του Υπουργού Οικονομικών που εκδίδονται κατ’ εξουσιοδότηση του άρθρου 41Α του ν. 1249/1982.

β) Συντελεστής Χρήσης (Σ.Χ.), ο οποίος ορίζεται ανάλογα με τη χρήση του γηπέδου, σύμφωνα με τον παρακάτω πίνακα:

Χρήση γηπέδου	Συντελεστής Χρήσης (Σ.Χ.)
Δάσος ή δασική έκταση	0,1
Βοσκότοπος/Χέρσες μη καλλιεργήσιμες εκτάσεις	0,5
Καλλιέργειες (μονοετείς ή δενδροκαλλιέργειες/Αγρανάπαυση καλλιεργήσιμων εκτάσεων	2,0
Μεταλλείο – Λατομείο	5,0
Υπαίθρια Έκθεση/Χώροι στάθμευσης αυτοκινήτων και αναψυχής	8,0

γ) Συντελεστής Άρδευσης (Σ.Αρ.), ο οποίος ορίζεται σε 1,1.

δ) Συντελεστής Απαλλοτρίωσης, (Σ.Απ.), ο οποίος ορίζεται σε 0,75.

ε) Συντελεστής Κατοικίας (Σ.Κ.), ο οποίος ορίζεται ίσος με 5, αν υπάρχει κατοικία εντός του γηπέδου.

Αν ο φορολογούμενος, ο ή η σύζυγος και τα εξαρτώμενα, κατά τις διατάξεις του Κώδικα Φορολογίας Εισοδήματος (Κ.Φ.Ε., ν. 4172/2013, Α’ 167), τέκνα της οικογένειάς του, δεν έχουν εμπράγματα δικαιώματα της παραγράφου 2 του άρθρου 1 σε άλλη κατοικία, σύμφωνα με τη δήλωση στοιχείων ακινήτων και τη δήλωση φορολογίας εισοδήματος, και η κατοικία που υπάρχει στο γήπεδο έχει επιφάνεια κύριων χώρων μικρότερη των εκατόν πενήντα τετραγωνικών μέτρων (150 μ2), ο συντελεστής κατοικίας δεν εφαρμόζεται.

Ο συντελεστής κατοικίας εφαρμόζεται στη συνολική επιφάνεια του γηπέδου, χωρίς να αφαιρείται η επιφάνεια του κτίσματος. Αν το γήπεδο έχει επιφάνεια άνω των δέκα χιλιάδων τετραγωνικών μέτρων (10.000 μ2), ο συντελεστής εφαρμόζεται μέχρι και τις δέκα χιλιάδες τετραγωνικά μέτρα.

ζ) Ο κύριος φόρος ισούται με το γινόμενο της επιφάνειας του γηπέδου, του βασικού συντελεστή φορολογίας, του συντελεστή θέσης, του συντελεστή χρήσης, του συντελεστή άρδευσης, του συντελεστή απαλλοτρίωσης, και του συντελεστή κατοικίας, όπως προβλέπεται, ως εξής:

Φόρος = Επιφάνεια γηπέδου (μ2) Χ ΒΣΦ Χ ΣΘ Χ ΣΧ Χ ΣΑρ Χ ΣΑπ (όπου εφαρμόζεται) Χ ΣΚ (όπου εφαρμόζεται).

η) Ειδικά, για γήπεδα εκτός σχεδίου πόλης ή οικισμού, τα οποία χρησιμοποιούνται αποκλειστικά για τον ελλιμενισμό αεροσκαφών, με εξαίρεση τις επιφάνειες που χρησιμοποιούνται για τον ελλιμενισμό αεροσκαφών ιδιωτικής χρήσης, ή είναι λωρίδες γης στις οποίες βρίσκονται σιδηροτροχιές, ή εδαφοτεμάχια έδρασης πύργων και γραμμών μεταφοράς ηλεκτρικής ενέργειας, ή βρίσκονται εντός Ειδικών Σχεδίων Χωρικής Ανάπτυξης Δημοσίων Ακινήτων του ν. 3986/2011 ή εντός Σχεδίου Ολοκληρωμένης Ανάπτυξης του ν. 4062/2012, και στις δύο προηγούμενες περιπτώσεις μόνο μέχρι τη μεταβίβασή τους από το φορέα της επένδυσης προς τρίτους, ή βρίσκονται εντός των ορίων των περιοχών που ορίζονται από τις διατάξεις του άρθρου 1 του ν. 4458/1965 (Βιομηχανικές Περιοχές), των άρθρων 1 και 29 του ν. 2545/1997 (Βιομηχανικές Επιχειρηματικές Περιοχές) και του άρθρου 41 του ν. 3982/2011 (Επιχειρηματικά Πάρκα), ο κύριος φόρος ισούται με το γινόμενο της επιφάνειας του γηπέδου επί το βασικό συντελεστή φορολογίας του πρώτου εδαφίου της παρούσας παραγράφου.

Άρθρο 5
Υπολογισμός του συμπληρωματικού φόρου

1. Στην αξία των δικαιωμάτων της παραγράφου 2 του άρθρου 1 επιβάλλεται συμπληρωματικός ΕΝ.Φ.Ι.Α., ο οποίος υπολογίζεται, σύμφωνα με τις διατάξεις των επόμενων παραγράφων του παρόντος.

2. Για κάθε φυσικό πρόσωπο ο συμπληρωματικός φόρος επιβάλλεται και υπολογίζεται στο μέρος της συνολικής αξίας των δικαιωμάτων της παραγράφου 2 του άρθρου 1, σύμφωνα με τα κλιμάκια και τους συντελεστές του παρακάτω πίνακα:

ΚΛΙΜΑΚΙΟ (€)	Συντελεστής
0,01 – 300.000	0,0%
300.000,01 – 400.000	0,1%
400.000,01 – 500.000	0,2%
500.000,01 – 600.000	0,3%
600.000,01 – 700.000	0,6%
700.000,01 – 800.000	0,7%
800.000,01 – 900.000	0,8%
900.000,01 – 1.000.000	0,9%
Υπερβάλλον	1,0%

Στη συνολική αξία των δικαιωμάτων της παραγράφου 2 του άρθρου 1 κατά το προηγούμενο εδάφιο δεν συνυπολογίζεται η αξία των δικαιωμάτων επί των γηπέδων εκτός σχεδίου πόλης ή οικισμού σύμφωνα με την παράγραφο Β.2 του παρόντος. Στη συνολική αξία του πρώτου εδαφίου δεν συνυπολογίζεται η αξία των δικαιωμάτων επί των κτιρίων που είναι προγενέστερα των εκάστοτε τελευταίων εκατό (100) ετών και τα οποία, έχουν χαρακτηριστεί ως ιστορικά διατηρητέα μνημεία ή ως έργα τέχνης, καθώς και των τυχόν αναλογούντων σε αυτά ποσοστών των επί των γηπέδων ή οικοπέδων στα οποία βρίσκονται.

3. Για κάθε νομικό πρόσωπο ή νομική οντότητα, ο συμπληρωματικός ΕΝ.Φ.Ι.Α. επιβάλλεται και υπολογίζεται στη συνολική αξία των δικαιωμάτων της παραγράφου 2 του άρθρου 1 και ισούται με το πέντε τοις χιλίοις (5 0/00). Στην, κατά το προηγούμενο εδάφιο, συνολική αξία δεν συμπεριλαμβάνεται, για τον υπολογισμό του συμπληρωματικού ΕΝ.Φ.Ι.Α.:

α) η αξία των δικαιωμάτων σε ακίνητα των νομικών προσώπων και νομικών οντοτήτων που απαλλάσσονται και κατά το μέρος της οριζόμενης απαλλαγής σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 3 του παρόντος,

β) η αξία των δικαιωμάτων σε ακίνητα που εμπίπτουν στο πεδίο εφαρμογής των περιπτώσεων δ’ της παραγράφου Β.1 και η’ της παραγράφου Β.2 του άρθρου 4 του παρόντος,

γ) η αξία των δικαιωμάτων σε κτίσματα της παραγράφου Α.1 του άρθρου 4 του παρόντος, καθώς και σε οικόπεδα και γήπεδα των παραγράφων Β.1 και Β.2, εφόσον αυτά ιδιοχρησιμοποιούνται για την παραγωγή ή την άσκηση κάθε είδους επιχειρηματικής δραστηριότητας, ανεξαρτήτως αντικειμένου εργασιών. Ειδικά, για τα Ν.Π.Δ.Δ. και τα Ν.Π.Ι.Δ. μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα, όπως ορίζονται στις περιπτώσεις β’, ε’, στ’ και ζ του άρθρου 3 του παρόντος και τις Ανώνυμες Εταιρείες Επενδύσεων σε Ακίνητη Περιουσία (Α.Ε.Ε.Α.Π.) του ν. 2778/1999, ο συμπληρωματικός ΕΝ.Φ.Ι.Α. ισούται με δύο και μισό τοις χιλίοις (2,5 0/00) επί της συνολικής αξίας των δικαιωμάτων της παραγράφου 2 του άρθρου 1 για τα ακίνητα που δεν ιδιοχρησιμοποιούν.

4. Κατά τα λοιπά, για τον υπολογισμό του συμπληρωματικού φόρου εφαρμόζονται οι διατάξεις του άρθρου 32 του ν. 3842/2010, όπως ισχύει κάθε φορά.

………………………………………….

 

ΚΕΦΑΛΑΙΟ Β’
Οικονομική παροχή από τη ναυτιλιακή κοινότητα, φορολογία πλοίων και άλλες ρυθμίσεις

 

………………………………………….

 

ΚΕΦΑΛΑΙΟ Γ’
Συμπλήρωση διατάξεων του Κώδικα Φορολογίας Εισοδήματος

 

Άρθρο 21
Συμπλήρωση διατάξεων πρώτου μέρους Κ.Φ.Ε.

Το πρώτο μέρος των γενικών διατάξεων του ν. 4172/2013 (Α’ 167) τροποποιείται ως εξής:

1. Στην περίπτωση δ’ του άρθρου 2 του ν. 4172/2013 οι λέξεις “ανεξαρτήτως νομικής προσωπικότητας” διαγράφονται.

2. Η παρ. 2 του άρθρου 4 του ν. 4172/2013 αντικαθίσταται ως εξής:

“2. Ένα φυσικό πρόσωπο που βρίσκεται στην Ελλάδα συνεχώς για χρονικό διάστημα που υπερβαίνει τις εκατόν ογδόντα τρεις (183) ημέρες, συμπεριλαμβανομένων και σύντομων διαστημάτων παραμονής στο εξωτερικό, είναι φορολογικός κάτοικος Ελλάδος από την πρώτη ημέρα παρουσίας του στην Ελλάδα. Το προηγούμενο εδάφιο δεν εφαρμόζεται στην περίπτωση φυσικών προσώπων που βρίσκονται στην Ελλάδα αποκλειστικά για τουριστικούς, ιατρικούς, θεραπευτικούς ή παρόμοιους ιδιωτικούς σκοπούς και η παραμονή τους δεν υπερβαίνει τις τριακόσιες εξήντα πέντε (365) ημέρες, συμπεριλαμβανομένων και σύντομων διαστημάτων παραμονής στο εξωτερικό. Η παρούσα παράγραφος δεν αποκλείει την εφαρμογή της παραγράφου 1 του παρόντος άρθρου.”

3. Στο τέλος της περίπτωσης ε’ της παρ. 1 του άρθρου 5 του ν. 4172/2013 προστίθενται οι λέξεις “μέσω μόνιμης εγκατάστασης”, στην περίπτωση θ’ οι λέξεις “η συναλλαγή πραγματοποιείται στην ημεδαπή ή” διαγράφονται και στις περιπτώσεις ιβ’ και ιγ’ της παραγράφου 1 του άρθρου 5 μετά τη λέξη “από” προστίθεται η λέξη “φορολογικό”.

Άρθρο 22
Συμπλήρωση διατάξεων δεύτερου μέρους Κ.Φ.Ε. σχετικά με τη φορολογία εισοδήματος φυσικών προσώπων

Το δεύτερο μέρος των γενικών διατάξεων του ν. 4172/2013 τροποποιείται ως εξής:

1. Στο πρώτο εδάφιο της παρ. 2 του άρθρου 11 του ν. 4172/2013 μετά τη λέξη “ετήσιο” προστίθεται η λέξη “φορολογητέο”.

2. Στο πρώτο εδάφιο της περίπτωσης στ’ της παρ. 2 του άρθρου 12 του ν. 4172/2013 οι λέξεις “και εφόσον δεν έχει την εμπορική ιδιότητα και δεν διατηρεί επαγγελματική εγκατάσταση που διαφέρει από την κατοικία του” διαγράφονται. Με απόφαση του Γενικού Γραμματέα μπορούν να προβλέπονται περαιτέρω προϋποθέσεις και να καθορίζονται όλες οι αναγκαίες λεπτομέρειες για την εφαρμογή αυτής της περίπτωσης.

3. Στο πρώτο εδάφιο της παρ. 3 του άρθρου 13 του ν. 4172/2013 ή λέξη “όπως” διαγράφεται και αντικαθίσταται από τις λέξεις “του οποίου η μέθοδος υπολογισμού”.

4. Στο άρθρο 15 του ν. 4172/2013 προστίθεται νέα παράγραφος 5 που έχει ως εξής:

“5. Για τους φορολογούμενους που κατοικούν μόνιμα σε νησιά με πληθυσμό, σύμφωνα με την τελευταία απογραφή, κάτω από τρεις χιλιάδες εκατό (3.100) κατοίκους, το φορολογητέο εισόδημα του πρώτου κλιμακίου της κλίμακας της παραγράφου 1 αυξάνεται κατά πενήντα τοις εκατό (50%), προκειμένου να υπολογιστεί το ποσό του φόρου που αναλογεί στο εισόδημά τους.

Η διάταξη του προηγούμενου εδαφίου ισχύει μέχρι την 31η Δεκεμβρίου 2015.”

5. Στον τίτλο του άρθρου 17 του ν. 4172/2013 οι λέξεις “για εξαρτώμενα μέλη” διαγράφονται και στο πρώτο εδάφιο του άρθρου 17 οι λέξεις “τα ακόλουθα εξαρτώμενα μέλη του φορολογούμενου” αντικαθίστανται από τις λέξεις “το φορολογούμενο και τα εξαρτώμενα μέλη του”.

6. α. Στο τελευταίο εδάφιο της παρ. 1 του άρθρου 21 του ν. 4172/2013 μετά τη λέξη “γεωργικών” προστίθεται η λέξη “πτηνοτροφικών”.

β. Στην παρ. 3 του άρθρου 21 του ν. 4172/2013 πριν το τελευταίο εδάφιο προστίθενται τρία εδάφια ως εξής:

“Η διάταξη του προηγούμενου εδαφίου δεν εφαρμόζεται για τους τίτλους του άρθρου 42 που αποτελούν αντικείμενο διαπραγμάτευσης σε οργανωμένη αγορά, συμπεριλαμβανομένης και της Εναλλακτικής Αγοράς του Χρηματιστηρίου Αθηνών, ή για τα ομόλογα που εκδίδονται από εισηγμένες εταιρείες, καθώς και για τα κρατικά ομόλογα, εκτός από τις περιπτώσεις όπου ο φορολογούμενος ασχολείται κατ’ επάγγελμα με τις ανωτέρω συναλλαγές. Με απόφαση του Υπουργού Οικονομικών μπορεί να προβλέπεται η εφαρμογή του προηγούμενου εδαφίου και σε κάθε άλλη ρυθμιζόμενη αγορά ή άλλους τίτλους. Με όμοια απόφαση καθορίζονται οι φορολογούμενοι που ασχολούνται κατ’ επάγγελμα με τις ανωτέρω συναλλαγές.”

γ. Στο τελευταίο εδάφιο της παρ. 3 του άρθρου 21 του ν. 4172/2013 ή λέξη “προηγούμενου” αντικαθίσταται με τη λέξη “δεύτερου”.

7. Στο πρώτο εδάφιο του άρθρου 22 του ν. 4172/2013, η φράση “του επόμενου άρθρου του Κ.Φ.Ε.” αντικαθίσταται με τη φράση “του άρθρου 23 του Κ.Φ.Ε.” και στην περίπτωση β’ του άρθρου 22 η λέξη “πραγματικής” αντικαθίσταται από τη λέξη “αγοραίας” και οι λέξεις “έμμεσων μεθόδων ελέγχου” από τις λέξεις “των στοιχείων που διαθέτει η Φορολογική Διοίκηση”.

8. Μετά το άρθρο 22 του ν. 4172/2013 προστίθεται νέο άρθρο 22Α που έχει ως εξής:

“Άρθρο 22Α
Δαπάνες Επιστημονικής και Τεχνολογικής Έρευνας

1. Οι δαπάνες επιστημονικής και τεχνολογικής έρευνας εκπίπτουν από τα ακαθάριστα έσοδα των επιχειρήσεων κατά το χρόνο της πραγματοποίησής τους προσαυξημένες κατά ποσοστό τριάντα τοις εκατό (30%). Ειδικά οι δαπάνες που αφορούν πάγιο εξοπλισμό, προκειμένου να προσαυξηθούν σύμφωνα με το προηγούμενο εδάφιο, κατανέμονται ισόποσα στα επόμενα τρία (3) έτη. Τα κριτήρια χαρακτηρισμού των πιο πάνω δαπανών καθορίζονται με προεδρικό διάταγμα μετά από πρόταση των Υπουργών Οικονομικών, Παιδείας και Θρησκευμάτων και Πολιτισμού και Αθλητισμού. Αν προκύψουν ζημίες μετά την αφαίρεση του ως άνω ποσοστού μεταφέρονται με βάση το άρθρο 27 του παρόντος.

2. Συγχρόνως με την υποβολή της φορολογικής της δήλωσης, η επιχείρηση υποβάλλει στη Γενική Γραμματεία Έρευνας και Τεχνολογίας του Υπουργείου Παιδείας και Θρησκευμάτων τα απαραίτητα δικαιολογητικά για τις δαπάνες έρευνας και τεχνολογίας που πραγματοποίησε. Ο έλεγχος και η πιστοποίηση των δαπανών αυτών διενεργούνται εντός χρονικού διαστήματος έξι (6) μηνών. Μετά την άπρακτη παρέλευση της εν λόγω προθεσμίας θεωρείται ότι οι σχετικές δαπάνες έχουν εγκριθεί. Σε κάθε περίπτωση, το Υπουργείο Παιδείας και Θρησκευμάτων ενημερώνει σχετικά το Υπουργείο Οικονομικών σύμφωνα με τη διαδικασία που καθορίζεται στο προεδρικό διάταγμα.”

9. Στην περίπτωση Α’ του άρθρου 23 μετά τις λέξεις “τραπεζικά δάνεια” προστίθενται οι λέξεις “διατραπεζικά δάνεια, καθώς και τα ομολογιακά δάνεια που εκδίδουν ανώνυμες εταιρείες” και στην περίπτωση δ’ του άρθρου 23 οι λέξεις “για διαγραφή επισφαλών απαιτήσεων” διαγράφονται.

10. α. Το άρθρο 24 του ν. 4172/2013 τροποποιείται ως εξής:

αα) Στον τίτλο του άρθρου 24 πριν τη λέξη “αποσβέσεις” προστίθεται η λέξη “φορολογικές”,

ββ) στην παράγραφο 1 του άρθρου 24 πριν τη λέξη “αποσβέσεις” προστίθεται η λέξη “φορολογικές”,

γγ) στην παράγραφο 3 του άρθρου 24 πριν τη λέξη “απόσβεση” προστίθεται η λέξη “φορολογική”,

δδ) στο πρώτο εδάφιο της παραγράφου 4 του άρθρου 24 μετά τη λέξη “ανακατασκευής” προστίθενται οι λέξεις “αποκατάστασης του περιβάλλοντος”,

εε) στον πίνακα της παραγράφου 4 του άρθρου 24 πριν τη λέξη “απόσβεσης” προστίθεται η λέξη “φορολογικής”,

στστ) στην παράγραφο 4 του άρθρου 24 πριν τη λέξη “απόσβεσης” προστίθεται η λέξη “φορολογικής”,

ζζ) στην παράγραφο 5 του άρθρου 24 πριν τη λέξη “αποσβέσεων” προστίθεται η λέξη “φορολογικών”,

ηη) στην παράγραφο 6 του άρθρου 24 πριν τη λέξη “απόσβεση” προστίθεται η λέξη “φορολογική”,

θθ) στην παράγραφο 7 του άρθρου 24 πριν τη λέξη “απόσβεσης” προστίθεται η λέξη “φορολογικής” και

ιι) στην παράγραφο 8 του άρθρου 24 πριν τη λέξη “απόσβεση” προστίθεται η λέξη “φορολογική”.

β. Στο τέλος της παρ. 2 του άρθρου 24 του ν. 4172/2013 μετά την περίπτωση ε προστίθεται νέο εδάφιο που έχει ως εξής:

“Στην περίπτωση της μίσθωσης οχημάτων στην έννοια του μισθώματος σύμφωνα με την περίπτωση δ’ δεν συμπεριλαμβάνονται τα κόστη λειτουργίας και κυκλοφορίας του οχήματος.”

γ. Προστίθεται νέα παράγραφος 9 στο άρθρο 24 του ν. 4172/2013 που έχει ως εξής:

“9. Ο υπολογισμός της τιμής κτήσης σύμφωνα με τα άρθρα 41 και 42 γίνεται με βάση τις φορολογικές αποσβέσεις.”

11. Στο πρώτο εδάφιο της παρ. 2 του άρθρου 26 του ν. 4172/2013 μετά τις λέξεις “επισφαλών απαιτήσεων” και πριν τις λέξεις “των μετόχων” προστίθεται η λέξη “κατά”.

12. Στην παρ. 1 του άρθρου 27 του ν. 4172/2013, οι λέξεις “επιχειρηματικών κερδών” αντικαθίστανται από τις λέξεις “κερδών από επιχειρηματική δραστηριότητα” και στο πρώτο εδάφιο της παραγράφου 2 του άρθρου 27 μετά τις λέξεις “νομικών προσώπων” προστίθενται οι λέξεις “των περιπτώσεων α’, γ’ και δ’ του άρθρου 45”.

13. Το άρθρο 28 του ν.4172/2013 τροποποιείται ως εξής:

α. Στον τίτλο του άρθρου 28 η λέξη “έμμεση” διαγράφεται και η λέξη “κερδών” αντικαθίσταται από τη λέξη “εσόδων”, στην παράγραφο 1 του άρθρου 28 μετά τις λέξεις “επιχειρηματική δραστηριότητα” προστίθενται οι λέξεις “μπορεί να” και μετά τη λέξη “προσδιορίζεται” προστίθενται οι λέξεις “με βάση κάθε διαθέσιμο στοιχείο ή”.

β. Οι περιπτώσεις α’ και β’ του άρθρου 28 αντικαθίστανται και προστίθεται περίπτωση γ’ ως εξής:

“α) όταν τα λογιστικά αρχεία δεν τηρούνται ή οι οικονομικές καταστάσεις δεν συντάσσονται σύμφωνα με τον νόμο για τα λογιστικά πρότυπα, ή

β) όταν τα φορολογικά στοιχεία ή τα λοιπά προβλεπόμενα σχετικά δικαιολογητικά δεν συντάσσονται σύμφωνα με τον Κώδικα Φορολογικής Διαδικασίας, ή

γ) όταν τα λογιστικά αρχεία ή φορολογικά στοιχεία δεν προσκομίζονται στη Φορολογική Διοίκηση μετά από σχετική πρόσκληση.”

γ. Στο άρθρο 28 προστίθεται παράγραφος 2 που έχει ως εξής:

“2. Το εισόδημα φυσικών προσώπων, ανεξαρτήτως αν προέρχεται από άσκηση επιχειρηματικής δραστηριότητας, μπορεί επίσης να προσδιορίζεται με βάση κάθε διαθέσιμο στοιχείο ή έμμεσες μεθόδους ελέγχου σύμφωνα με τις σχετικές διατάξεις του Κώδικα Φορολογικής Διαδικασίας, όταν το ποσό του δηλούμενου εισοδήματος δεν επαρκεί για την κάλυψη των προσωπικών δαπανών διαβίωσης ή σε περίπτωση που υπάρχει προσαύξηση περιουσίας η οποία δεν καλύπτεται από το δηλούμενο εισόδημα.”

14. Το άρθρο 29 του ν. 4172/2013 τροποποιείται ως εξής:

α. Στο δεύτερο κλιμάκιο της κλίμακας της παραγράφου 1 του άρθρου 29 το μαθηματικό σύμβολο “ίσο” διαγράφεται.

β. Στο άρθρο 29 προστίθενται νέες παράγραφοι 5 και 6 που έχουν ως εξής:

“5. Για τους φορολογούμενους που κατοικούν μόνιμα σε νησιά με πληθυσμό σύμφωνα με την τελευταία απογραφή κάτω από τρεις χιλιάδες εκατό (3.100) κατοίκους, το φορολογητέο εισόδημα του πρώτου κλιμακίου της κλίμακας της παραγράφου 1 αυξάνεται κατά πενήντα τοις εκατό (50%), προκειμένου να υπολογιστεί το ποσό του φόρου που αναλογεί στο εισόδημά τους.

Η διάταξη του προηγούμενου εδαφίου ισχύει μέχρι την 31η Δεκεμβρίου 2015.

6. Τα κέρδη των φυσικών προσώπων και των ατομικών επιχειρήσεων που εμπίπτουν στην έννοια των πολύ μικρών επιχειρήσεων, όπως ορίζονται στη Σύσταση 2003/361/ΕΚ της Επιτροπής της 6ης Μαΐου 2003, από τη διάθεση παραγόμενης ηλεκτρικής ενέργειας προς την εταιρεία “Δ.Ε.Η. Α.Ε”. ή άλλο προμηθευτή, μετά από την ένταξή τους στο “Ειδικό Πρόγραμμα Ανάπτυξης Φωτοβολταϊκών Συστημάτων μέχρι δέκα (10) kw”, κατόπιν απόφασης των Υπουργών Οικονομικών, Ανάπτυξης και Περιβάλλοντος, Χωροταξίας και Δημόσιων Έργων, η οποία εκδίδεται σύμφωνα με την παρ. 3 του άρθρου 14 του ν. 3468/2006 (Α’ 8), απαλλάσσονται του φόρου.”

15. Το άρθρο 34 του ν. 4172/2013 τροποποιείται ως εξής:

α. Στην παράγραφο 1 του άρθρου 34 προστίθεται νέα περίπτωση γ’ ως εξής:

“γ) σύμφωνα με την κλίμακα της παραγράφου 1 του άρθρου 15, εφόσον ο φορολογούμενος είναι εγγεγραμμένος στο μητρώο ανέργων του Οργανισμού Απασχόλησης Εργατικού Δυναμικού (Ο.Α.Ε.Δ).”

β. Στην υποπερίπτωση γγ’ της περίπτωσης δ’ της παραγράφου 2 του άρθρου 34 ο αριθμός “31” αντικαθίσταται με τον αριθμό “32” και στην περίπτωση ε’ της παραγράφου 2 του άρθρου 34 οι λέξεις “ή του άρθρου 34” διαγράφονται.

16. Στο άρθρο 35 του ν. 4172/2013 το κόμμα μετά τη λέξη “είδος” διαγράφεται.

17. Το άρθρο 41 του ν. 4172/2013 τροποποιείται ως εξής:

α. Στην παράγραφο 1 του άρθρου 41 προστίθεται τελευταίο εδάφιο που έχει ως εξής:

“Ως μεταβίβαση σύμφωνα με την παράγραφο αυτή νοείται και η εισφορά ακίνητης περιουσίας για την κάλυψη ή την αύξηση κεφαλαίου εταιρείας.”

β. Στο τέλος του πρώτου εδαφίου της παραγράφου 2 του άρθρου 41 μετά τη λέξη “αποπληθωρισμένη” προστίθενται οι λέξεις “σύμφωνα με την παράγραφο 5” και στο δεύτερο εδάφιο της παραγράφου 2 του άρθρου 41 μετά τη λέξη “τίμημα” προστίθενται οι λέξεις “ή αγοραία αξία”.

18. Το άρθρο 42 του ν. 4172/2013 τροποποιείται ως εξής:

α. Στην παράγραφο 1 του άρθρου 42 προστίθεται τελευταίο εδάφιο που έχει ως εξής:

“Ως μεταβίβαση σύμφωνα με το προηγούμενο εδάφιο νοείται και η εισφορά των ανωτέρω τίτλων για την κάλυψη ή αύξηση κεφαλαίου εταιρείας”.

β. Στο δεύτερο εδάφιο της παραγράφου 4 του άρθρου 42 μετά τις λέξεις “το τίμημα” προστίθενται οι λέξεις “ή αγοραία αξία”.

γ. Το τέταρτο εδάφιο της παραγράφου 4 του άρθρου 42 αντικαθίσταται ως εξής:

“Η τιμή κτήσης προσδιορίζεται με βάση την αξία των ιδίων κεφαλαίων της εταιρείας που εκδίδει τους μεταβιβαζόμενους τίτλους κατά το χρόνο απόκτησης ή το τίμημα που αναγράφεται στη σύμβαση μεταβίβασης κατά το χρόνο της απόκτησης των τίτλων, εφόσον οποιοδήποτε από τα ανωτέρω είναι χαμηλότερο.”

δ. Στο τελευταίο εδάφιο της παραγράφου 4 του άρθρου 42 μετά τη λέξη “μηδενική” προστίθενται οι λέξεις “,εφόσον η αγορά των τίτλων πραγματοποιείται μετά την ημερομηνία ολοκλήρωσης της διαδικασίας αποϋλοποίησης των τίτλων στο Χρηματιστήριο Αξιών Αθηνών, ήτοι την 29η Σεπτεμβρίου του έτους 1999. Με απόφαση του Υπουργού Οικονομικών καθορίζεται ο τρόπος υπολογισμού της τιμής κτήσης, με αναγωγή στην ημερομηνία της 29.9.1999, στις περιπτώσεις που οι μεταβιβαζόμενοι τίτλοι έχουν αποκτηθεί πριν την ημερομηνία αυτή.”

ε1. Στην παράγραφο 5 του άρθρου 42 ο αριθμός “2” αντικαθίσταται από τον αριθμό “3”.

ε2. Στο τέλος της παραγράφου 5 του άρθρου 42 προστίθενται οι λέξεις “και τα οποία προκύπτουν από συναλλαγές και τίτλους των περιπτώσεων α’, β’, και γ’ της παραγράφου 1. Ζημιές από συναλλαγές σε τίτλους της περίπτωσης δ’ της παραγράφου 1 συμψηφίζονται μόνον με μελλοντικά κέρδη υπεραξίας από την ίδια αιτία.

στ. Στο άρθρο 42 προστίθεται νέα παράγραφος 8 που έχει ως εξής:

“8. Απαλλάσσεται από το φόρο το εισόδημα που αποκτούν φυσικά πρόσωπα που είναι φορολογικοί κάτοικοι σε κράτη με τα οποία η Ελλάδα έχει συνάψει σύμβαση αποφυγής διπλής φορολογίας (ΣΑΔΦ) και το οποίο προκύπτει από υπεραξία μεταβίβασης των τίτλων σύμφωνα με τις προηγούμενες παραγράφους υπό την προϋπόθεση ότι υποβάλλουν στη Φορολογική Διοίκηση δικαιολογητικά που αποδεικνύουν τη φορολογική τους κατοικία.”

Άρθρο 23
Συμπλήρωση διατάξεων τρίτου μέρους ΚΦΕ σχετικά με τη φορολογία εισοδήματος νομικών προσώπων και νομικών οντοτήτων

1. Στο τέλος του άρθρου 45 του ν. 4172/2013 προστίθεται νέο εδάφιο ως εξής:

“Στην περίπτωση των νομικών προσώπων και νομικών οντοτήτων που τηρούν απλογραφικά βιβλία εφαρμόζονται αποκλειστικά οι διατάξεις του άρθρου 47 του παρόντος Κώδικα”.

2. Το άρθρο 47 του ν. 4172/2013 τροποποιείται ως εξής:

α. Στην παράγραφο 1 του άρθρου 47 προστίθεται νέο εδάφιο που έχει ως εξής:

“Στην έννοια του κέρδους από επιχειρηματική δραστηριότητα σύμφωνα με το προηγούμενο εδάφιο εμπίπτει και η κεφαλαιοποίηση ή διανομή κερδών για τα οποία δεν έχει καταβληθεί φόρος εισοδήματος νομικών προσώπων και νομικών οντοτήτων.”

β. Στο άρθρο 47 προστίθεται νέα παράγραφος 3, που έχει ως εξής:

“3. Τα έσοδα και τα έξοδα των νομικών προσώπων και νομικών οντοτήτων που εφαρμόζουν τα Διεθνή Λογιστικά Πρότυπα, που προκύπτουν κατά την αρχική αναγνώριση των χρηματοοικονομικών μέσων, κατανέμονται ανάλογα με τη χρονική διάρκεια των αντίστοιχων μέσων, σύμφωνα και με τα οριζόμενα από τα Διεθνή Λογιστικά Πρότυπα. Ως χρηματοοικονομικά μέσα νοούνται τα οριζόμενα από τα Διεθνή Λογιστικά Πρότυπα, όπως αυτά υιοθετούνται από την Ευρωπαϊκή Ένωση κατ’ εφαρμογή του Κανονισμού 1606/2002, του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου.”

γ. Στο άρθρο 47 προστίθεται νέα παράγραφος 4, που έχει ως εξής:

“4. Για τα νομικά πρόσωπα και τις νομικές οντότητες που τηρούν απλογραφικά βιβλία εφαρμόζονται οι διατάξεις των άρθρων 21 έως και 28 του Κεφαλαίου Γ’ του Μέρους Δεύτερου.”

3. Στην παράγραφο 1 του άρθρου 48 το διαζευκτικό “ή” μετά τη λέξη “πρόσωπο” διαγράφεται και στο πρώτο εδάφιο της παραγράφου 3 του άρθρου 48 οι λέξεις “καθώς και” αντικαθίστανται από τη λέξη “ή”.

4. Το άρθρο 49 του ν. 4172/2013 τροποποιείται ως εξής:

α. Το πρώτο εδάφιο της παραγράφου 1 του άρθρου 49 αντικαθίσταται ως εξής:

“Με την επιφύλαξη της παραγράφου 3, οι δαπάνες τόκων δεν αναγνωρίζονται ως εκπιπτόμενες επιχειρηματικές δαπάνες, στο βαθμό που οι πλεονάζουσες δαπάνες τόκων υπερβαίνουν το τριάντα τοις εκατό (30%) των φορολογητέων κερδών προ τόκων, φόρων και αποσβέσεων (EBITDA).”

β. Η παράγραφος 3 του άρθρου 49 αντικαθίσταται ως εξής:

“3. Οι δαπάνες τόκων της παραγράφου 1 αναγνωρίζονται πλήρως ως εκπιπτόμενες επιχειρηματικές δαπάνες εφόσον το ποσό των εγγεγραμμένων στα βιβλία καθαρών δαπανών τόκων δεν υπερβαίνει το ποσό των τριών εκατομμυρίων (3.000.000) ευρώ το χρόνο.”

γ. Η παράγραφος 4 του άρθρου 49 αντικαθίσταται ως εξής:

“4. Κάθε δαπάνη τόκων που δεν εκπίπτει σύμφωνα με την παράγραφο 1 του παρόντος άρθρου μεταφέρεται χωρίς χρονικό περιορισμό.”

5. Η παρ. 1 του άρθρου 50 του ν. 4172/2013 αντικαθίσταται ως εξής:

“1. Νομικά πρόσωπα ή νομικές οντότητες όταν πραγματοποιούν συναλλαγές, μία ή περισσότερες, διεθνείς ή και εγχώριες, με συνδεδεμένα πρόσωπα κατά την έννοια του άρθρου 2 του Κ.Φ.Ε. με οικονομικούς ή εμπορικούς όρους διαφορετικούς από εκείνους που θα ίσχυαν μεταξύ μη συνδεδεμένων προσώπων (ανεξάρτητων επιχειρήσεων) ή μεταξύ συνδεδεμένων προσώπων και τρίτων, οποιαδήποτε κέρδη τα οποία χωρίς τους όρους αυτούς θα είχαν πραγματοποιηθεί από το νομικό πρόσωπο ή νομική οντότητα, αλλά τελικά δεν πραγματοποιήθηκαν λόγω των διαφορετικών όρων (αρχή των ίσων αποστάσεων) περιλαμβάνονται στα κέρδη του νομικού προσώπου ή της νομικής οντότητας μόνον στο βαθμό που δεν μειώνουν το ποσό του καταβλητέου φόρου.”

6. Το άρθρο 52 του ν. 4172/2013 τροποποιείται ως εξής:

α. Ο τίτλος του άρθρου 52 αντικαθίσταται ως εξής: “Εισφορές ενεργητικού έναντι τίτλων”.

β. Στην παράγραφο 1 του άρθρου 52 οι λέξεις “από εισφέρουσες ή λήπτριες εταιρίες” αντικαθίστανται με τις λέξεις “από την εισφέρουσα και τη λήπτρια εταιρεία” και προστίθεται δεύτερο εδάφιο που έχει ως εξής:

“Για τους σκοπούς του παρόντος άρθρου ως “τίτλοι” νοούνται οι μετοχές ή τα εταιρικά μερίδια.”

γ. Στο πρώτο εδάφιο της παραγράφου 2 του άρθρου 52 οι λέξεις “εταιρικού κεφαλαίου” αντικαθίστανται με τη λέξη “κεφαλαίου” και το τρίτο εδάφιο της παραγράφου 2 αντικαθίσταται ως εξής: “Ως εισφορά ενεργητικού νοείται και η μετατροπή υποκαταστήματος σε νεοσυσταθείσα εταιρία που αποτελεί θυγατρική της εισφέρουσας εταιρείας.”

δ. Στην παράγραφο 3 του άρθρου 52 η λέξη “πραγματικής” αντικαθίσταται με τη λέξη “αγοραίας”.

ε. Στην περίπτωση γ’ της παραγράφου 9 του άρθρου 52 η λέξη “κάτοικος” αντικαθίσταται με τις λέξεις “φορολογικός κάτοικος”.

στ. Στο δεύτερο εδάφιο της παραγράφου 12 του άρθρου 52 η λέξη “λήπτρια” αντικαθίσταται με τη λέξη “εισφέρουσα”.

7. Το άρθρο 53 του ν. 4172/2013 τροποποιείται ως εξής:

α. Ο τίτλος του άρθρου 53 αντικαθίσταται ως εξής: “Ανταλλαγή τίτλων”.

β. Στην παράγραφο 1 του άρθρου 53 προστίθεται δεύτερο εδάφιο ως εξής:

“Για τους σκοπούς του παρόντος άρθρου ως “τίτλοι” νοούνται οι μετοχές ή τα εταιρικά μερίδια”.

γ. Στην παράγραφο 2 του άρθρου 53 οι λέξεις “ανταλλαγή μετοχών” αντικαθίστανται με τις λέξεις “ανταλλαγή τίτλων”, οι λέξεις “και μία μετοχή” αντικαθίστανται με τις λέξεις “και έναν τίτλο” και οι λέξεις “μετοχικού κεφαλαίου” αντικαθίστανται με τις λέξεις “κεφαλαίου”.

δ. Στις παραγράφους 3 και 4 του άρθρου 53 οι λέξεις “ανταλλαγής μετοχών” αντικαθίστανται με τις λέξεις “ανταλλαγής τίτλων”.

ε. Στο πρώτο εδάφιο της παραγράφου 5 του άρθρου 53 η λέξη “μετοχών” διαγράφεται και στο δεύτερο εδάφιο της ίδιας παραγράφου οι λέξεις “από τον μέτοχο στην αγοραία τους τιμή” αντικαθίστανται με τις λέξεις “από τον μέτοχο ή εταίρο στην αγοραία τους αξία”.

στ. Στις περιπτώσεις α’ και β’ της παραγράφου 6 η λέξη “μέτοχος” αντικαθίσταται με τις λέξεις “μέτοχος ή εταίρος”.

ζ. Στην παράγραφο 3 του άρθρου 53 οι λέξεις “της λογιστικής αξίας τους” διαγράφονται και αντικαθίστανται με τις λέξεις “της φορολογητέας αξίας τους”.

η. Στην παράγραφο 5 του άρθρου 53 οι λέξεις “αξία από τη λογιστική αξία που είχαν οι ανταλλασσόμενοι τίτλοι αμέσως πριν την ανταλλαγή μετοχών” διαγράφονται και αντικαθίστανται με τις λέξεις “φορολογητέα αξία από την αξία που είχαν οι ανταλλασσόμενοι τίτλοι αμέσως πριν την ανταλλαγή των τίτλων”.

8. Το άρθρο 54 του ν. 4172/2013 τροποποιείται ως εξής:

α. Στην παράγραφο 1 του άρθρου 54 η λέξη “ζητηθεί” αντικαθίσταται με τη λέξη “επιλεγεί” και οι λέξεις “, ή εφόσον επιλεγεί η υπαγωγή σε αυτό από μέτοχο ή εταίρο της εισφέρουσας εταιρείας,” διαγράφονται και προστίθεται δεύτερο εδάφιο που έχει ως εξής:

“Για τους σκοπούς του παρόντος άρθρου ως “τίτλοι” νοούνται οι μετοχές ή τα εταιρικά μερίδια.”

β. Στις περιπτώσεις α’ και β’ της παραγράφου 2 του άρθρου 54 οι λέξεις “εταιρικού κεφαλαίου” αντικαθίστανται με τη λέξη “κεφαλαίου”.

γ. Στην περίπτωση α’ της παραγράφου 3 του άρθρου 54 οι λέξεις “εταιρικού κεφαλαίου” αντικαθίστανται με τη λέξη “κεφαλαίου” και στην περίπτωση β’ της παραγράφου 3 οι λέξεις “ή τίτλων του εταιρικού κεφαλαίου” αντικαθίστανται με τις λέξεις “τίτλων του κεφαλαίου”.

δ. Στην παράγραφο 8 του άρθρου 54 η λέξη “πραγματικής” αντικαθίσταται με τη λέξη “αγοραίας”.

ε. Στην παράγραφο 12 του άρθρου 54 οι λέξεις “εταιρικό κεφάλαιο” αντικαθίστανται με τη λέξη “κεφάλαιο”.

στ. Στο πρώτο εδάφιο της παραγράφου 13 του άρθρου 54 οι λέξεις “μπορεί να εφαρμοστούν” αντικαθίσταται με τη λέξη “εφαρμόζονται”.

ζ. Στο πρώτο εδάφιο της παραγράφου 14 του άρθρου 54 οι λέξεις “μπορεί να εφαρμοστούν” αντικαθίσταται με τη λέξη “εφαρμόζονται”.

η. Στην παράγραφο 16 οι λέξεις “οι ανταλλασσόμενοι τίτλοι αμέσως πριν την ανταλλαγή μετοχών” αντικαθίστανται με τις λέξεις “οι τίτλοι αμέσως πριν τη συγχώνευση ή διάσπαση”.

θ. Στο πρώτο εδάφιο της παραγράφου 17 οι λέξεις “μπορεί να εφαρμοστούν σε μέτοχο ο οποίος” αντικαθίστανται με τις λέξεις “εφαρμόζονται σε μέτοχο ή εταίρο ο οποίος”, στην περίπτωση α’ της παραγράφου 17 η λέξη “μέτοχος” αντικαθίσταται με τις λέξεις “μέτοχος ή εταίρος” και η περίπτωση β’ της παραγράφου 17 αντικαθίσταται ως εξής:

“β) ο μέτοχος ή εταίρος, ο οποίος δεν είναι φορολογικός κάτοικος Ελλάδος, κατείχε τους τίτλους της εισφέρουσας και κατέχει τους τίτλους της λήπτριας εταιρείας μέσω μόνιμης εγκατάστασης που διατηρεί στην Ελλάδα”.

ι. Στην παράγραφο 8 του άρθρου 54, οι λέξεις “της λογιστικής αξίας τους” διαγράφονται και αντικαθίστανται με τις λέξεις “της φορολογητέας αξίας τους”.

ια. Στην παράγραφο 16 του άρθρου 54, οι λέξεις “αξία από τη λογιστική αξία που είχαν οι ανταλλασσόμενοι τίτλοι αμέσως πριν την ανταλλαγή μετοχών” διαγράφονται και αντικαθίσταται με τις λέξεις “φορολογητέα αξία από την αξία που είχαν οι ανταλλασσόμενοι τίτλοι αμέσως πριν την συγχώνευση ή διάσπαση”.

9. Το άρθρο 58 του ν. 4172/2013 τροποποιείται ως εξής:

α. Στην παράγραφο 1 του άρθρου 58 μετά τις λέξεις “διπλογραφικά βιβλία” προστίθενται οι λέξεις “, καθώς και τα νομικά πρόσωπα της περίπτωσης γ’ του άρθρου 45 που τηρούν απλογραφικά”.

β. Στο άρθρο 58 προστίθεται νέα παράγραφος 4 που έχει ως εξής:

“4. Για τους φορολογούμενους των περιπτώσεων α’, β’, δ’, ε’ και στ’ του άρθρου 45 οι συντελεστές της παραγράφου 1 μειώνονται κατά ποσοστό σαράντα τοις εκατό (40%) για τα κέρδη που προκύπτουν από επιχειρηματική δραστηριότητα που ασκείται σε νησιά με πληθυσμό, σύμφωνα με την τελευταία απογραφή, κάτω από τρεις χιλιάδες εκατό (3.100) κατοίκους. Η διάταξη του προηγούμενου εδαφίου ισχύει μέχρι την 31η Δεκεμβρίου 2015.”

γ. Στο άρθρο 58 προστίθεται νέα παράγραφος 5 που έχει ως εξής:

“5. Τα κέρδη των επιχειρήσεων των περιπτώσεων α’, β’ , δ’, ε’ και στ’ του άρθρου 45, εφόσον αυτές εμπίπτουν στην έννοια των πολύ μικρών επιχειρήσεων, όπως ορίζονται στη Σύσταση 2003/361/ΕΚ της Επιτροπής της 6ης Μαΐου 2003, από τη διάθεση παραγόμενης ηλεκτρικής ενέργειας προς την εταιρεία “Δ.Ε.Η. Α.Ε.” ή άλλο προμηθευτή, μετά από την ένταξή τους στο “Ειδικό Πρόγραμμα Ανάπτυξης Φωτοβολταϊκών Συστημάτων μέχρι δέκα (10) kw”, κατόπιν απόφασης των Υπουργών Οικονομικών, Ανάπτυξης και Περιβάλλοντος, η οποία εκδίδεται σύμφωνα με την παρ. 3 του άρθρου 14 του ν. 3468/ 2006 (Α’ 8), απαλλάσσονται του φόρου. Η εν λόγω απαλλαγή χορηγείται με την προϋπόθεση ότι τα κέρδη εμφανίζονται σε ειδικό λογαριασμό με την ονομασία “Ειδικό Πρόγραμμα Ανάπτυξης Φωτοβολταϊκών Συστημάτων μέχρι δέκα (10) kw”. Σε περίπτωση διανομής ή κεφαλαιοποίησης τους, φορολογούνται σύμφωνα με τις διατάξεις του παρόντος κώδικα κατά το χρόνο διανομής ή κεφαλαιοποίησής τους αντίστοιχα.”

Άρθρο 24
Συμπλήρωση διατάξεων τέταρτου μέρους ΚΦΕ σχετικά με την παρακράτηση φόρου

1. Στην περίπτωση α’ της παρ. 1 του άρθρου 59 του ν. 4172/2013 μετά τις λέξεις “εργαζομένους τους” προστίθενται οι λέξεις “ή υπαλλήλους τους”.

2. Στην παρ. 5 του άρθρου 60 του ν. 4172/2013 οι λέξεις “την παράγραφο 4 του άρθρου 8” αντικαθίστανται από τις λέξεις “το άρθρο 12”.

3. Στο άρθρο 60 του ν. 4172/2013 προστίθεται νέα παράγραφος 6, που έχει ως εξής:

“6. Ο φόρος που παρακρατείται σύμφωνα με τις ανωτέρω παραγράφους αποδίδεται το αργότερο μέχρι το τέλος του δεύτερου μήνα από την ημερομηνία καταβολής του υποκείμενου σε παρακράτηση εισοδήματος.”

4. Το άρθρο 62 του ν. 4172/2013 τροποποιείται ως εξής:

α. Στο τέλος της περίπτωσης ε’ της παραγράφου 1 του άρθρου 62 η τελεία αντικαθίσταται με κόμμα.

β. Το δεύτερο εδάφιο της παραγράφου 3 του άρθρου 62 αντικαθίσταται ως εξής:

“Το ως άνω νομικό πρόσωπο ή νομική οντότητα ή το φυσικό πρόσωπο που ασκεί επιχειρηματική δραστηριότητα μπορεί να επιλέξει να φορολογηθεί για το εισόδημα από δικαιώματα και τις αμοιβές για τεχνικές υπηρεσίες, αμοιβές διοίκησης, αμοιβές για συμβουλευτικές ή παρόμοιες υπηρεσίες σύμφωνα με το καθεστώς που ισχύει για τους φορολογικούς κατοίκους που λαμβάνουν τέτοιες αμοιβές και να πιστώσει τον παρακρατηθέντα φόρο έναντι του οφειλόμενου φόρου εισοδήματος.”

γ. Στο άρθρο 62 προστίθεται νέα παράγραφος 4 που έχει ως εξής:

“4. Το φυσικό πρόσωπο που αποκτά υπεραξία από τη μεταβίβαση ακίνητης περιουσίας σύμφωνα με το άρθρο 41 καταβάλλει στο συμβολαιογράφο κατά την υπογραφή του συμβολαίου μεταβίβασης το ποσό του φόρου που αντιστοιχεί στην υπεραξία σύμφωνα με το άρθρο 43.”

5. Το άρθρο 63 του ν. 4172/2013 τροποποιείται ως εξής:

α. Στην περίπτωση α’ της παραγράφου 2 του άρθρου 63 οι λέξεις “δέκα τοις εκατό (10%)” αντικαθίστανται από τις λέξεις “είκοσι πέντε τοις εκατό (25%)” και μετά τις λέξεις “στην καταβολή” προστίθενται οι λέξεις “ή ο φορολογούμενος που καταβάλλει, κατέχει άμεσα μετοχές, μερίδια ή συμμετοχή τουλάχιστον είκοσι πέντε τοις εκατό (25%) στο μετοχικό κεφάλαιο του νομικού προσώπου ή της νομικής οντότητας που εισπράττει, ή ένα τρίτο νομικό πρόσωπο ή μία νομική οντότητα κατέχει άμεσα μετοχές, μερίδια ή συμμετοχή τουλάχιστον είκοσι πέντε τοις εκατό (25%) στο μετοχικό κεφάλαιο τόσο του νομικού προσώπου ή της νομικής οντότητας που εισπράττει όσο και του φορολογούμενου που προβαίνει στην καταβολή”.

β. Στις υποπεριπτώσεις αα’ και γγ’ της περίπτωσης γ’ της παραγράφου 2 του άρθρου 63 οι λέξεις “Οδηγίας 2009/133/ΕΚ” αντικαθίστανται από τις λέξεις “Οδηγίας 2003/49/ΕΚ”.

6. Το άρθρο 64 του ν. 4172/2013 τροποποιείται ως εξής:

α. Στην παράγραφο 3 του άρθρου 64 οι λέξεις “εκτός από τις αμοιβές που αναφέρονται στην περίπτωση δ’ της παραγράφου 1”, καθώς και οι λέξεις “που έχει τη φορολογική κατοικία του στην Ελλάδα” διαγράφονται, και μετά τη λέξη οντότητα” προστίθενται οι λέξεις “που λαμβάνει αμοιβές για υπηρεσίες σύμφωνα με την περίπτωση δ’ και”.

β. Στην παράγραφο 5 του άρθρου 64 οι λέξεις “καθορίζονται ειδικότερα ο τρόπος και ο χρόνος απόδοσης του παρακρατούμενου φόρου σύμφωνα με τις ανωτέρω παραγράφους, ο τύπος και το περιεχόμενο της δήλωσης, καθώς και κάθε άλλο σχετικό θέμα για την εφαρμογή του παρόντος άρθρου” αντικαθίστανται από τις λέξεις “καθορίζεται ο χρόνος υποβολής της δήλωσης”.

γ. Στο άρθρο 64 προστίθενται νέες παράγραφοι 6 και 7 που έχουν ως εξής:

“6. Οι πληρωμές τόκων δανείων που χορηγούν πιστωτικά ιδρύματα, περιλαμβανομένων των τόκων υπερημερίας, καθώς και οι τόκοι διατραπεζικών καταθέσεων απαλλάσσονται από την παρακράτηση φόρου.”

“7. Ο φόρος που παρακρατείται σύμφωνα με τις ανωτέρω παραγράφους αποδίδεται το αργότερο μέχρι το τέλος του δεύτερου μήνα από την ημερομηνία καταβολής της υποκείμενης σε παρακράτηση πληρωμής.”

Άρθρο 25
Συμπλήρωση διατάξεων έκτου μέρους ΚΦΕ σχετικά με την υποβολή δήλωσης φορολογίας εισοδήματος και την προκαταβολή φόρου

1. Το άρθρο 67 του ν. 4172/2013 τροποποιείται ως εξής:

α. Στον τίτλο του άρθρου 67 του ν. 4172/2013 μετά τη λέξη “προσώπων” προστίθενται οι λέξεις “και καταβολή του φόρου”, στην παράγραφο 2 μετά τις λέξεις “για όλα τα” προστίθενται οι λέξεις “αυτοτελώς φορολογούμενα”, στην παράγραφο 3 του άρθρου 67 οι λέξεις “κατά το χρονικό διάστημα από την 1η Φεβρουαρίου μέχρι και την 30ή Ιουνίου” αντικαθίστανται από τις λέξεις “μέχρι και την 30ή Απριλίου”.

β. Η παρ. 6 του άρθρου 67 του ν. 4172/2013 αναριθμείται σε 7 και προστίθεται νέα παράγραφος 6 που έχει ως εξής:

“6. Ο φόρος εισοδήματος φυσικών προσώπων υπολογίζεται με βάση την ετήσια φορολογική δήλωση του φορολογούμενου και το ποσό της φορολογικής οφειλής καθορίζεται σύμφωνα με τα άρθρα 31 και 32 του Κώδικα Φορολογικής Διαδικασίας, κατόπιν έκπτωσης:

α) του φόρου που παρακρατήθηκε,

β) του φόρου που προκαταβλήθηκε,

γ) του φόρου που καταβλήθηκε στην αλλοδαπή σύμφωνα με το άρθρο 9.

Σε περίπτωση που το ποσό του φόρου που προκαταβλήθηκε ή παρακρατήθηκε είναι μεγαλύτερο από τον οφειλόμενο φόρο, η επιπλέον διαφορά επιστρέφεται.

Η καταβολή του φόρου γίνεται σε τρεις (3) ίσες διμηνιαίες δόσεις από τις οποίες η πρώτη καταβάλλεται μέχρι την τελευταία ημέρα του επόμενου μήνα από την προβλεπόμενη προθεσμία υποβολής της δήλωσης και η καθεμία από τις επόμενες την τελευταία ημέρα του τρίτου και πέμπτου μήνα αντίστοιχα από την υποβολή της δήλωσης, η οποία δεν μπορεί να εκτείνεται πέραν του ίδιου φορολογικού έτους.”

2. Το άρθρο 68 του ν. 4172/2013 τροποποιείται ως εξής:

α. Στον τίτλο του άρθρου 68 του ν. 4172/2013 μετά τη λέξη “οντοτήτων” προστίθενται οι λέξεις “και καταβολή του φόρου”, στην παράγραφο 1 του άρθρου 68 μετά τη λέξη “δηλώνουν” προστίθεται η λέξη “ηλεκτρονικά” και στην παράγραφο 2 οι λέξεις “κατά το χρονικό διάστημα από την 1η Φεβρουαρίου μέχρι και την 30ή Ιουνίου του αμέσως επόμενου φορολογικού έτους” αντικαθίστανται από τις λέξεις “μέχρι και την τελευταία ημέρα του έκτου μήνα από το τέλος του φορολογικού έτους”.

β. Η παρ. 3 του άρθρου 68 του ν. 4172/2013 αναριθμείται σε 4 και προστίθεται νέα παράγραφος 3 που έχει ως εξής:

“3. Ο φόρος εισοδήματος νομικών προσώπων και νομικών οντοτήτων υπολογίζεται με βάση την ετήσια φορολογική δήλωση του φορολογούμενου και το ποσό της φορολογικής οφειλής καθορίζεται σύμφωνα με τα άρθρα 31 και 32 του Κώδικα Φορολογικής Διαδικασίας, κατόπιν έκπτωσης:

α) του φόρου που παρακρατήθηκε,

β) του φόρου που προκαταβλήθηκε,

γ) του φόρου που καταβλήθηκε στην αλλοδαπή σύμφωνα με το άρθρο 9. Ειδικά για τα μερίσματα που εισπράττει ημεδαπή μητρική εταιρεία από ημεδαπή ή αλλοδαπή θυγατρική της με έδρα σε άλλο κράτος-μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης όταν δεν εφαρμόζονται οι διατάξεις του άρθρου 48, από το ποσό του φόρου εκπίπτει το ποσό του φόρου που καταβλήθηκε ως φόρος εισοδήματος νομικών προσώπων και νομικών οντοτήτων, καθώς και το ποσό του φόρου που παρακρατήθηκε ως φόρος επί του μερίσματος. Σε περίπτωση που το ποσό του φόρου που προκαταβλήθηκε ή παρακρατήθηκε είναι μεγαλύτερο από τον οφειλόμενο φόρο, η επιπλέον διαφορά επιστρέφεται.

Η καταβολή του φόρου γίνεται σε οκτώ (8), κατ’ ανώτατο όριο, ισόποσες μηνιαίες δόσεις από τις οποίες η πρώτη καταβάλλεται με την υποβολή της δήλωσης και οι υπόλοιπες επτά (7) μέχρι την τελευταία ημέρα του έβδομου μήνα από την υποβολή της δήλωσης, η οποία δεν μπορεί να εκτείνεται πέραν του ίδιου φορολογικού έτους. Για τα νομικά πρόσωπα και τις νομικές οντότητες που έχουν τεθεί υπό εκκαθάριση η καταβολή του φόρου γίνεται εφάπαξ με την υποβολή της δήλωσης.”

3. Στην περίπτωση α’ της παρ. 4 του άρθρου 69 του ν. 4172/2013 οι λέξεις “που αναφέρονται στις περιπτώσεις β’ και δ’ της παραγράφου 5 του άρθρου 49” και στην περίπτωση Α’ της παραγράφου 5 του άρθρου 69 οι λέξεις “με την επιφύλαξη των διατάξεων του άρθρου 64” διαγράφονται.

4. Το άρθρο 71 του ν. 4172/2013 τροποποιείται ως εξής:

α. Το πρώτο εδάφιο της παραγράφου 1 του άρθρου 71 αντικαθίσταται ως εξής:

“1. Με βάση τη δήλωση που υποβάλλει το νομικό πρόσωπο ή νομική οντότητα και τους λοιπούς τίτλους βεβαίωσης που προβλέπονται στον Κώδικα Φορολογικής Διαδικασίας βεβαιώνεται ποσό ίσο με ογδόντα τοις εκατό (80%) του φόρου που προκύπτει για το φόρο που αναλογεί στο εισόδημα του διανυόμενου φορολογικού έτους.”

β. Στην παρ. 2 του άρθρου 71 του ν. 4172/2013 μετά τη λέξη “γ'” προστίθεται η λέξη “ε'”.

γ. Η περίπτωση Α’ της παρ. 9 του άρθρου 71 του ν. 4172/2013 αντικαθίσταται ως εξής:

“α) για τις εταιρείες που μετασχηματίζονται σύμφωνα με τις διατάξεις των άρθρων 52 και 54 του παρόντος, του ν.δ. 1297/1972 και του ν. 2166/1993 κατά περίπτωση.”

δ. Οι περιπτώσεις β’ και ε’ της παραγράφου 9 του άρθρου 71 του ν. 4172/2013 διαγράφονται και οι περιπτώσεις γ’, δ’, στ’, ζ’ και η’ αναριθμούνται σε β’, γ’, δ’, ε’ και στ’ αντίστοιχα.

Άρθρο 26(1)
Συμπλήρωση μεταβατικών διατάξεων ΚΦΕ και έναρξη ισχύος

 

………………………………………….

 

ΚΕΦΑΛΑΙΟ Δ’
Ρυθμίσεις για Ο.Δ.Δ.Η.Χ., Γ.Λ.Κ. και Διαδημοτική Κινητικότητα

 

………………………………………….

 

Άρθρο 30
Πρόγραμμα Εθελοντικής Ενδοαυτοδιοικητικής Κινητικότητας

1. Επιτρέπεται η μετάταξη μονίμων και με σχέση εργασίας ιδιωτικού δικαίου αορίστου χρόνου υπαλλήλων των Ο.Τ.Α. α’ βαθμού, της Κεντρικής Ένωσης Δήμων Ελλάδος, της Ένωσης Περιφερειών Ελλάδος, των Περιφερειακών Ενώσεων Δήμων και του Ινστιτούτου Τοπικής Αυτοδιοίκησης σε κενές ή συνιστώμενες, με την πράξη μετάταξης, θέσεις αντίστοιχου κλάδου ή ειδικότητας άλλων Ο.Τ.Α. α’ και β’ βαθμού, της Κεντρικής Ένωσης Δήμων Ελλάδος, της Ένωσης Περιφερειών Ελλάδος και των Περιφερειακών Ενώσεων Δήμων.

Για τη μετάταξη εκδίδεται ανακοίνωση του Υπουργείου Εσωτερικών, κατόπιν υποβολής αιτιολογημένων αιτημάτων των φορέων υποδοχής, στα οποία θα βεβαιώνεται η ύπαρξη των αναγκαίων πιστώσεων.

Με κοινή απόφαση των Υπουργών Εσωτερικών και Διοικητικής Μεταρρύθμισης και Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης καθορίζονται τα κριτήρια επιλογής των υποψηφίων προς μετάταξη, καθώς και κάθε άλλη αναγκαία λεπτομέρεια σχετικά με τη διαδικασία μετάταξης.

Οι υποψήφιοι υποβάλλουν αίτηση, συνοδευόμενη από τα απαιτούμενα δικαιολογητικά, στις Διευθύνσεις Διοικητικού των φορέων προέλευσης, εντός αποκλειστικής προθεσμίας δέκα (10) ημερών από την έκδοση της ανακοίνωσης.

Οι ανωτέρω Διευθύνσεις εντός προθεσμίας δέκα (10) ημερών συντάσσουν πίνακες συνδρομής κριτηρίων σε ειδικό λογισμικό του Α.Σ.Ε.Π., τους οποίους αποστέλλουν στους φορείς υποδοχής και στο Α.Σ.Ε.Π.

Το Α.Σ.Ε.Π. εντός προθεσμίας δεκαπέντε (15) ημερών, κατ’ αναλογική εφαρμογή των διατάξεων του άρθρου 18 του ν. 2190/1994 (Α’ 28), ως ισχύει, συντάσσει Ενιαίο Πίνακα Κατάταξης και Διάθεσης, με βάση τους πίνακες συνδρομής κριτηρίων, τη μοριοδότηση και τις δηλώσεις προτίμησης των υποψηφίων, τον οποίο αποστέλλει στο Υπουργείο Εσωτερικών.

Το Υπουργείο Εσωτερικών αποστέλλει αμελλητί τον πίνακα στους φορείς προέλευσης και υποδοχής.

Για την ολοκλήρωση της μετάταξης απαιτείται η σύμφωνη γνώμη του αρμόδιου προς διορισμό οργάνου του φορέα προέλευσης. Η γνώμη του αρμόδιου προς διορισμό οργάνου του φορέα προέλευσης αποστέλλεται εντός προθεσμίας πέντε (5) ημερών από τη λήψη του πίνακα του προηγούμενου εδαφίου, στο φορέα υποδοχής και στον οικείο Γενικό Γραμματέα Αποκεντρωμένης Διοίκησης του φορέα υποδοχής, με κοινοποίηση στο Υπουργείο Εσωτερικών. Εάν εντός της προθεσμίας των πέντε (5) ημερών δεν εκδοθεί σύμφωνη ή αρνητική γνώμη, τεκμαίρεται η σύμφωνη γνώμη του φορέα προέλευσης για την ολοκλήρωση της μετάταξης.

Η απόφαση για τη μετάταξη εκδίδεται από το αρμόδιο προς διορισμό όργανο του φορέα υποδοχής, εντός προθεσμίας πέντε (5) ημερών από τη λήψη ή την κατά τεκμήριο έκδοση της σύμφωνης γνώμης του φορέα προέλευσης. Η απόφαση δημοσιεύεται στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως, με μέριμνα του οικείου Γενικού Γραμματέα Αποκεντρωμένης Διοίκησης.

2. Το προσωπικό που μετατάσσεται βάσει του παρόντος άρθρου τίθεται σε διαθεσιμότητα χρονικής διάρκειας ενός μηνός, αρχομένης από την ημερομηνία δημοσίευσης της σχετικής πράξης του Γενικού Γραμματέα Αποκεντρωμένης Διοίκησης. Η διαθεσιμότητα παύει αυτοδικαίως με την πάροδο του μηνός και προς τούτο εκδίδεται αμελλητί σχετική διαπιστωτική πράξη του αρμόδιου προς διορισμό οργάνου του φορέα υποδοχής.

Κατά τη διάρκεια της διαθεσιμότητας, η μισθοδοσία του προσωπικού βαρύνει το φορέα προέλευσης και μετά το πέρας της διαθεσιμότητας βαρύνει το φορέα υποδοχής.

Το προσωπικό αυτό, μετά το πέρας της ανωτέρω διαδικασίας, δεν δύναται να χαρακτηρισθεί ως πλεονάζον και να τεθεί εκ νέου, άνευ αιτήσεως του, σε καθεστώς κινητικότητας ή διαθεσιμότητας.

3. Η ισχύς κάθε γενικής ή ειδικής διάταξης, που επιτρέπει μετατάξεις μεταξύ των φορέων του πρώτου εδαφίου της παραγράφου 1 του παρόντος άρθρου, αναστέλλεται για χρονικό διάστημα τριών (3) μηνών από την έναρξη ισχύος του παρόντος.

4. Οι ανωτέρω μετατάξεις εξαιρούνται των διατάξεων της παρ. 1 του άρθρου 68 του ν. 4002/2011 (Α’ 180), ως ισχύει.

5. Οι διατάξεις του άρθρου 17 του ν. 3870/2010 (Α’ 138) δεν ισχύουν για τις μετατάξεις του παρόντος άρθρου.

6. Οι μετατάξεις του παρόντος άρθρου διενεργούνται κατά παρέκκλιση κάθε άλλης γενικής ή ειδικής διάταξης.

ΚΕΦΑΛΑΙΟ Ε’
Διατάξεις για την αξιοποίηση της Δημόσιας Περιουσίας και λοιπές διατάξεις αρμοδιότητας Υπουργείου Οικονομικών

 

………………………………………….

 

ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΣΤ’
Συμπλήρωση διατάξεων του Κώδικα Φορολογικής διαδικασίας

 

Άρθρο 39
Συμπλήρωση διατάξεων στο πρώτο κεφάλαιο του ν. 4174/2013

1. Στο άρθρο 1 του ν. 4174/2013 διαγράφεται η λέξη “βεβαίωσης”.

2. Το άρθρο 2 του ν. 4174/2013 αντικαθίσταται ως εξής:

“1. Οι διατάξεις του Κώδικα ισχύουν για τα εξής δημόσια έσοδα:

α. Φόρο Εισοδήματος.

β. Φόρο Προστιθέμενης Αξίας (Φ.Π.Α.).

γ. Ενιαίο Φόρο Ιδιοκτησίας Ακινήτων (ΕΝ.Φ.Ι.Α.).

δ. Φόρο Κληρονομιών, Δωρεών, Γονικών Παροχών, Προικών και Κερδών από Τυχερά Παίγνια.

ε. Φόρους, τέλη, εισφορές ή χρηματικές κυρώσεις που αναφέρονται στο Παράρτημα του Κώδικα και κάθε άλλο φόρο, τέλος, εισφορά ή χρηματική κύρωση για τη βεβαίωση ή είσπραξη των οποίων, κατά την έναρξη ισχύος του Κώδικα, εφαρμόζονται ανάλογα οι αντίστοιχες διατάξεις των φορολογιών των περιπτώσεων α’ και β’.

στ. Χρηματικές κυρώσεις και τόκους, οι οποίοι προβλέπονται από τον Κώδικα.”

3.  Στην περίπτωση δ’ του άρθρου 3 του ν. 4174/2013 διαγράφονται οι λέξεις “ανεξαρτήτως νομικής προσωπικότητας”.

4. Στο άρθρο 3 του ν. 4174/2013 προστίθεται περίπτωση ε’ ως εξής και αναριθμούνται οι περιπτώσεις ε’, στ’, ζ και η’ σε στ’, ζ, η’ και θ’:

“ε) ως “νόμιμη προθεσμία καταβολής” νοείται: το χρονικό διάστημα εντός του οποίου καταβάλλονται οι φόροι και τα πρόστιμα, όπως προβλέπεται στο νόμο που επιβάλλει την αντίστοιχη φορολογία και στις διατάξεις του Κώδικα, ενώ ως “ληξιπρόθεσμα” νοούνται οι φόροι και τα πρόστιμα μετά την παρέλευση του ανωτέρου χρονικού διαστήματος.”

5. Ο τίτλος του άρθρου 4 του ν. 4174/2013 αντικαθίσταται ως εξής: “Μεταβίβαση αρμοδιοτήτων, ανάθεση καθηκόντων και εξουσιοδότηση υπογραφής”.

6. Στην πρώτη παράγραφο του άρθρου 4 του ν. 4174/2013 διαγράφονται οι λέξεις “τα οποία δεν μπορούν να μεταβιβάσουν περαιτέρω τις αρμοδιότητες της παρούσας παραγράφου” και στο τέλος της ίδιας παραγράφου προστίθεται εδάφιο ως εξής:

“Επίσης, δύναται, με απόφασή του, να εξουσιοδοτεί ιεραρχικά υφιστάμενό του όργανο να υπογράφει, με εντολή του, πράξεις ή άλλα έγγραφα της αρμοδιότητάς του.”

7. Στη δεύτερη παράγραφο του άρθρου 4 του ν. 4174/2013 μετά τη λέξη “αρμοδιότητας” διαγράφεται η λέξη “και” και μετά από τη λέξη “καθήκοντος” προστίθενται οι λέξεις “και εξουσιοδότηση υπογραφής”.

8. Το άρθρο 5 του ν. 4174/2013 αντικαθίσταται ως εξής:

“1. Η κοινοποίηση πράξεων που εκδίδει, σύμφωνα με

τον Κώδικα, η Φορολογική Διοίκηση προς φορολογούμενο ή άλλο πρόσωπο, γίνεται εγγράφως ή ηλεκτρονικώς.

2. Εάν η πράξη αφορά φυσικό πρόσωπο, η κοινοποίηση συντελείται εφόσον:

α) κοινοποιηθεί ηλεκτρονικά, σύμφωνα με τις οικείες διατάξεις του ν. 3979/2011 ή στο λογαριασμό του εν λόγω προσώπου ή του νομίμου αντιπροσώπου του ή του φορολογικού εκπροσώπου του στο πληροφοριακό σύστημα της Φορολογικής Διοίκησης, την οποία ακολουθεί ηλεκτρονική ειδοποίηση στη δηλωθείσα διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου του,

β) αποσταλεί με συστημένη επιστολή στην τελευταία δηλωθείσα ταχυδρομική διεύθυνση κατοικίας ή επαγγελματικής εγκατάστασης του εν λόγω προσώπου, ή

γ) επιδοθεί στο εν λόγω πρόσωπο, κατά τις διατάξεις του Κώδικα Διοικητικής Δικονομίας, μόνο εφόσον δεν είναι δυνατή η επίδοση με άλλον τρόπο. Η κοινοποίηση σύμφωνα με τον Κώδικα Διοικητικής Δικονομίας, κατά το προηγούμενο εδάφιο, θεωρείται νόμιμη, εφόσον γίνει στην τελευταία δηλωθείσα στη Φορολογική Διοίκηση διεύθυνση κατοικίας ή επαγγελματικής εγκατάστασης του εν λόγω προσώπου.

3. Εάν η πράξη αφορά νομικό πρόσωπο ή νομική οντότητα, η κοινοποίηση συντελείται εφόσον:

α) κοινοποιηθεί ηλεκτρονικά σύμφωνα με τις οικείες διατάξεις του ν. 3979/2011 ή στο λογαριασμό του νομικού προσώπου ή της νομικής οντότητας ή του νομίμου εκπροσώπου ή του φορολογικού εκπροσώπου τους στο πληροφοριακό σύστημα της Φορολογικής Διοίκησης, την οποία ακολουθεί ηλεκτρονική ειδοποίηση στη δηλωθείσα διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου του, ή

β) παραδοθεί στην έδρα ή εγκατάσταση του νομικού προσώπου ή της νομικής οντότητας στην Ελλάδα, με υπογεγραμμένη απόδειξη παραλαβής από υπάλληλο ή νόμιμο εκπρόσωπο του νομικού προσώπου ή της νομικής οντότητας, ή

γ) αποσταλεί με συστημένη επιστολή στην τελευταία δηλωθείσα ταχυδρομική διεύθυνση της έδρας ή της εγκατάστασης του νομικού προσώπου ή της νομικής οντότητας, ή

δ) επιδοθεί κατά τις διατάξεις του Κώδικα Διοικητικής Δικονομίας, μόνο εφόσον δεν είναι δυνατή η επίδοση με άλλον τρόπο. Η κοινοποίηση σύμφωνα με τον Κώδικα Διοικητικής Δικονομίας κατά το προηγούμενο εδάφιο θεωρείται νόμιμη, εφόσον γίνει στην τελευταία δηλωθείσα στη Φορολογική Διοίκηση διεύθυνση της έδρας ή της εγκατάστασης του νομικού προσώπου ή της νομικής οντότητας ή της κατοικίας του τελευταίου δηλωθέντα στη Φορολογική Διοίκηση νόμιμου ή φορολογικού εκπροσώπου. Η νομιμότητα της κοινοποίησης δεν θίγεται στην περίπτωση παραίτησης των προσώπων του προηγούμενου εδαφίου, εφόσον κατά το χρόνο της κοινοποίησης, δεν είχε γνωστοποιηθεί στη φορολογική διοίκηση ο διορισμός νέου νομίμου ή φορολογικού εκπροσώπου.

4. Με απόφαση του Γενικού Γραμματέα έγγραφα που έχουν πληροφοριακό χαρακτήρα ή πράξεις προσδιορισμού φόρου του άρθρου 32 του παρόντος Κώδικα μπορούν να κοινοποιούνται με απλή επιστολή.

5. Πράξη που αποστέλλεται με συστημένη επιστολή θεωρείται ότι έχει νομίμως κοινοποιηθεί μετά την παρέλευση δεκαπέντε (15) ημερών από την ημέρα αποστολής, εάν η ταχυδρομική διεύθυνση του παραλήπτη κατά τα ανωτέρω βρίσκεται στην Ελλάδα. Σε περίπτωση που η ταχυδρομική διεύθυνση είναι εκτός Ελλάδας, η πράξη θεωρείται ότι έχει κοινοποιηθεί νομίμως μετά την παρέλευση τριάντα (30) ημερών από την ημέρα αποστολής της συστημένης επιστολής. Σε περίπτωση που η επιστολή δεν παραδοθεί και δεν κοινοποιηθεί στον φορολογούμενο ή στον εκπρόσωπό του για οποιονδήποτε λόγο, η Φορολογική Διοίκηση ζητά από την ταχυδρομική υπηρεσία την επιστροφή αυτής με συνοδευτικό κείμενο, στο οποίο περιλαμβάνονται οι ακόλουθες πληροφορίες: α) η ημερομηνία, κατά την οποία η συστημένη επιστολή προσκομίσθηκε και παρουσιάστηκε στην ως άνω διεύθυνση και β) ο λόγος για τη μη κοινοποίηση ή τη μη βεβαίωση της κοινοποίησης. Η Φορολογική Διοίκηση μεριμνά, προκειμένου αντίγραφο της συστημένης επιστολής να βρίσκεται στη διάθεση της αρμόδιας υπηρεσίας της Φορολογικής Διοίκησης και να μπορεί αυτή να παραδοθεί στον φορολογούμενο ή εκπρόσωπο του οποιαδήποτε στιγμή και αδαπάνως.

6. Στις περιπτώσεις της ηλεκτρονικής κοινοποίησης στο λογαριασμό φυσικού, νομικού προσώπου ή νομικής οντότητας, σύμφωνα με τα οριζόμενα στην περίπτωση α’ των παραγράφων 2 και 3 του παρόντος, η πράξη θεωρείται ότι έχει νομίμως κοινοποιηθεί μετά την παρέλευση δέκα ημερών από την ανάρτησή της στο λογαριασμό του προσώπου το οποίο αφορά η επίδοση και την ηλεκτρονική ειδοποίηση του στη δηλωθείσα διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου του, εφόσον δεν προκύπτει προγενέστερος χρόνος παραλαβής της. Με απόφαση του Γενικού Γραμματέα καθορίζονται όλες οι αναγκαίες προϋποθέσεις για την εφαρμογή της ηλεκτρονικής κοινοποίησης και ιδίως τα σχετικά με την επικαιροποίηση των στοιχείων ηλεκτρονικής επικοινωνίας των φορολογουμένων, το σημείο ανάρτησης στο λογαριασμό της κοινοποιούμενης πράξης, ο τρόπος πιστοποίησης των ηλεκτρονικών ιχνών παραλαβής, η δημιουργία πιστοποιητικού παραλαβής και τα στοιχεία της ηλεκτρονικής ειδοποίησης.

7. Εάν κανένας από τους τρόπους κοινοποίησης που ορίζονται στις παραγράφους 2 και 3 δεν μπορεί να λάβει χώρα, τότε κοινοποίηση πράξης η οποία αφορά τη φορολογία ακινήτων, είναι δυνατόν να συντελεσθεί με επίδοση στον ίδιο ή σε οποιοδήποτε ενήλικο φυσικό πρόσωπο που έχει έννομη σχέση με τον κύριο ή επικαρπωτή του ακινήτου και είναι παρόν στο ακίνητο ή με θυροκόλληση της πράξης στο ακίνητο.”

8. Στην παρ. 1 του άρθρου 6 του ν. 4174/2013 οι λέξεις “απαιτούνται για την εφαρμογή του Κώδικα” αντικαθίστανται από τις λέξεις “υποβάλλει ο φορολογούμενος”.

………………………………………….

 

Άρθρο 41
Συμπλήρωση διατάξεων στο τρίτο Κεφάλαιο του ν. 4174/2013

Ο τίτλος του τρίτου κεφαλαίου του ν. 4174/2013 αναδιατυπώνεται ως “Αποδεικτικό ενημερότητας” και το άρθρο 12 του ν. 4174/2013 αντικαθίσταται ως εξής:

“Αποδεικτικό ενημερότητας και βεβαίωση οφειλής

1. Ο φορολογούμενος δύναται να ζητήσει αποδεικτικό ενημερότητας ισχύος μέχρι και δύο μηνών για την πραγματοποίηση πράξεων και συναλλαγών που ρητά ορίζονται.

2. Η Φορολογική Διοίκηση χορηγεί αποδεικτικό ενημερότητας, μόνο εφόσον ο φορολογούμενος δεν έχει οφειλές στη Φορολογική Διοίκηση από οποιαδήποτε αιτία και έχει υποβάλει τις απαιτούμενες φορολογικές δηλώσεις των τελευταίων πέντε ετών.

3. Η Φορολογική Διοίκηση δύναται να μη χορηγεί αποδεικτικό ενημερότητας εάν ο φορολογούμενος έχει ληξιπρόθεσμες οφειλές σε άλλη αρχή του δημόσιου τομέα. Με απόφαση του Γενικού Γραμματέα ορίζεται η διαδικασία που ακολουθούν οι ανωτέρω αρχές για να ενημερώνουν τη Φορολογική Διοίκηση σχετικά με φορολογουμένους που έχουν ληξιπρόθεσμες οφειλές προς αυτές, καθώς και κάθε αναγκαία λεπτομέρεια για την εφαρμογή της παρούσας παραγράφου.

4. Κατά παρέκκλιση των οριζόμενων στις παραγράφους 2 και 3, σε περίπτωση που ο φορολογούμενος έχει ενταχθεί σε πρόγραμμα ρύθμισης οφειλών ή έχει οφειλές μη ληξιπρόθεσμες ή σε αναστολή, δύναται να εκδοθεί αποδεικτικό ενημερότητας περιορισμένης ισχύος, η οποία δεν μπορεί να υπερβαίνει τον ένα μήνα. Η Φορολογική Διοίκηση και μετά τη συμμόρφωση του οφειλέτη σε πρόγραμμα ρύθμισης ορίζει υποχρεωτικά όρο παρακράτησης στις περιπτώσεις που το αποδεικτικό ενημερότητας εκδίδεται για είσπραξη χρημάτων ή μεταβίβαση ακινήτου ή σύσταση εμπραγμάτου δικαιώματος επ’ αυτού από επαχθή αιτία. Το παρακρατούμενο ποσό λαμβάνεται υπόψη για την κάλυψη δόσης ή δόσεων σύμφωνα με το πρόγραμμα ρύθμισης οφειλών.

5. Οι πράξεις και συναλλαγές για τις οποίες προσκομίζεται αποδεικτικό ενημερότητας, οι προϋποθέσεις χορήγησης του, οι τυχόν εξαιρέσεις από την υποχρέωση προσκόμισης του, οι οφειλές που λαμβάνονται υπόψη για τη χορήγηση του, οι φορολογικές δηλώσεις που απαιτείται να έχουν υποβληθεί για την έκδοση του αποδεικτικού, ο τύπος του, το περιεχόμενο, η διάρκεια ισχύος, τα ποσοστά παρακράτησης, τα τυχόν άλλα πρόσωπα τα οποία δύνανται να ζητούν και να λαμβάνουν το αποδεικτικό, τα όργανα έκδοσης του και κάθε αναγκαία λεπτομέρεια εφαρμογής ορίζονται με απόφαση του Γενικού Γραμματέα.

6. Αν ζητείται αποδεικτικό ενημερότητας για είσπραξη χρημάτων ή μεταβίβαση ακινήτου και δεν πληρούνται οι προϋποθέσεις των παραγράφων 2, 3 και 4 για τη χορήγηση του, ούτε συντρέχουν οι προϋποθέσεις συμψηφισμού, εκδίδεται από την αρμόδια για την επιδίωξη της είσπραξης της οφειλής υπηρεσία, βεβαίωση οφειλής προς το Δημόσιο, η οποία κατατίθεται αντί του αποδεικτικού ενημερότητας στην υπηρεσία ή τον οργανισμό πληρωμής ή κατατίθεται για τη μεταβίβαση ακινήτου. Με βάση τη βεβαίωση αυτή αποδίδεται το προς είσπραξη ποσό ή το προϊόν του τιμήματος και μέχρι του ύψους της οφειλής, στην εκδούσα τη βεβαίωση υπηρεσία.

7. Οι προϋποθέσεις χορήγησης βεβαίωσης οφειλής, οι οφειλές που λαμβάνονται υπόψη για τη χορήγηση της, τα όργανα έκδοσης, ο τύπος, το περιεχόμενο, η διάρκεια ισχύος και κάθε αναγκαία λεπτομέρεια εφαρμογής ορίζονται με απόφαση του Γενικού Γραμματέα.

8. Σε ειδικές περιπτώσεις διασφάλισης σοβαρών συμφερόντων του Δημοσίου ή περιπτώσεις οικονομικού εγκλήματος και μεγάλης έκτασης φοροδιαφυγής, μπορεί με γραπτή συναίνεση του Γενικού Γραμματέα να μην χορηγηθεί αποδεικτικό ενημερότητας, ακόμη και αν συντρέχουν οι προϋποθέσεις χορήγησης αυτού. Με απόφαση του Γενικού Γραμματέα ορίζονται περιπτώσεις διασφάλισης δημοσίου συμφέροντος και κάθε αναγκαία λεπτομέρεια για την εφαρμογή της παραγράφου αυτής.”

Άρθρο 42
Συμπλήρωση διατάξεων στο τέταρτο κεφάλαιο του ν. 4174/2013

1. Στην περίπτωση α’ της παρ. 2 του άρθρου 13 του ν. 4174/2013 μετά τη λέξη “ετών” προστίθενται οι λέξεις “από τη λήξη του αντίστοιχου φορολογικού έτους εντός του οποίου υπάρχει η υπάρχει η υποχρέωση υποβολής δήλωσης.”

2. Στο άρθρο 13 του ν. 4174/2013 προστίθεται παράγραφος 3 ως εξής:

“3. Με απόφαση του Γενικού Γραμματέα ορίζονται οι αναγκαίες λεπτομέρειες για την εφαρμογή του παρόντος άρθρου.”

3. Στην πρώτη παράγραφο του άρθρου 14 του ν. 4174/ 2013 η λέξη “παραλαβή” αντικαθίσταται από τη λέξη “κοινοποίηση”.

4. Στη δεύτερη παράγραφο του άρθρου 14 του ν. 4174/2013 διαγράφονται οι λέξεις “συμπεριλαμβανομένων πελατολογίων και καταλόγων προμηθευτών” και η λέξη “παραλαβή” αντικαθίσταται από τη λέξη “κοινοποίηση”.

5. Μετά την παρ. 2 του άρθρου 14 του ν. 4174/2013 προστίθενται παράγραφοι 3 και 4 ως εξής:

“3. Κάθε φυσικό πρόσωπο με εισόδημα από επιχειρηματική δραστηριότητα, κάθε νομικό πρόσωπο και νομική οντότητα, καθώς και οι αγρότες που υπάγονται στο άρθρο 41 του Κώδικα Φ.Π.Α. (ν. 2859/2000), υποβάλλουν καταστάσεις φορολογικών στοιχείων, προμηθευτών και πελατών, για τα εκδοθέντα και ληφθέντα φορολογικά στοιχεία αποκλειστικά με τη χρήση ηλεκτρονικής μεθόδου επικοινωνίας στο διαδικτυακό τόπο του Υπουργείου Οικονομικών, ανεξάρτητα από τον τρόπο έκδοσης αυτών (μηχανογραφικά ή χειρόγραφα). Οι καταστάσεις του προηγούμενου εδαφίου αφορούν φορολογικά στοιχεία που σχετίζονται αποκλειστικά με την επαγγελματική εξυπηρέτηση, καθώς και την εκπλήρωση του σκοπού των προσώπων του προηγούμενου εδαφίου. Για τις λιανικές συναλλαγές υποβάλλονται συγκεντρωτικά δεδομένα.

4. Με απόφαση του Γενικού Γραμματέα καθορίζονται ο χρόνος υποβολής των καταστάσεων, ο τρόπος, η διαδικασία, η έκταση εφαρμογής, το ύψος της αξίας των στοιχείων, ο τρόπος επιβεβαίωσης και κάθε άλλο θέμα σχετικά με την εφαρμογή της προηγούμενης παραγράφου.”

6. Στο τέλος της παραγράφου 2 του άρθρου 15 του ν. 4174/2013 προστίθεται εδάφιο ως εξής: “Πληροφορίες οι οποίες προέρχονται από την Αρχή Καταπολέμησης της Νομιμοποίησης Εσόδων από Εγκληματικές Δραστηριότητες και της Χρηματοδότησης της Τρομοκρατίας και Ελέγχου των Δηλώσεων Περιουσιακής Κατάστασης χορηγούνται στη Φορολογική Διοίκηση σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 40 του ν. 3691/2008”, με την επιφύλαξη του πρώτου εδαφίου της παραγράφου αυτής.

7. Στην περίπτωση ε’ της παραγράφου 1 του άρθρου 17 του τροποποιούμενου ΚΦΔ διαγράφονται οι λέξεις “συμπεριλαμβανομένης της αρχής καταπολέμησης της νομιμοποίησης εσόδων από εγκληματικές δραστηριότητες, και” και προστίθεται η λέξη “συμπεριλαμβανομένων”.

8. Στην περίπτωση Α’ της παρ. 1 του άρθρου 17 του ν. 4174/2013 μετά τη λέξη “Διοίκησης” προστίθενται οι λέξεις “και μέλη του κυρίου προσωπικού του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους”.

9. Στην παρ. 1 του άρθρου 17 του ν. 4174/2013 προστίθενται περιπτώσεις ζ’ και η’ ως εξής:

“ζ) σε διαζευγμένους ή συζύγους σε διάσταση για τον καθορισμό διατροφής κατόπιν εισαγγελικής παραγγελίας, για τα στοιχεία που αναγράφονται ρητά σε αυτήν,

η) στην Αρχή Καταπολέμησης της Νομιμοποίησης Εσόδων από Εγκληματικές Δραστηριότητες και της Χρηματοδότησης της Τρομοκρατίας και Ελέγχου των Δηλώσεων Περιουσιακής Κατάστασης για την άσκηση των αρμοδιοτήτων της που ορίζονται στο ν. 3691/2008, όπως ισχύει.”

10. Το δεύτερο εδάφιο της παρ. 4 του άρθρου 17 του ν. 4174/2013 διαγράφεται.

Άρθρο 43
Συμπλήρωση διατάξεων στο πέμπτο κεφάλαιο του ν. 4174/2013

1. Στο τέλος της παρ. 1 του άρθρου 18 του ν. 4174/2013 προστίθεται εδάφιο ως εξής:

“Εκπρόθεσμη φορολογική δήλωση υποβάλλεται οποτεδήποτε μέχρι την έκδοση εντολής ελέγχου από τη Φορολογική Διοίκηση ή μέχρι την παραγραφή του δικαιώματος της Φορολογικής Διοίκησης για έλεγχο της αρχικής δήλωσης με όλες τις συνέπειες περί εκπρόθεσμης δήλωσης.”

2. Στην περίπτωση β’ της παρ. 2 του άρθρου 18 του ν. 4174/2013 η λέξη “παραρτήματα” αντικαθίσταται από τις λέξεις “συνοδευτικά έγγραφα” και προστίθεται περίπτωση δ’ ως εξής:

“δ) ο τρόπος με τον οποίο αυτή θα υπογράφεται”.

3. Το τελευταίο εδάφιο της παρ. 3 του άρθρου 18 του ν. 4174/2013 διαγράφεται.

4. Στην παρ. 1 του άρθρου 20 του ν. 4174/2013 αντικαθίστανται οι λέξεις “του φορολογητέου εισοδήματος για το οποίο” με τις λέξεις “της φορολογητέας ύλης για την οποία”.

5. Το πρώτο εδάφιο της παρ. 2 του άρθρου 20 του ν. 4174/2013 αντικαθίσταται ως εξής:

“2. Ομοίως μπορεί να διατυπωθεί επιφύλαξη σε ό,τι αφορά το χαρακτηρισμό της φορολογητέας ύλης και την υπαγωγή της σε άλλη φορολογία, σε άλλη κατηγορία, σε μειωμένο φορολογικό συντελεστή ή σε σχέση με τυχόν εφαρμοστέες εκπτώσεις και απαλλαγές.”

6. Στο δεύτερο εδάφιο της παρ. 2 του άρθρου 20 του ν. 4174/2013 μετά τη λέξη “υποβλήθηκε” προστίθεται η λέξη “εμπρόθεσμα”.

7. Στο άρθρο 20 του ν. 4174/2013 προστίθεται παράγραφος 3 ως εξής:

“3. Με απόφαση του Γενικού Γραμματέα ορίζονται οι αναγκαίες λεπτομέρειες για την εφαρμογή του παρόντος άρθρου.”

Άρθρο 44
Συμπλήρωση διατάξεων στο έκτο κεφάλαιο του ν. 4174/2013

1. Στις περιπτώσεις α’ και β’ της παρ. 2 του άρθρου 21 του ν. 4174/2013, όπου συναντάται η λέξη “ετησίως” αντικαθίσταται από τη φράση “ανά φορολογικό έτος”.

2. Στην παράγραφο 3 του άρθρου 21 του ν. 4174/2013 διαγράφονται οι λέξεις “πενήντα (50) ημερών” και αντικαθίστανται από τις λέξεις “τεσσάρων (4) μηνών”.

3. Στο τέλος της παραγράφου 3 του άρθρου 21 του ν. 4174/2013 προστίθεται εδάφιο ως εξής:

“Τα υπόχρεα πρόσωπα της παραγράφου 1 υποβάλλουν Συνοπτικό Πίνακα Πληροφοριών για κάθε φορολογικό έτος, εφόσον δεν εμπίπτουν στις εξαιρετικές περιπτώσεις α’ και β’ της παραγράφου 2 του παρόντος.”

4. Στην παράγραφο 6 του άρθρου 21 του ν. 4174/2013 μετά τη λέξη “συναλλαγών” προστίθεται η λέξη “και”, διαγράφονται οι λέξεις “και ο υπολογισμός του κύκλου εργασιών για τους υπόχρεους που εξαιρούνται από την υποχρέωση τήρησης φακέλου τεκμηρίωσης” και προστίθεται εδάφιο ως εξής: “Με όμοια απόφαση μπορεί να καθορίζεται η μέθοδος υπολογισμού του κύκλου εργασιών, καθώς και να προβλέπεται απλοποιημένη διαδικασία για τις μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις”.

5. Στην παρ. 1 του άρθρου 22 του ν. 4174/2013 διαγράφονται οι λέξεις “συνδεδεμένες επιχειρήσεις” και “συνδεδεμένες εταιρείες” και αντικαθίστανται από τις λέξεις “συνδεδεμένα πρόσωπα”.

6. Στην παρ. 2 του άρθρου 22 του ν. 4174/2013 διαγράφονται οι λέξεις “συνδεδεμένες επιχειρήσεις” και αντικαθίστανται από τις λέξεις “συνδεδεμένα πρόσωπα”.

Άρθρο 45
Συμπλήρωση διατάξεων στο έβδομο κεφάλαιο του ν. 4174/2013

1. Στην παρ. 1 του άρθρου 23 του ν. 4174/2013 μετά τη λέξη “εγκαταστάσεις” προστίθενται οι λέξεις “και μέσα μεταφοράς” και μετά τη λέξη “διαδικασίες” διαγράφονται οι λέξεις “που ορίζει η νομοθεσία και χρησιμοποιώντας μεθόδους, οι οποίες” και αντικαθίστανται από τις λέξεις “και χρησιμοποιώντας μεθόδους που”.

2. Στο πρώτο εδάφιο της παρ. 2 του άρθρου 23 του ν. 4174/2013 και μετά τη λέξη ” έλεγχος” διαγράφονται οι λέξεις “της δήλωσης” και προστίθενται οι λέξεις “εκπλήρωσης των φορολογικών υποχρεώσεων”.

3. Στην περίπτωση α’ της παρ. 2 του άρθρου 23 του ν. 4174/2013 μετά τη λέξη ” Διοίκηση” προστίθενται οι λέξεις “δύναται να”.

4. Στο τέλος της παρ. 2 του άρθρου 23 του ν. 4174/2013 προστίθεται εδάφιο ως εξής:

“Ο Γενικός Γραμματέας δύναται με απόφασή του να ορίζει λεπτομέρειες για την εφαρμογή της παρούσης περίπτωσης.”

5. Στο τέλος της παρ. 3 του άρθρου 24 του ν. 4174/2013 προστίθεται παράγραφος 4 ως εξής:

“4. Για την εφαρμογή της προηγούμενης παραγράφου συντάσσεται έκθεση κατάσχεσης, η οποία υπογράφεται από το όργανο της Φορολογικής Διοίκησης που ενεργεί την κατάσχεση και τον ίδιο τον φορολογούμενο ή τον παρόντα κατά τη διενέργεια της κατάσχεσης υπάλληλο ή εκπρόσωπο του ή λογιστή του, ή, στην περίπτωση των νομικών προσώπων και οντοτήτων, εκτός των ανωτέρω προσώπων, από οποιονδήποτε εταίρο ή οποιοδήποτε μέλος της διοίκησης τους ή φορολογικό εκπρόσωπο τους. Αντίγραφο της έκθεσης κατάσχεσης παραδίδεται στον φορολογούμενο ή στα πρόσωπα του προηγούμενου εδαφίου. Σε περίπτωση άρνησης των παραπάνω προσώπων να υπογράψουν, η έκθεση θυροκολλείται. Ο φορολογούμενος δικαιούται να λάβει αντίγραφα ή φωτοτυπίες των κατασχεθέντων με δαπάνες του. Για την κατάσχεση βιβλίων, εγγράφων και λοιπών στοιχείων τρίτου φορολογούμενου δεν απαιτείται επίδοση της έκθεσης κατάσχεσης σε αυτόν.”

6. Το άρθρο 25 του ν. 4174/2013 αντικαθίσταται ως εξής:

“Άρθρο 25

1. Ο οριζόμενος από τη Φορολογική Διοίκηση, για τη διενέργεια του φορολογικού ελέγχου, υπάλληλος φέρει έγγραφη εντολή διενέργειας επιτόπιου φορολογικού ελέγχου, η οποία έχει εκδοθεί από τον Γενικό Γραμματέα, και η οποία περιλαμβάνει τουλάχιστον τα εξής:

α) τον αριθμό και την ημερομηνία της εντολής,

β) το ονοματεπώνυμο του υπαλλήλου, στον οποίο έχει ανατεθεί ο φορολογικός έλεγχος,

γ) το ονοματεπώνυμο ή την επωνυμία, τη διεύθυνση και τον αριθμό φορολογικού μητρώου του φορολογούμενου, αν αυτός έχει αποδοθεί στον φορολογούμενο,

δ) τη φορολογική περίοδο ή υπόθεση και το είδος φορολογίας που αφορά ο φορολογικός έλεγχος,

ε) τη διάρκεια του φορολογικού ελέγχου, και

στ) το χαρακτηρισμό “πλήρης” ή “μερικός” έλεγχος, κατά περίπτωση.

Η εντολή διενέργειας φορολογικού ελέγχου δεν δημοσιεύεται.

2. Ο οριζόμενος από τη Φορολογική Διοίκηση, για τη διενέργεια του φορολογικού ελέγχου, υπάλληλος πρέπει να επιδεικνύει το δελτίο ταυτότητας του και την εντολή φορολογικού ελέγχου πριν την έναρξη του φορολογικού ελέγχου.

3. Ο επιτόπιος φορολογικός έλεγχος διενεργείται στις εγκαταστάσεις του φορολογούμενου κατά το επίσημο ωράριο εργασίας της Φορολογικής Διοίκησης και μπορεί να παρατείνεται μέχρι την ολοκλήρωση του. Η Φορολογική Διοίκηση δύναται να διενεργεί επιτόπιο φορολογικό έλεγχο και εκτός του επίσημου ωραρίου εργασίας εφόσον απαιτείται από το είδος των δραστηριοτήτων του φορολογούμενου. Στην περίπτωση αυτή θα πρέπει να γίνεται ειδική μνεία στην εντολή φορολογικού ελέγχου. Η είσοδος στην κατοικία του φορολογούμενου επιτρέπεται μόνο με εντολή του αρμόδιου Εισαγγελέα.

4. Η διάρκεια του επιτόπιου φορολογικού ελέγχου που προβλέπεται στην παράγραφο 1, δύναται να παραταθεί άπαξ κατά έξι (6) μήνες. Περαιτέρω παράταση μέχρι έξι (6) ακόμη μήνες είναι δυνατή σε εξαιρετικές περιπτώσεις.

5. Η Φορολογική Διοίκηση έχει δικαίωμα επανελέγχου φορολογικής περιόδου ή υπόθεσης για την οποία έχει ήδη διενεργηθεί πλήρης έλεγχος, μόνον εάν προκύψουν νέα στοιχεία, τα οποία επηρεάζουν τον υπολογισμό της φορολογικής οφειλής. Ως “νέο στοιχείο” νοείται κάθε στοιχείο, το οποίο δεν θα μπορούσε να είναι γνωστό στη Φορολογική Διοίκηση κατά τον αρχικό φορολογικό έλεγχο.

6. Ο φορολογούμενος υποχρεούται να συνεργάζεται πλήρως και να διευκολύνει το έργο του οριζόμενου για τη διενέργεια του φορολογικού ελέγχου υπαλλήλου της Φορολογικής Διοίκησης. Ο οριζόμενος υπάλληλος δεν δύναται να μετακινεί βιβλία και στοιχεία ή έγγραφα που έχουν τεθεί στη διάθεση του σε άλλο τόπο, εκτός εάν ο φορολογούμενος αδυνατεί να παράσχει αμέσως αληθή και ακριβή αντίγραφα, όπως προβλέπεται στην παράγραφο 1 του άρθρου 24. Σε αυτή την περίπτωση, τα έγγραφα και στοιχεία είναι δυνατόν να απομακρυνθούν από τις εγκαταστάσεις έναντι απόδειξης παραλαβής και επιστρέφονται στον φορολογούμενο εντός δέκα (10) ημερών από την παραλαβή. Στην περίπτωση αυτή εφαρμόζονται ανάλογα τα αναφερόμενα στο άρθρο 24 παρ. 4 του Κώδικα.

7. Ο αρμόδιος υπάλληλος της Φορολογικής Διοίκησης μπορεί, οποτεδήποτε, εφόσον το κρίνει απαραίτητο, να ζητήσει τη συνδρομή των οργάνων της Ελληνικής Αστυνομίας για τη διενέργεια του φορολογικού ελέγχου και τα όργανα της Ελληνικής Αστυνομίας υποχρεούνται να παρέχουν αυτή τη συνδρομή, κατά το χρόνο και στον τόπο που ζητείται.”

7. Το άρθρο 26 του ν. 4174/2013 αντικαθίσταται ως εξής:

“Άρθρο 26

Η Φορολογική Διοίκηση επιλέγει τις προς έλεγχο υποθέσεις με βάση κριτήρια ανάλυσης κινδύνου, ή εξαιρετικά με βάση άλλα κριτήρια, τα οποία καθορίζονται από τον Γενικό Γραμματέα, και δεν δημοσιοποιούνται.”

8. Στο πρώτο εδάφιο της πρώτης παραγράφου του άρθρου 28 του ν. 4174/2013 η λέξη “γνωστοποιεί” αντικαθίσταται από τη λέξη “κοινοποιεί”, και μετά τη λέξη “φόρου” διαγράφονται οι λέξεις “εφόσον προκύπτει διαφοροποίηση της φορολογικής οφειλής σε σχέση με τις δηλώσεις που έχει υποβάλλει ο φορολογούμενος, καθώς και τα στοιχεία που αιτιολογούν τη διαφοροποίηση”.

9. Στο τρίτο εδάφιο της πρώτης παραγράφου του άρθρου 28 του ν. 4174/2013 μετά τη λέξη ” διατυπώσει” προστίθεται η λέξη “εγγράφως”, διαγράφεται η λέξη “παραλαβή” και αντικαθίσταται με τη λέξη “κοινοποίηση”.

10. Στο τέλος του πρώτου εδαφίου της παραγράφου 1 του άρθρου 28 του ν. 4174/2013 προστίθενται οι λέξεις “ο οποίος πρέπει να είναι πλήρως αιτιολογημένος”.

Άρθρο 46
Συμπλήρωση διατάξεων στο όγδοο κεφάλαιο του ν. 4174/2013

1. Η παρ. 1 του άρθρου 30 του ν.4174/2013 αντικαθίσταται ως εξής:

“1. Πράξη προσδιορισμού φόρου είναι η πράξη, με την οποία καθορίζεται το ποσό της φορολογικής οφειλής ή απαίτησης του φορολογουμένου για μια ή περισσότερες φορολογικές περιόδους ή για ένα ή περισσότερα φορολογικά έτη ή διαχειριστικές περιόδους ή για μια ή περισσότερες φορολογικές υποθέσεις. Με την πράξη προσδιορισμού φόρου συνιστάται και βεβαιώνεται η φορολογική οφειλή ή απαίτηση του φορολογούμενου. Η πράξη αυτή καταχωρίζεται ως εισπρακτέο ή επιστρεπτέο ποσό στα βιβλία της Φορολογικής Διοίκησης. Με απόφαση του Γενικού Γραμματέα καθορίζονται τα βιβλία, στα οποία γίνεται η καταχώριση, το περιεχόμενο, η διαδικασία και οι εξαιρέσεις από αυτή, καθώς και κάθε αναγκαία λεπτομέρεια για την εφαρμογή του παρόντος άρθρου.”

2. Στην πρώτη παράγραφο του άρθρου 32 του ν. 4174/2013 διαγράφονται οι λέξεις: “δεν συνιστά άμεσα και πράξη προσδιορισμού φόρου” και αντικαθίστανται από τις λέξεις “δεν συνιστά άμεσο προσδιορισμό φόρου”, ενώ διαγράφονται και οι λέξεις “την οποία κοινοποιεί στον φορολογούμενο”.

3. Το άρθρο 33 του ν. 4174/2013 αντικαθίσταται ως εξής:

“Άρθρο 33

Σε περιπτώσεις που ο φορολογούμενος, παρά την υποχρέωση του να υποβάλει φορολογική δήλωση σύμφωνα με τις διατάξεις της φορολογικής νομοθεσίας, δεν υποβάλει φορολογική δήλωση, η Φορολογική Διοίκηση δύναται να εκδώσει πράξη εκτιμώμενου προσδιορισμού φόρου ορίζοντας τη φορολογητέα ύλη, με βάση κάθε στοιχείο και πληροφορία που έχει στη διάθεση της και αφορούν ιδίως το επίπεδο διαβίωσης του φορολογουμένου, την άσκηση της επαγγελματικής ή επιχειρηματικής δραστηριότητάς του ή ομοειδείς επιχειρηματικές ή επαγγελματικές δραστηριότητες. Ο Γενικός Γραμματέας δύναται να εκδίδει απόφαση σχετικά με τον τρόπο προσδιορισμού της κατ’ εκτίμηση φορολογητέας ύλης και κάθε άλλη αναγκαία λεπτομέρεια για την εφαρμογή του παρόντος άρθρου. Εάν, μετά την έκδοση της πράξης αυτής, ο φορολογούμενος υποβάλλει φορολογική δήλωση, η πράξη αυτή παύει να ισχύει αυτοδικαίως.”

4. Στο δεύτερο εδάφιο του άρθρου 34 του ν. 4174/2013 και μετά τις λέξεις “25 του” προστίθεται η λέξη “Κώδικα”, μετά τις λέξεις “προσδιορισμός φόρου” προστίθενται οι λέξεις “που εκδίδεται κατόπιν πλήρους φορολογικού ελέγχου,” και στο τέλος του άρθρου 34 προστίθεται εδάφιο ως εξής:

“Η Φορολογική Διοίκηση δύναται να προβεί σε έκδοση πράξης διορθωτικού προσδιορισμού φόρου και στην περίπτωση κατά την οποία δεν υποβλήθηκε δήλωση από τον φορολογούμενο και δεν έχει εκδοθεί πράξη εκτιμώμενου προσδιορισμού φόρου.”

5. Στην παράγραφο 1 του άρθρου 36 του ν. 4174/2013 διαγράφονται οι λέξεις “οικείου φορολογικού” και μετά τη λέξη έτους προστίθενται οι λέξεις “εντός του οποίου λήγει η προθεσμία υποβολής δήλωσης”.

6. Στην περίπτωση α της παραγράφου 2 του άρθρου 36 του ν. 4174/2013 μετά τη λέξη “υποβάλλει” προστίθενται οι λέξεις ” αρχική ή” και στην περίπτωση γ’ διαγράφονται οι λέξεις “η οποία δεν προσβάλλεται με ένδικο βοήθημα ή μέσο” και μετά τη λέξη “απόφασης” προστίθενται οι λέξεις “επί της ενδικοφανούς προσφυγής ή την έκδοση αμετάκλητης δικαστικής απόφασης”.

7. Στην παράγραφο 3 του άρθρου 36 του ν. 4174/2013 διαγράφεται η λέξη “φορολογικού” και μετά την λέξη “εντός του οποίου λήγει η προθεσμία υποβολής δήλωσης”.

8. Ο τίτλος του άρθρου 37 του ν. 4174/2013 αντικαθίσταται ως εξής:

“Έκδοση και κοινοποίηση πράξης προσδιορισμού φόρου”.

9. Στο πρώτο εδάφιο του άρθρου 37 του ν. 4174/2013 διαγράφονται οι λέξεις “και κοινοποιείται στο πρόσωπο στο οποίο αφορά ο προσδιορισμός φόρου” και στο δεύτερο εδάφιο διαγράφεται η λέξη “τουλάχιστον”.

10. Στο άρθρο 37 του ν. 4174/2013 αντικαθίσταται η περίπτωση ι’ ως εξής:

“ι) τυχόν αλληλεγγύως υπεύθυνα πρόσωπα” και προστίθεται περίπτωση κ ως εξής: “λοιπές πληροφορίες”.

11. Στο άρθρο 37 του ν. 4174/2013 και μετά τη λέξη “πληροφορίες” προστίθεται εδάφιο ως εξής:

“Η πράξη προσδιορισμού φόρου κοινοποιείται στο πρόσωπο στο οποίο αφορά ο προσδιορισμός φόρου”.

12. Το άρθρο 38 του ν. 4174/2013 αντικαθίσταται ως εξής:

“Άρθρο 38

1. Κατά τον προσδιορισμό φόρου, η Φορολογική Διοίκηση δύναται να αγνοεί κάθε τεχνητή διευθέτηση ή σειρά διευθετήσεων που αποβλέπει σε αποφυγή της φορολόγησης και οδηγεί σε φορολογικό πλεονέκτημα. Οι εν λόγω διευθετήσεις αντιμετωπίζονται, για φορολογικούς σκοπούς, με βάση τα χαρακτηριστικά της οικονομικής τους υπόστασης.

2. Για τους σκοπούς της παραγράφου 1, ως “διευθέτηση” νοείται κάθε συναλλαγή, δράση, πράξη, συμφωνία, επιχορήγηση, συνεννόηση, υπόσχεση, δέσμευση ή γεγονός. Μια διευθέτηση μπορεί να περιλαμβάνει περισσότερα από ένα στάδια ή μέρη.

3. Για τους σκοπούς της παραγράφου 1, η διευθέτηση ή σειρά διευθετήσεων είναι τεχνητή εφόσον στερείται οικονομικής ή εμπορικής ουσίας. Για τον καθορισμό του τεχνητού ή μη χαρακτήρα μιας διευθέτησης ή σειράς διευθετήσεων, η Φορολογική Διοίκηση εξετάζει εάν αυτές αφορούν μια ή περισσότερες από τις ακόλουθες καταστάσεις:

α) ο νομικός χαρακτηρισμός των μεμονωμένων σταδίων από τα οποία αποτελείται μια διευθέτηση είναι ασυμβίβαστος με τη νομική υπόσταση της διευθέτησης στο σύνολό της’

β) η διευθέτηση ή σειρά διευθετήσεων εφαρμόζεται κατά τρόπο που δεν συνάδει με μια συνήθη επιχειρηματική συμπεριφορά’

γ) η διευθέτηση ή σειρά διευθετήσεων περιλαμβάνει στοιχεία που έχουν ως αποτέλεσμα την αλληλοαντιστάθμιση ή την αλληλοακύρωσή τους’

δ) η σύναψη συναλλαγών είναι κυκλικού χαρακτήρα’

ε) η διευθέτηση ή σειρά διευθετήσεων οδηγεί σε σημαντικό φορολογικό πλεονέκτημα αλλά αυτό δεν αντανακλάται στους επιχειρηματικούς κινδύνους, τους οποίους αναλαμβάνει ο φορολογούμενος ή στις ταμειακές ροές του’

στ) το αναμενόμενο περιθώριο κέρδους πριν από το φόρο είναι σημαντικό σε σύγκριση με το ύψος του αναμενόμενου φορολογικού πλεονεκτήματος.

4. Για τους σκοπούς της παραγράφου 1, ο στόχος μιας διευθέτησης ή σειράς διευθετήσεων συνίσταται στην αποφυγή της φορολόγησης, εφόσον, ανεξαρτήτως από τις υποκειμενικές προθέσεις του φορολογούμενου αντίκειται στο αντικείμενο, στο πνεύμα και στο σκοπό των φορολογικών διατάξεων που θα ίσχυαν σε άλλη περίπτωση.

5. Για τους σκοπούς της παραγράφου 1, ένας δεδομένος στόχος πρέπει να θεωρείται κρίσιμος, εφόσον οποιοσδήποτε άλλος στόχος που αποδίδεται ή θα μπορούσε να αποδοθεί στη διευθέτηση ή στη σειρά διευθετήσεων φαίνεται αμελητέος, λαμβανομένων υπόψη όλων των περιστάσεων της υπόθεσης.

6. Για να καθοριστεί εάν η διευθέτηση ή η σειρά διευθετήσεων έχει οδηγήσει σε φορολογικό πλεονέκτημα με την έννοια της παραγράφου 1, η Φορολογική Διοίκηση συγκρίνει το ύψος του οφειλόμενου φόρου από τον φορολογούμενο, λαμβάνοντας υπόψη την εν λόγω διευθέτηση, με το ποσό που θα όφειλε ο ίδιος φορολογούμενος υπό τις ίδιες συνθήκες, εν απουσία της εν λόγω διευθέτησης.”

Άρθρο 47
Συμπλήρωση διατάξεων στο ένατο κεφάλαιο του ν. 4174/2013

1. Στην παρ. 1 του άρθρου 40 του ν. 4174/2013 μετά τη λέξη “εκτέλεσης” προστίθενται οι λέξεις “και της λήψης διασφαλιστικών μέτρων”.

2. Στην παρ. 2 του άρθρου 40 του ν. 4174/2013 οι λέξεις “Η διεκπεραίωση των διαδικασιών είσπραξης” αντικαθίστανται από τις λέξεις “Οι διαδικασίες είσπραξης” και οι λέξεις “μπορεί να ανατεθεί” αντικαθίστανται με τις λέξεις “μπορούν να ανατεθούν”.

3. Στην παρ. 3 του άρθρου 40 του ν. 4174/2013 οι λέξεις “και της κατάθεσης αγωγής καταδολίευσης” αντικαθίστανται με τις λέξεις “της άσκησης αγωγής διάρρηξης”.

4. Στο πρώτο εδάφιο της παρ. 3 του άρθρου 41 του ν. 4174/2013 μετά τη λέξη “διορθωτικού” προστίθενται οι λέξεις ” ή εκτιμώμενου” και στο δεύτερο εδάφιο διαγράφονται οι λέξεις “εκτιμώμενου προσδιορισμού ή”.

5. Στο άρθρο 42 προστίθεται παράγραφος 4 ως εξής:

“4. Η αξίωση για επιστροφή φόρου, ο οποίος καταβλήθηκε αχρεώστητα παραγράφεται κατά το χρόνο που παραγράφεται το δικαίωμα της Φορολογικής Διοίκησης για έκδοση πράξης προσδιορισμού φόρου, σύμφωνα με τις παραγράφους 1 και 2 του άρθρου 36 του Κώδικα αναφορικά με την αντίστοιχη φορολογική υποχρέωση από την οποία πηγάζει η αξίωση προς επιστροφή.”

6. Στο άρθρο 42 του ν. 4174/2013 προστίθεται παράγραφος 5 ως εξής:

“5. Με απόφαση του Γενικού Γραμματέα μπορούν να ορίζονται οι λεπτομέρειες για την εφαρμογή του παρόντος άρθρου.”

7. Στο πρώτο εδάφιο της παρ. 1 του άρθρου 43 του ν. 4174/2013 προστίθεται μετά τη λέξη “πριν” οι λέξεις “ή μετά” και προστίθεται παράγραφος 7 ως εξής:

“7. Με απόφαση του Γενικού Γραμματέα μπορούν να ορίζονται οι λεπτομέρειες για την εφαρμογή του παρόντος άρθρου.”

8. Στην παρ. 2 του άρθρου 45 του ν. 4174/2013 διαγράφονται από την περίπτωση β’ οι λέξεις ” που κοινοποιείται στον φορολογούμενο” και από την περίπτωση στ’ οι λέξεις ” όπως κοινοποιείται στον φορολογούμενο”, αντικαθίσταται η περίπτωση ζ’ ως εξής: “ζ) σε περίπτωση επιβολής προστίμων οι αντίστοιχες πράξεις” και προστίθεται περίπτωση η’ ως εξής:

“η) σε περίπτωση ενδικοφανούς προσφυγής, η απόφαση της Υπηρεσίας Εσωτερικής Επανεξέτασης.”

9. Το άρθρο 46 του ν. 4174/2013 αντικαθίσταται ως εξής:

“Άρθρο 46

1. Η Φορολογική Διοίκηση, προκειμένου να διασφαλίζει την είσπραξη φόρων, μπορεί σε επείγουσες περιπτώσεις ή για να αποτραπεί επικείμενος κίνδυνος για την είσπραξη των φόρων, να προβαίνει με βάση τον εκτελεστό τίτλο του άρθρου 45 του Κώδικα πριν τη λήξη της προθεσμίας καταβολής της οφειλής και χωρίς δικαστική απόφαση στην επιβολή συντηρητικής κατάσχεσης κινητών, ακινήτων, εμπραγμάτων δικαιωμάτων σε αυτά, απαιτήσεων και γενικά όλων των περιουσιακών στοιχείων του οφειλέτη του Δημοσίου είτε βρίσκονται στα χέρια του είτε στα χέρια τρίτου. Η συντηρητική κατάσχεση τρέπεται αυτοδίκαια σε αναγκαστική με την πάροδο της νόμιμης προθεσμίας καταβολής της οφειλής και έχει τις συνέπειες της αναγκαστικής κατάσχεσης από το χρόνο της εγγραφής της. Κατά τα λοιπά εφαρμόζονται αναλογικά τα άρθρα 707-723 του Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας, εξαιρουμένων των άρθρων 715 παρ. 5 και 722 του ανωτέρω Κώδικα.

2. Η Φορολογική Διοίκηση μπορεί με τις προϋποθέσεις της παραγράφου 1, να προβαίνει στη λήψη των προβλεπόμενων στον Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας ασφαλιστικών μέτρων με βάση τον εκτελεστό τίτλο αλλά και πριν από την απόκτηση εκτελεστού τίτλου, κατ’ ανάλογη εφαρμογή του άρθρου 691 του Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας.

3. Τα μέτρα της προηγούμενης παραγράφου διατάσσονται από τον Πρόεδρο του Διοικητικού Πρωτοδικείου της έδρας του οργάνου της Φορολογικής Διοίκησης χωρίς να απαιτείται προηγούμενη κλήτευση του φορολογουμένου.

4. Με τις ίδιες προϋποθέσεις μπορεί να εγγραφεί υποθήκη για κάθε φόρο και λοιπά έσοδα του Δημοσίου που εμπίπτουν στο πεδίο εφαρμογής του Κώδικα.

5. Εφόσον η Φορολογική Διοίκηση διαπιστώνει παραβάσεις φοροδιαφυγής κατά την έννοια των περιπτώσεων β’ και γ’ της παρ. 1 του άρθρου 55 αθροιστικά άνω του ποσού των εκατό πενήντα χιλιάδων (150.000) ευρώ ή κατά την έννοια των περιπτώσεων δ’ και ε’ της παρ.1 του άρθρου 55 του Κώδικα εφόσον η αξία των συναλλαγών των φορολογικών στοιχείων υπερβαίνει αθροιστικά το ποσό των τριακοσίων χιλιάδων (300.000) ευρώ, μπορεί, βάσει ειδικής έκθεσης ελέγχου, να επιβάλλει σε βάρος του παραβάτη προληπτικά ή διασφαλιστικά του δημοσίου συμφέροντος μέτρα άμεσου και επείγοντος χαρακτήρα. Ειδικότερα η Φορολογική Διοίκηση μπορεί να μην παραλαμβάνει και να μην χορηγεί έγγραφα που απαιτούνται για τη μεταβίβαση περιουσιακών στοιχείων. Στην περίπτωση αυτή δεσμεύεται το πενήντα τοις εκατό (50%) των καταθέσεων, των πάσης φύσεως λογαριασμών και παρακαταθηκών και του περιεχομένου των θυρίδων του παραβάτη. Το μη χρηματικό περιεχόμενο θυρίδων και οι μη χρηματικές παρακαταθήκες, δεσμεύονται στο σύνολό τους.

6. Τα μέτρα της παραγράφου 5 επιβάλλονται σωρευτικά σε βάρος των ομορρύθμων εταίρων προσωπικών εταιριών, καθώς και σε βάρος κάθε προσώπου εντεταλμένου από οποιαδήποτε αιτία στη διοίκηση ή διαχείριση ή εκπροσώπηση οποιουδήποτε νομικού προσώπου ή νομικής οντότητας από την τέλεση της παράβασης και εφεξής, ανεξάρτητα αν έχουν αποβάλει την ιδιότητα αυτή στην περίπτωση οποιασδήποτε παράβασης φοροδιαφυγής των περιπτώσεων β’ και γ’ της παρ. 1 του άρθρου 55 και κατά την τέλεση αυτής στην περίπτωση οποιασδήποτε παράβασης φοροδιαφυγής των περιπτώσεων δ’ και ε’ της παρ. 1 του άρθρου 55 του Κώδικα. Με απόφαση του Γενικού Γραμματέα εξειδικεύονται τα πρόσωπα της προηγούμενης παραγράφου, καθορίζονται οι περιπτώσεις κατά τις οποίες τα μέτρα αίρονται εν όλω ή εν μέρει και οι περιπτώσεις μη εφαρμογής τους, προσδιορίζεται ο χρόνος διατήρησης αυτών και κάθε άλλο ειδικότερο θέμα. Η προθεσμία και η άσκηση της ενδικοφανούς προσφυγής του άρθρου 63 του Κώδικα, δεν αναστέλλουν την εφαρμογή των μέτρων, εφαρμοζομένων αναλογικά των οριζομένων στην παρ. 4 του ιδίου άρθρου.

7. Τα μέτρα της παρ. 5 δεν εμποδίζουν τη δυνατότητα της Φορολογικής Διοίκησης να ικανοποιεί τις απαιτήσεις της από τα δεσμευθέντα περιουσιακά στοιχεία, με αναγκαστική εκτέλεση σύμφωνα με τις κείμενες διατάξεις.”

10. Στην παράγραφο 1 του άρθρου 47 του ν. 4174/2013 οι λέξεις “το αρμόδιο όργανο της Φορολογικής Διοίκησης” αντικαθίσταται από τις λέξεις “η Φορολογική Διοίκηση” και στην παράγραφο 2 του άρθρου 47 του ν. 4174/2013 οι λέξεις “το αρμόδιο όργανο της Φορολογικής Διοίκησης” αντικαθίσταται από τις λέξεις “η Φορολογική Διοίκηση”.

11. Στην παρ. 1 του άρθρου 47 του ν. 4174/2013 διαγράφονται οι λέξεις “τόκων ή” και η λέξη “αποστέλλει” αντικαθίσταται από τη λέξη “κοινοποιεί”.

12. Στην παρ. 2 του άρθρου 47 του ν. 4174/2013 διαγράφονται οι λέξεις “μετά την πάροδο της προθεσμίας των τριάντα (30) ημερών” και προστίθεται τελευταίο εδάφιο ως εξής:

“Δεν απαιτείται η κοινοποίηση της ειδοποίησης για την επιβολή κατάσχεσης στις περιπτώσεις κατάσχεσης χρηματικών ποσών ή απαιτήσεων στα χέρια του φορολογουμένου ή τρίτου.”

13. Στην παρ. 3 του άρθρου 47 του ν. 4174/2013 μετά τη λέξη “ονοματεπώνυμο” προστίθενται οι λέξεις ” ή επωνυμία”, στην περίπτωση γ’ διαγράφονται οι λέξεις “αριθμών” και “ή και”, αντικαθίσταται η φράση “ή και” από κόμμα και μετά τη λέξη “καταβολής” προστίθενται οι λέξεις “και αριθμού”, στην περίπτωση δ’ μετά τη λέξη “περίοδοι” προστίθενται οι λέξεις “ή οι φορολογικές υποθέσεις” και στην περίπτωση η’ διαγράφεται η λέξη “επίδοση” και αντικαθίσταται από τη λέξη “κοινοποίηση”.

14. Στην παρ. 4 του άρθρου 47 του ν. 4174/2013 μετά τη λέξη “ειδοποίηση” προστίθενται οι λέξεις “η οποία δεν εξομοιώνεται με επιταγή προς πληρωμή.”

15. Η παρ. 2 του άρθρου 48 του ν. 4174/2013 αντικαθίσταται ως εξής:

“2. Η Φορολογική Διοίκηση συμψηφίζει απαιτήσεις από φόρους και λοιπά έσοδα του Δημοσίου που εμπίπτουν στο πεδίο εφαρμογής του Κώδικα και σε όλη την εν γένει φορολογική και τελωνειακή νομοθεσία, σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 83 ΚΕΔΕ. Η Φορολογική Διοίκηση δύναται να συμψηφίζει κάθε άλλη απαίτηση σύμφωνα με τα αναφερόμενα στο προηγούμενο εδάφιο.”

16. Στην παρ. 3 του άρθρου 48 του ν. 4174/2013 μετά τη λέξη “δικαστική” προστίθενται οι λέξεις “ή διοικητική”, και μετά τη λέξη “αναστολή” προστίθενται οι λέξεις “του άρθρου 63 του Κώδικα”.

17. Στην παρ. 1 του άρθρου 49 του ν. 4174/2013 διαγράφονται οι λέξεις “με τη σύμφωνη γνώμη του Οικονομικού Εισαγγελέα”.

18. Η παρ. 3 του άρθρου 49 του ν. 4174/2013 αντικαθίσταται ως εξής:

“3. Σε περίπτωση που ο φορολογούμενος μεταβιβάσει περιουσιακά στοιχεία του η Φορολογική Διοίκηση μπορεί να προβαίνει στην άσκηση αγωγής διάρρηξης για τη διασφάλιση των συμφερόντων του Δημοσίου, σύμφωνα με τα άρθρα 939 κ.ε. του ΑΚ. Στην περίπτωση αυτή η Φορολογική Διοίκηση μπορεί να ζητήσει ως ασφαλιστικό μέτρο τη δικαστική μεσεγγύηση σύμφωνα με τα άρθρα 725 κ.ε. του Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας.”

19. Στην παρ. 1 του άρθρου 50 του ν. 4174/2013 προστίθεται η λέξη “πρόεδροι,” πριν τη λέξη “διευθυντές”, οι λέξεις “τόκων και προστίμων” μετά τις λέξεις “πληρωμή του φόρου” και η λέξη “οφείλεται” αντικαθίσταται από τη λέξη “οφείλονται”.

20. Στο πρώτο εδάφιο της παρ. 2 του άρθρου 50 του ν. 4174/2013 μετά τη λέξη “φόρους” προστίθενται οι λέξεις “το ΦΠΑ και όλους τους επιρριπτόμενους φόρους”.

21. Στην παράγραφο 3 του άρθρου 50 του ν. 4174/2013 μετά τη λέξη “εταίροι” προστίθενται οι λέξεις “κεφαλαιουχικών εταιρειών” και οι λέξεις “πέντε (5%) τοις εκατό” αντικαθίστανται με τις λέξεις “δέκα (10%) τοις εκατό”.

22. Στην παρ. 4 του άρθρου 50 του ν. 4174/2013 μετά τη λέξη “εταίρος” προστίθενται οι λέξεις “κεφαλαιουχικών εταιρειών” και οι λέξεις “πέντε τοις εκατό (5%)” αντικαθίστανται με τις λέξεις “δέκα τοις εκατό (10%)”, ενώ μετά τη λέξη “αναληφθέντων” προστίθενται οι λέξεις “εντός της ως άνω τριετίας”.

23. Η παρ. 1 του άρθρου 51 του ν. 4174/2013 αντικαθίσταται ως εξής:

“1. Το δικαίωμα του Δημοσίου για την είσπραξη των φόρων και λοιπών εσόδων του που εμπίπτουν στο πεδίο εφαρμογής του Κώδικα παραγράφεται μετά την πάροδο πέντε (5) ετών από τη λήξη του έτους, εντός του οποίου αποκτήθηκε νόμιμος τίτλος εκτέλεσης. Η κοινοποίηση στον φορολογούμενο ατομικής ειδοποίησης και οποιασδήποτε πράξης αναγκαστικής εκτέλεσης διακόπτει την παραγραφή. Επιπροσθέτως, την παραγραφή διακόπτουν η αναγγελία προς επαλήθευση στην πτώχευση, προς κατάταξη στον υπάλληλο πλειστηριασμού, καθώς και στον εκκαθαριστή κληρονομιάς ή διαλυθέντος νομικού προσώπου ή στον ειδικό εκκαθαριστή επιχείρησης, σύμφωνα με τις κείμενες διατάξεις, καθώς και η εγγραφή προσημείωσης ή υποθήκης επί οποιουδήποτε περιουσιακού στοιχείου του φορολογούμενου. Επί αλληλεγγύως ευθυνόμενων, η διακοπή της παραγραφής ως προς έναν από αυτούς ενεργεί και κατά των λοιπών. Η παραγραφή του παρόντος άρθρου αναστέλλεται: α) Για όσο χρονικό διάστημα είχε χορηγηθεί ρύθμιση τμηματικής καταβολής ή η Φορολογική Διοίκηση δεν μπορούσε να εισπράξει το χρέος λόγω αναστολής εκτελέσεως από οποιαδήποτε αιτία. Στην περίπτωση αυτή η παραγραφή δεν συμπληρώνεται πριν περάσει ένα έτος από τη λήξη της αναστολής. β) Κατά τη διάρκεια ανηλικότητας του φορολογούμενου. γ) Κατά τη διάρκεια της δικαστικής αμφισβήτησης του εκτελεστού τίτλου της απαίτησης, ή της νομιμότητας της είσπραξης, ή του κύρους πράξης της εκτέλεσης και μέχρι τη συμπλήρωση ενός έτους από την επίδοση στη Φορολογική Διοίκηση με δικαστικό επιμελητή αμετάκλητης δικαστικής απόφασης.

Η μη εκκίνηση της διαδικασίας αναγκαστικής εκτέλεσης για την είσπραξη των φόρων που εμπίπτουν στο πεδίο εφαρμογής του Κώδικα εντός πέντε (5) ετών από τη λήξη του έτους, εντός του οποίου ο φορολογούμενος κατέστη υπερήμερος, συνεπάγεται την πειθαρχική ευθύνη του αρμοδίου οργάνου της φορολογικής διοίκησης, εκτός εάν αιτιολογημένα κρίνεται από τον Γενικό Γραμματέα, ότι η μη εκκίνηση της διαδικασίας αυτής είναι δικαιολογημένη.”

Άρθρο 48
Συμπλήρωση διατάξεων στο δέκατο κεφάλαιο του ν. 4174/2013

1.α. Στην παρ. 1 του άρθρου 53 του ν. 4174/2013 διαγράφονται οι λέξεις: “από τη λήξη της νόμιμης προθεσμίας έως και την ημέρα καταβολής του φόρου” και αντικαθίστανται από τις λέξεις “από την επόμενη μέρα της λήξης της νόμιμης προθεσμίας”.

1.β. Στο δεύτερο στίχο της παραγράφου 1 του άρθρου 53 του ν. 4174/2013 οι λέξεις “νόμιμης προθεσμίας” αντικαθίστανται με τις λέξεις “νόμιμης προθεσμίας καταβολής”.

2. Στο πρώτο εδάφιο της παραγράφου 2 του άρθρου 53 του ν. 4174/2013 διαγράφεται η φράση “ημερομηνία επιστροφής” και αντικαθίσταται από τη φράση “ημερομηνία ειδοποίησης του φορολογούμενου για την επιστροφή” ενώ στο δεύτερο εδάφιο της ίδιας παραγράφου διαγράφεται και η λέξη “φορολογικές”.

3. Η παρ. 4 του άρθρου 53 του ν. 4174/2013 αντικαθίσταται ως εξής:

“Ο Γενικός Γραμματέας με απόφασή του, ορίζει τα επιτόκια υπολογισμού τόκων, καθώς και όλες τις αναγκαίες λεπτομέρειες για την εφαρμογή του παρόντος άρθρου.”

4. Στην περίπτωση ζ’ της παρ. 1 του άρθρου 54 του ν. 4174/2013 μετά τη λέξη “μητρώο” προστίθενται οι λέξεις “ή εγγράφεται στο φορολογικό μητρώο περισσότερες φορές”.

5. Στην περίπτωση α’ της παραγράφου 1 του άρθρου 55 του ν. 4174/2013 η λέξη “πλασματικές” αντικαθίσταται από τη λέξη “ανύπαρκτες” και προστίθεται τελευταίο εδάφιο ως εξής:

“Για την εφαρμογή της παρούσας περίπτωσης, ως απόκρυψη εισοδημάτων θεωρείται η μη υποβολή δήλωσης ή η υποβολή ανακριβούς δήλωσης που έχει ως αποτέλεσμα τη μη καταβολή ποσού φόρου τουλάχιστον δέκα χιλιάδων (10.000) ευρώ, ανά φορολογικό έτος, εφόσον πρόκειται για φυσικά πρόσωπα ή υπόχρεους τήρησης απλογραφικών βιβλίων και τουλάχιστον εξήντα χιλιάδων (60.000) ευρώ ανά φορολογικό έτος εφόσον πρόκειται για υπόχρεους τήρησης διπλογραφικών βιβλίων.”

6. Στην περίπτωση β’ της παραγράφου 1 του άρθρου 55 του ν. 4174/2013 προστίθεται τελευταίο εδάφιο ως εξής:

“Για την εφαρμογή της παρούσας περίπτωσης, ως μη απόδοση, ανακριβής απόδοση, συμψηφισμός, έκπτωση ή διακράτηση θεωρείται η μη απόδοση, ανακριβής απόδοση, συμψηφισμός, έκπτωση ή διακράτηση, για κάθε φορολογικό έτος ή διαχειριστική περίοδο και για καθεμία φορολογία, τουλάχιστον δέκα χιλιάδων (10.000) ευρώ, εφόσον πρόκειται για φυσικά πρόσωπα ή υπόχρεους τήρησης απλογραφικών βιβλίων και τουλάχιστον εξήντα χιλιάδων (60.000) ευρώ, εφόσον πρόκειται για υπόχρεους τήρησης διπλογραφικών βιβλίων.”

7. Στην περίπτωση δ’ της παρ. 1 του άρθρου 55 του ν. 4174/2013 αντικαθίστανται οι λέξεις “αρμόδιας φορολογικής αρχής” από τις λέξεις “Φορολογικής Διοίκησης” και στην περίπτωση ε’ αντικαθίστανται οι λέξεις “κατά τόπο ρμόδια, σύμφωνα με την αναγραφόμενη στο στοιχείο διεύθυνση, φορολογική αρχή”, από τις λέξεις “Φορολογική Διοίκηση”.

8. Στην παρ. 1 του άρθρου 55 του ν. 4174/2013 προστίθενται περιπτώσεις στ’, ζ’, η’, θ’, ως εξής:

“στ. η μη έκδοση ή ανακριβής έκδοση παραστατικών στοιχείων, εφόσον η συνολική αποκρυβείσα αξία ανέρχεται τουλάχιστον σε πέντε χιλιάδες (5.000,00) ευρώ,

ζ. η απόκρυψη στοιχείων που αποτελούν αντικείμενο ή συνθέτουν το αντικείμενο του ενιαίου φόρου ιδιοκτησίας ακινήτων με μη υποβολή δήλωσης ή με υποβολή ανακριβούς δήλωσης και με σκοπό τη μη πληρωμή του ενιαίου φόρου ιδιοκτησίας ακινήτων. Για την εφαρμογή της παρούσας περίπτωσης, ως απόκρυψη θεωρείται η μη απόδοση για κάθε φορολογικό έτος ποσού φόρου τουλάχιστον πέντε χιλιάδων (5.000,00) ευρώ,

η. η απόκρυψη στοιχείων που αποτελούν αντικείμενο ή συνθέτουν το αντικείμενο του ειδικού φόρου ακινήτων (ν. 3091/2002) με μη υποβολή δήλωσης ή με υποβολή ανακριβούς δήλωσης και με σκοπό τη μη πληρωμή του ειδικού φόρου ακινήτων,

θ. η απόκρυψη οποιασδήποτε φορολογητέας ύλης με μη υποβολή δήλωσης ή με υποβολή ανακριβούς δήλωσης και με σκοπό τη μη πληρωμή οποιουδήποτε άλλου φόρου εμπίπτει στο πεδίο εφαρμογής του Κώδικα. Για την εφαρμογή της παρούσας περίπτωσης, ως απόκρυψη θεωρείται η μη απόδοση για κάθε φορολογικό έτος ή κάθε φορολογική υπόθεση ποσού φόρου τουλάχιστον πέντε χιλιάδων (5.000,00) ευρώ.”

9. Στην περίπτωση γ’ της παρ. 2 του άρθρου 55 του ν. 4174/2013 μετά τη λέξη “στοιχείων” προστίθενται οι λέξεις “ή νόθευσης αυτών, καθώς και καταχώρησης στα βιβλία, αγορών ή εξόδων που δεν έχουν πραγματοποιηθεί και δεν έχει εκδοθεί φορολογικό στοιχείο”.

10. Στην υποπερίπτωση ββ’ της περίπτωσης γ’ της παρ. 2 του άρθρου 55 του ν. 4174/2013 διαγράφονται το δεύτερο και τρίτο εδάφιο.

11. Στην παρ. 3 του άρθρου 55 του ν. 4174/2013 οι λέξεις “η σχετική διοικητική διαδικασία” αντικαθίστανται με τις λέξεις “όλες οι διαδικασίες που προβλέπονται”.

12. Στο άρθρο 55 του ν. 4174/2013 προστίθεται παράγραφος 5 ως εξής:

“5. Η Φορολογική Διοίκηση μπορεί να ερευνά παραβάσεις του παρόντος Κώδικα και άλλων νόμων που εμπίπτουν στο πεδίο εφαρμογής αυτού χωρίς να θίγεται η εφαρμογή του άρθρου 33 του Κώδικα Ποινικής Δικονομίας.”

13. Στον τίτλο του άρθρου 56 του ν. 4174/2013 και μετά τις λέξεις “μη υποβολής” προστίθενται οι λέξεις “ή ανακριβούς/ατελούς” και στην παράγραφο 2 μετά τις λέξεις “μη υποβολής” προστίθενται οι λέξεις “ή ανακριβούς/ατελούς.”

14. Το άρθρο 57 του ν. 4174/2013 αντικαθίσταται ως εξής:

“Άρθρο 57

Αν οποιοδήποτε ποσό φόρου δεν καταβληθεί το αργότερο εντός δύο (2) μηνών από την παρέλευση της νόμιμης προθεσμίας καταβολής, υπολογίζεται πρόστιμο ίσο με ποσοστό δέκα τοις εκατό (10%) του φόρου που δεν καταβλήθηκε εμπρόθεσμα. Μετά την πάροδο ενός έτους από τη λήξη της νόμιμης προθεσμίας καταβολής το παραπάνω πρόστιμο ανέρχεται σε είκοσι τοις εκατό (20%) του φόρου. Μετά την πάροδο δύο (2) ετών ανέρχεται σε τριάντα τοις εκατό (30%) του φόρου. Το πρόστιμο των προηγούμενων εδαφίων υπολογίζεται και στις περιπτώσεις εκπρόθεσμης υποβολής δήλωσης με βάση το χρόνο, κατά τον οποίο έληγε η σχετική προθεσμία υποβολής.”

15. Στο τέλος της παρ. 2 του άρθρου 58 του ν. 4174/2013 προστίθεται εδάφιο ως εξής:

“Επί εκτιμώμενου προσδιορισμού φόρου το πρόστιμο του προηγούμενου εδαφίου ανέρχεται σε ποσοστό είκοσι τοις εκατό (20%) του φόρου”.

16. Το άρθρο 62 του ν. 4174/2013 αντικαθίσταται ως εξής:

“Άρθρο 62

1. Ο Γενικός Γραμματέας είναι αρμόδιος για την έκδοση πράξεων επιβολής προστίμων. Οι διατάξεις του Κώδικα, και ιδίως αυτές που αφορούν το φορολογικό έλεγχο, τον προσδιορισμό φόρου και την είσπραξη, εφαρμόζονται αναλόγως και για τις πράξεις επιβολής προστίμων.

2. Η πράξη επιβολής προστίμων κοινοποιείται στον φορολογούμενο ή το ευθυνόμενο πρόσωπο: α) μαζί με την πράξη προσδιορισμού του φόρου ή β) αυτοτελώς, εάν η πράξη προσδιορισμού του φόρου δεν εκδίδεται ταυτόχρονα.

3. Η πράξη επιβολής προστίμων πρέπει να περιλαμβάνει αυτοτελή αιτιολογία.

4. Ο φορολογούμενος ή το ευθυνόμενο πρόσωπο καλείται εγγράφως από τον Γενικό Γραμματέα να υποβάλλει ενδεχόμενες αντιρρήσεις του σχετικά με επικείμενη έκδοση πράξης επιβολής προστίμων τουλάχιστον τριάντα (30) ημέρες πριν την έκδοσή της, με εξαίρεση τις υποχρεώσεις καταβολής προστίμων για διαδικαστικές παραβάσεις, καθώς και για πρόστιμα, τα οποία προκύπτουν και επιβάλλονται κατά τον άμεσο, διοικητικό, εκτιμώμενο ή προληπτικό προσδιορισμό του φόρου.

5. Πρόστιμα καταβάλλονται εφάπαξ έως και την τριακοστή ημέρα μετά την κοινοποίηση της πράξης επιβολής με εξαίρεση τις περιπτώσεις των άρθρων 57 και 59.

Για τις διαδικαστικές παραβάσεις του άρθρου 54, καθώς και για τις λοιπές παραβάσεις του Κώδικα, ο χρόνος παραγραφής του δικαιώματος του Δημοσίου για έκδοση πράξεως επιβολής προστίμου άρχεται στο τέλος του έτους, κατά το οποίο διαπιστώθηκε η παράβαση.”

Άρθρο 49
Συμπλήρωση διατάξεων του ενδέκατου κεφαλαίου του ν. 4174/2013

1. Στην πρώτη παράγραφο του άρθρου 63 του ν. 4174/2013 μετά τη λέξη “Διοίκηση” προστίθενται οι λέξεις “ή σε περίπτωση σιωπηρής άρνησης”.

2. Η παράγραφος 3 του άρθρου 63 του ν. 4174/2013 αντικαθίσταται ως εξής:

“Με την άσκηση της ενδικοφανούς προσφυγής αναστέλλεται η καταβολή ποσοστού πενήντα τοις εκατό (50%) του αμφισβητούμενου ποσού, υπό την προϋπόθεση ότι έχει καταβληθεί το υπόλοιπο πενήντα τοις εκατό (50%).”

3. Στην παρ. 4 του άρθρου 63 του ν. 4174/2013 αντικαθίσταται η λέξη “κοινοποίηση” από τη λέξη “έκδοση”, διαγράφονται οι λέξεις “στον υπόχρεο”, και αντικαθίσταται οι λέξεις “του προστίμου” από τις λέξεις “των τόκων”.

4. Το τέταρτο εδάφιο της παρ. 5 του άρθρου 63 του ν. 4174/2013 αντικαθίσταται ως εξής:

“Αν, εντός της ανωτέρω προθεσμίας, δεν εκδοθεί απόφαση τότε θεωρείται ότι η ενδικοφανής προσφυγή έχει απορριφθεί από την Υπηρεσία Εσωτερικής Επανεξέτασης και ο υπόχρεος έχει λάβει γνώση αυτής της απόρριψης κατά την εκπνοή της προθεσμίας αυτής.”

5. Στο τέλος της παρ. 6 του άρθρου 63 του ν. 4174/2013 προστίθεται εδάφιο ως εξής:

“Η φορολογική αρχή, της οποίας η πράξη ακυρώνεται για τυπικές πλημμέλειες, εκδίδει νέα πράξη σύμφωνα με τα οριζόμενα στην απόφαση της Υπηρεσίας Εσωτερικής Επανεξέτασης.”

6. Μετά το άρθρο 65 του ν.4174/2013, που προστίθεται με την παρ. 2 του άρθρου 9 του παρόντος, προστίθεται άρθρο 65Α που έχει ως εξής:

“Άρθρο 65Α
Φορολογικό πιστοποιητικό

1. Νόμιμοι ελεγκτές και ελεγκτικά γραφεία, που είναι εγγεγραμμένοι στο δημόσιο μητρώο του ν. 3693/2008 (Α’ 174) και διενεργούν υποχρεωτικούς ελέγχους σε ανώνυμες εταιρείες, εταιρείες περιορισμένης ευθύνης, καθώς και σε υποκαταστήματα αλλοδαπών επιχειρήσεων, υποχρεούνται στην έκδοση ετήσιου πιστοποιητικού. Το πιστοποιητικό αυτό εκδίδεται μετά από έλεγχο που διενεργείται, παράλληλα με τον έλεγχο της οικονομικής διαχείρισης, ως προς την εφαρμογή των φορολογικών διατάξεων σε φορολογικά αντικείμενα. Φορολογικές παραβάσεις, καθώς και μη απόδοση ή ανακριβής απόδοση φόρων που διαπιστώνονται από τα τηρούμενα βιβλία και στοιχεία, κατά τη διενέργεια του ελέγχου, αναφέρονται αναλυτικά στο πιστοποιητικό αυτό. Αν από το πιστοποιητικό προκύπτουν συγκεκριμένα φορολογικά δεδομένα για την ελεγχθείσα εταιρεία με τα οποία συμφωνεί και η αρμόδια ελεγκτική φορολογική αρχή, το εν λόγω πιστοποιητικό αποτελεί αναπόσπαστο τμήμα των εκθέσεων ελέγχου της ως άνω αρχής. Τα πιο πάνω πρόσωπα διώκονται και τιμωρούνται για κάθε παράλειψη των υποχρεώσεών τους σύμφωνα με τις διατάξεις του ν. 3693/2008 και έχουν ειδικότερα την υποχρέωση να αρνηθούν τη διενέργεια υποχρεωτικού ελέγχου εφόσον παρέχουν στην ελεγχόμενη οντότητα συμβουλευτικές υπηρεσίες φορολογικού περιεχομένου σύμφωνα με τα προβλεπόμενα στις παραγράφους 2 και 3 του άρθρου 20 του ν. 3693/2008. Στις ανώνυμες εταιρίες και στις εταιρίες περιορισμένης ευθύνης του πρώτου εδαφίου της παρούσας παραγράφου, για τις οποίες δεν έχει εκδοθεί φορολογικό πιστοποιητικό σύμφωνα με όσα ορίζονται ανωτέρω, επιβάλλεται σε κάθε περίπτωση πρόστιμο από 5.000,00 ευρώ έως 40.000,00 ευρώ, με απόφαση του Γενικού Γραμματέα Δημοσίων Εσόδων ανάλογα με τα ακαθάριστα έσοδα που έχουν πραγματοποιήσει κατά το ελεγχόμενο φορολογικό έτος. Η μη έκδοση φορολογικού πιστοποιητικού, όπως και η διαπίστωση σε αυτό παραβάσεων της φορολογικής νομοθεσίας μπορούν να λαμβάνονται υπόψη κατά την επιλογή υποθέσεων προς έλεγχο κατά τις διατάξεις του άρθρου 26 του Κώδικα.

2. Με απόφαση του Γενικού Γραμματέα Δημοσίων Εσόδων, που εκδίδεται ύστερα από γνώμη της ΕΛΤΕ, καθορίζονται τα συγκεκριμένα επί μέρους φορολογικά αντικείμενα του ελέγχου της προηγούμενης παραγράφου, ενδεχόμενες συγκεκριμένες ελεγκτικές επαληθεύσεις που πρέπει να διενεργούνται, εξαιρέσεις από την υποχρέωση έκδοσης φορολογικού πιστοποιητικού μέχρι ποσού ακαθαρίστων εσόδων 150.000,00 ευρώ ετησίως, το ειδικότερο περιεχόμενο του πιστοποιητικού που εκδίδεται και οι επιφυλάξεις που τυχόν διατυπώνονται σε αυτό, ο τρόπος, ο χρόνος και η διαδικασία υποβολής του, ζητήματα εφαρμογής της υποχρέωσης του τελευταίου εδαφίου της προηγούμενης παραγράφου και κάθε άλλο σχετικό θέμα. Πέραν της εφαρμογής του πέμπτου εδαφίου της παραγράφου 1, στους νόμιμους ελεγκτές και στα ελεγκτικά γραφεία που παραβαίνουν τις διατάξεις του παρόντος άρθρου και της κανονιστικής απόφασης που προβλέπεται στην παρούσα παράγραφο επιβάλλονται οι διοικητικές κυρώσεις που προβλέπονται στην παρ. 4 του άρθρου 4 του ν. 2523/1997.

Άρθρο 50
Συμπλήρωση διατάξεων στο δωδέκατο κεφάλαιο του ν. 4174/2013

1. Η παρ. 1 του άρθρου 66 του ν. 4174/ 2013 διαγράφεται και προστίθενται παράγραφοι 1 έως και 29, ως εξής:

“1. Μετά την 1.1.2014, για υποθέσεις προσωρινού ή οριστικού φορολογικού ελέγχου, που αφορά χρήσεις, περιόδους, φορολογικές υποθέσεις ή υποχρεώσεις πριν από την έναρξη ισχύος του Κώδικα Φορολογικής Διαδικασίας, εκδίδεται πράξη διορθωτικού προσδιορισμού του φόρου. Για όσα αφορούν τα σχετικά με την έκδοση της πράξης εφαρμόζονται οι διατάξεις του Κώδικα.

2. Κατά παρέκκλιση του δεύτερου εδαφίου του άρθρου 34 του Κώδικα Φορολογικής Διαδικασίας, πράξεις διορθωτικού προσδιορισμού φόρου, τέλους ή εισφοράς, που έχουν εκδοθεί ή εκδίδονται κατόπιν προσωρινού φορολογικού ελέγχου, ο οποίος διατάχθηκε μέχρι την 31.12.2013, δεν κωλύουν τη μετά από νέο έλεγχο μεταγενέστερη διόρθωσή του. Το προηγούμενο εδάφιο ισχύει και για πράξεις διορθωτικού προσδιορισμού που έχουν εκδοθεί ή εκδίδονται μετά από τακτικό (οριστικό) φορολογικό έλεγχο που διατάχθηκε έως την 31.12.2013, στις περιπτώσεις στις οποίες σύμφωνα με τις διατάξεις της παρ. 4 του άρθρου 68 του ν. 2238/1994, της παρ. 2 του άρθρου 49 του ν. 2859/2000 και κάθε άλλης συναφούς διάταξης, εκδίδεται μερική καταλογιστική πράξη.

3. Για χρήσεις, περιόδους, φορολογικές υποθέσεις ή υποχρεώσεις για τις οποίες έχει εκδοθεί μέχρι την 31.12.2013 εντολή ελέγχου, εφαρμόζονται οι διατάξεις του κεφαλαίου 7 του Κώδικα Φορολογικής Διαδικασίας, εφόσον κατά το χρόνο έναρξης ισχύος αυτού δεν έχει γίνει έναρξη του ελέγχου. Ως έναρξη του ελέγχου για την εφαρμογή του προηγούμενου εδαφίου λογίζεται η θεώρηση των βιβλίων του φορολογουμένου από όργανο της Φορολογικής Διοίκησης ή η κοινοποίηση πρόσκλησης για επίδειξη βιβλίων στον έλεγχο, στην περίπτωση που δεν είναι δυνατή η θεώρηση των βιβλίων ή η έκδοση της εντολής ελέγχου στην περίπτωση που δεν τηρούνται βιβλία.

4. Κοινοποιήσεις κατά το άρθρο 5 του Κώδικα Φορολογικής Διαδικασίας, διενεργούνται και για χρήσεις, περιόδους, φορολογικές υποθέσεις ή υποχρεώσεις πριν από την έναρξη ισχύος αυτού.

5. Για φορολογικές δηλώσεις που υποβάλλονται μετά την 1.1.2014, ανεξάρτητα από τη χρήση, την περίοδο, τη φορολογική υπόθεση ή υποχρέωση την οποία αφορούν, διενεργείται άμεσος προσδιορισμός του φόρου ή εκδίδεται πράξη διοικητικού προσδιορισμού του φόρου, κατά περίπτωση.

6. Για φορολογικές χρήσεις, περιόδους, υποθέσεις ή υποχρεώσεις για τις οποίες έως την 31.12.2013 έχουν εκδοθεί οριστικά φύλλα ελέγχου ή οριστικές πράξεις προσδιορισμού ή καταλογισμού οποιουδήποτε φόρου, τέλους ή εισφοράς ή εκκαθαριστικά σημειώματα ή οποιαδήποτε άλλη συναφής πράξη, ως νέο στοιχείο, κατά την έννοια του άρθρου 25 του Κώδικα Φορολογικής Διαδικασίας, θεωρείται οποιοδήποτε στοιχείο δεν τελούσε σε γνώση της αρμόδιας για τον τακτικό (οριστικό) έλεγχο φορολογικής αρχής, κατά το χρόνο διενέργειάς του.

7. Σε περίπτωση ακύρωσης με απόφαση διοικητικού δικαστηρίου, για τυπικούς λόγους ή λόγω νομικής πλημμέλειας, οποιασδήποτε πράξης καταλογισμού, η Φορολογική Διοίκηση, σε συμμόρφωση με τη δικαστική απόφαση, εκδίδει, από το χρόνο ισχύος του Κώδικα Φορολογικής Διαδικασίας τις προβλεπόμενες από αυτόν πράξεις προσδιορισμού του φόρου, ανεξαρτήτως του χρόνου έκδοσης της δικαστικής απόφασης.

8. Για τις δικαστικές αποφάσεις που εκδίδονται μετά την έναρξη ισχύος του Κώδικα Φορολογικής Διαδικασίας εφαρμόζονται αναλόγως οι διατάξεις των άρθρων 41 παρ. 4 και 30 παρ. 1 αυτού.

9. Επί πράξεων ή αποφάσεων της επιτροπής διοικητικής επίλυσης διαφορών του άρθρου 70Α του ν. 2238/1994 και της Υπηρεσίας Εσωτερικής Επανεξέτασης του άρθρου 70Β του ίδιου νόμου, εφαρμόζονται οι διατάξεις του άρθρου 30 παρ. 1 του Κώδικα Φορολογικής Διαδικασίας. Ο φόρος, το τέλος, η εισφορά ή το πρόστιμο, που προσδιορίζεται στις περιπτώσεις του προηγούμενου εδαφίου, καταβάλλεται όπως ορίζεται στις παραπάνω πράξεις ή αποφάσεις ή στις διατάξεις της οικείας φορολογίας.

10. Σε περίπτωση έκδοσης απόφασης διοικητικού δικαστηρίου με την οποία κηρύσσεται απαράδεκτη η συζήτηση ενδίκου βοηθήματος ή μέσου και αναπέμπεται η υπόθεση στη Φορολογική Διοίκηση για να τηρηθεί η διαδικασία διοικητικής επίλυσης της διαφοράς, το αίτημα για διοικητική επίλυση εξετάζεται από την Υπηρεσία Εσωτερικής Επανεξέτασης, σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 63 του Κώδικα Φορολογικής Διαδικασίας, εκτός εάν ο φορολογούμενος αποδεχθεί την προσβαλλόμενη πράξη εντός αποκλειστικής προθεσμίας πέντε ημερών από την κοινοποίηση σε αυτόν της δικαστικής απόφασης ή σχετικής πρόσκλησης της Φορολογικής Διοίκησης.

11. Διατάξεις περί παραγραφής του δικαιώματος του Δημοσίου να κοινοποιεί φύλλα ελέγχου και πράξεις προσδιορισμού φόρου, τελών, εισφορών, προϊσχύουσες του άρθρου 36 του Κώδικα Φορολογικής Διαδικασίας, εξακολουθούν να έχουν εφαρμογή για τις χρήσεις, τις περιόδους, τις υποθέσεις και τις φορολογικές υποχρεώσεις τις οποίες αφορούν. Κατ’ εξαίρεση, οι διατάξεις της παραγράφου 3 του άρθρου 36 εφαρμόζονται και για περιπτώσεις φοροδιαφυγής, η οποία διαπράχθηκε πριν την εφαρμογή του Κώδικα, εάν, κατά τη θέση αυτού σε ισχύ, το δικαίωμα του Δημοσίου δεν έχει παραγραφεί.

12. Οι διατάξεις του άρθρου 44 παράγραφος 1 του Κώδικα Φορολογικής Διαδικασίας ισχύουν από 1.1.2016. Μέχρι και την 31.12.2015, κατά την εκάστοτε καταβολή φόρου, εισπράττονται υποχρεωτικά επί του καταβαλλόμενου ποσού, οι αναλογούντες τόκοι και πρόστιμα λόγω εκπρόθεσμης καταβολής.

13. Οι διατάξεις του άρθρου 47 του Κώδικα Φορολογικής Διαδικασίας εφαρμόζονται για οφειλές για τις οποίες αποκτάται εκτελεστός τίτλος από την 1.1.2014 και εφεξής.

14. Οι διατάξεις του άρθρου 51 του Κώδικα Φορολογικής Διαδικασίας, σχετικά με το χρόνο παραγραφής και τους λόγους διακοπής και αναστολής αυτής, εφαρμόζονται για φόρους και λοιπά έσοδα για τα οποία η Φορολογική Διοίκηση αποκτά εκτελεστό τίτλο από την 1.1.2014 και εφεξής.

15. Μέχρι την 31.12.2015 ο τόκος του πρώτου εδαφίου της παρ. 1 του άρθρου 53 υπολογίζεται σε μηνιαία βάση κατά την είσπραξη για ολόκληρο το μήνα.

16. Το άρθρο 53 παρ. 2 του Κώδικα Φορολογικής Διαδικασίας εφαρμόζεται για αιτήσεις επιστροφής που υποβάλλονται από την 1.1.2014 και εφεξής.

17. Στις πράξεις καταλογισμού οποιουδήποτε φόρου που εκδίδονται μετά την 1.1.2014 και αφορούν εν γένει φορολογικές υποχρεώσεις, χρήσεις, περιόδους ή υποθέσεις έως την 31.12.2013, εξακολουθούν να επιβάλλονται οι πρόσθετοι φόροι του άρθρου 1 του ν. 2523/1997, όπως ίσχυε κατά φορολογία και χρήση. Μετά την απόκτηση του εκτελεστού τίτλου εφαρμόζονται οι διατάξεις των άρθρων 53 και 57 του Κώδικα Φορολογικής Διαδικασίας.

18. Για την υποβολή μετά την 1.1.2014, εκπρόθεσμων χρεωστικών δηλώσεων που αφορούν χρήσεις, περιόδους, υποθέσεις ή εν γένει φορολογικές υποχρεώσεις έως 31.12.2013, επιβάλλονται οι πρόσθετοι φόροι του άρθρου 1 του ν. 2523/1997, όπως ισχύουν κατά φορολογία και χρήση. Μετά την απόκτηση του εκτελεστού τίτλου έχουν εφαρμογή τα οριζόμενα στις διατάξεις των άρθρων 53 και 57 του Κώδικα Φορολογικής Διαδικασίας.

19. Για την υποβολή, μετά την 1.1.2014, εκπροθέσμων δηλώσεων από τις οποίες δεν προκύπτει φορολογική υποχρέωση ή δηλώσεων πληροφοριακού χαρακτήρα που αφορούν περιόδους έως την 31.12.2013, επιβάλλονται τα πρόστιμα του άρθρου 4 του ν. 2523/1997 με τον περιορισμό το καταβλητέο σε καθεμία περίπτωση ποσό να μην ξεπερνά το προβλεπόμενο στο άρθρο 54 παρ. 2 περίπτωση α’ του Κώδικα Φορολογικής Διαδικασίας.

20. Η κοινή απόφαση με αριθμό 45081/30.10.1997 των Υπουργών Εσωτερικών και Οικονομικών που έχει εκδοθεί κατ’ εξουσιοδότηση της παρ. 6 του άρθρου 26 του ν. 1882/1990 (Α’ 43) εξακολουθεί να ισχύει μέχρι την κατάργησή της.

21. Οι διατάξεις της παραγράφου 7 του άρθρου 46 του Κώδικα Φορολογικής Διαδικασίας, εφαρμόζονται και για μέτρα που το Δημόσιο λαμβάνει ή έχει λάβει πριν από την έναρξη ισχύος του παρόντος νόμου επί περιουσιακών στοιχείων που έχουν δεσμευτεί κατ’ εφαρμογή των διατάξεων του άρθρου 14 του ν. 2523/1997 (Α’ 179).

22. Για την επιβολή συντηρητικής κατάσχεσης σύμφωνα με το άρθρο 46 του Κώδικα Φορολογικής Διαδικασίας, οι προβλεπόμενες επιδόσεις κατά τον Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας γίνονται και από οποιονδήποτε υπάλληλο της Φορολογικής Διοίκησης.

23. Οι διατάξεις των παραγράφων 5 και 6 του άρθρου 46 του Κώδικα Φορολογικής Διαδικασίας καταλαμβάνουν και τις υποθέσεις για τις οποίες έχουν συνταχθεί ειδικές εκθέσεις ελέγχου της παρ. 1 του άρθρου 14 του ν. 2523/1997 μέχρι την 31.12.2013, αλλά δεν έχουν ληφθεί τα προβλεπόμενα μέτρα μέχρι την ημερομηνία αυτή.

24. Στις περιπτώσεις που έχουν ληφθεί μέτρα διασφάλισης σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 14 του ν. 2523/1997, όπως ισχύει μέχρι την 31.12.2013, και δεν έχει υποβληθεί μέχρι την 31.12.2013 αίτηση της παραγράφου 4 του ανωτέρω άρθρου, ούτε έχει ασκηθεί προσφυγή ενώπιον του διοικητικού δικαστηρίου κατά των μέτρων, ο υπόχρεος δύναται να υποβάλει αίτημα επανεξέτασης στην Υπηρεσία Εσωτερικής Επανεξέτασης του άρθρου 63 του Κώδικα Φορολογικής Διαδικασίας, εντός ανατρεπτικής προθεσμίας εξήντα (60) ημερών από το χρόνο έναρξης ισχύος του Κώδικα.

25. Αν έχει εκδοθεί απόφαση της παρ. 4 του άρθρου 14 του ν. 2523/1997, για τη μερική άρση των μέτρων, συνεπεία της οποίας αναβιώνει η επιβολή αυτών σε χρόνο μεταγενέστερο της έναρξης ισχύος του Κώδικα Φορολογικής Διαδικασίας, και εφόσον δεν έχει ασκηθεί προσφυγή ενώπιον των διοικητικών δικαστηρίων κατά αυτής, ο υπόχρεος δύναται, εντός ανατρεπτικής προθεσμίας τριάντα (30) ημερών από την αναβίωση των μέτρων, να υποβάλει αίτημα για την επανεξέταση της απόφασης αυτής από την Υπηρεσία Εσωτερικής Επανεξέτασης.

26. Εκκρεμή αιτήματα που έχουν υποβληθεί μέχρι 31.12.2013 στον Υπουργό Οικονομικών σύμφωνα με τις διατάξεις της παρ. 4 του άρθρου 14 του ν. 2523/1997, εξετάζονται στο πλαίσιο της ειδικής διοικητικής διαδικασίας από την Υπηρεσία Εσωτερικής Επανεξέτασης.

27. Αποφάσεις του Υπουργού Οικονομικών, οι οποίες έχουν εκδοθεί κατ’ εξουσιοδότηση του Κώδικα Φ.Π.Α., που κυρώθηκε με το ν. 2859/2000, όπως αυτός ισχύει μέχρι την 31.12.2013, εξακολουθούν να ισχύουν μέχρι 31.3.2014 ή μέχρι την έκδοση αποφάσεων του Γενικού Γραμματέα Δημοσίων Εσόδων, κατά τις διατάξεις του Κώδικα Φορολογικής Διαδικασίας, εφόσον αυτές εκδοθούν σε προγενέστερο χρόνο.

28. Αποφάσεις του Υπουργού Οικονομικών, που ρυθμίζουν θέματα που υπάγονται στις διατάξεις του παρόντος νόμου, οι οποίες έχουν εκδοθεί κατ’ εξουσιοδότηση των διατάξεων που περιλαμβάνονται στα άρθρα 7 και 17 του ν. 1587/1950 (Α’ 294) περί Φόρου Μεταβίβασης Ακινήτων (Φ.Μ.Α.), 23 και 23Α του ν. 3427/2005 (Α’ 312) περί Δήλωσης Στοιχείων Ακινήτων (Ε9) και Περιουσιολογίου Ακινήτων, 15 έως και 18 του ν. 3091/2002 (Α’ 330) και 58 του ν. 3842/2010 (Α’ 58) περί Ειδικού Φόρου επί των Ακινήτων (Ε.Φ.Α.), καθώς και οποιαδήποτε άλλη απόφαση του Υπουργού Οικονομικών, η οποία ρυθμίζει θέματα διαδικασιών των φορολογιών που επιβλήθηκαν με τους ανωτέρω νόμους, εξακολουθούν να ισχύουν μέχρι 31.3.2014. Αποφάσεις του Υπουργού Οικονομικών, που ρυθμίζουν θέματα που υπάγονται στις διατάξεις του παρόντος νόμου, οι οποίες έχουν εκδοθεί κατ’ εξουσιοδότηση των διατάξεων που περιλαμβάνονται στο άρθρο 16 του ν. 1882/1990 (Α’ 43) περί Φορολογίας Αυτομάτου Υπερτιμήματος, στα άρθρα 2 έως και 19 του ν. 3427/2005 (Α’ 312) περί Φόρου Αυτομάτου Υπερτιμήματος (Φ.Α.Υ.) και Τέλους Συναλλαγής Ακινήτων (Τ.Σ.Α.), 21 έως και 35 του ν. 2459/1997 (Α’ 17) περί Φόρου Μεγάλης Ακίνητης Περιουσίας (Φ.Μ.Α.Π.), 27 έως και 50 του ν. 3842/2010 (Α’ 58) περί Φόρου Ακίνητης Περιουσίας (Φ.Α.Π.), 5 έως και 19 του ν. 3634/2008 (Α’ 9) και 53 του ν. 3842/2010 (Α’ 58) περί Ενιαίου Τέλους Ακινήτων (Ε.Τ.ΑΚ.), 53 του ν. 4021/2011 (Α’ 218) περί Έκτακτου Ειδικού Τέλους Ηλεκτροδοτούμενων Δομημένων Επιφανειών (Ε.Ε.Τ.Η.Δ.Ε.) και στο άρθρο πρώτο υποπαράγραφος Α7 του ν. 4152/2013 (Α’ 107) περί Έκτακτου Ειδικού Τέλους Ακινήτων (Ε.Ε.Τ.Α.), καθώς και οποιαδήποτε άλλη απόφαση του Υπουργού Οικονομικών, η οποία ρυθμίζει θέματα διαδικασιών των φορολογιών που επιβλήθηκαν με τους ανωτέρω νόμους, εξακολουθούν να ισχύουν μέχρι την έκδοση αποφάσεων του Γενικού Γραμματέα Δημοσίων Εσόδων, κατά τις διατάξεις του Κώδικα Φορολογικής Διαδικασίας, όπου αυτό απαιτείται.

29. Για τις υποθέσεις του Κώδικα Διατάξεων Φορολογίας Κληρονομιών, Δωρεών, Γονικών Παροχών και Κερδών από τυχερά παίγνια, οι διατάξεις του Κώδικα Φορολογικής Διαδικασίας εφαρμόζονται από 1.1.2015. Κατ’ εξαίρεση για τις υποθέσεις του προηγούμενου εδαφίου εφαρμόζονται οι διατάξεις του άρθρου 30 παρ. 1 και του Ενάτου Κεφαλαίου του Κώδικα”.

2. Οι παράγραφοι 2 έως 10 του άρθρου 66 αναριθμούνται σε παραγράφους 30 έως 39 και προστίθεται παράγραφος 40 ως εξής:

“40. Οι διατάξεις του άρθρου 65 Α τίθενται σε ισχύ από 1ης Ιανουαρίου 2014 και καταργούνται για τις χρήσεις που αρχίζουν από 1.1.2016 και μετά.”

3. Στο τέλος του ν. 4174/2013 προστίθεται Παράρτημα που έχει ως εξής:

“Παράρτημα

Φόρος μεταβίβασης ακινήτων (ν. 1587/1950), Δήλωση στοιχείων ακινήτων (Ε9) και Περιουσιολόγιο ακινήτων (άρθρα 23 και 23A’ του ν. 3427/2005), Ειδικός Φόρος επί των Ακινήτων (άρθρα 15 έως 18 του ν. 3091/2002), Τέλος Επιτηδεύματος Φυσικών και Νομικών Προσώπων (άρθρο 31 του ν. 3986/2011), Ειδική Εισφορά Αλληλεγγύης Φυσικών Προσώπων (άρθρο 29 του ν. 3986/2011), Φόρος Πολυτελούς Διαβίωσης (άρθρο 44 του ν. 4111/2013), Φόρος Πλοίων με ελληνική και με ξένη σημαία (ν. 27/1975), Εισφορά Εισαγόμενου Συναλλάγματος (άρθρο 45 παρ. 1 του ν. 4141/2013), Φόρος επί των μερισμάτων εταιριών του άρθρου 25 του ν. 27/1975 (άρθρο 45 παρ. 5 του ν. 4141/2013), Έσοδα Εισιτηρίων Καζίνο (άρθρα 2 παρ. 10 του ν. 2206/1994, 31 παρ. 13 του ν. 2873/2000, 1 παρ. 1 του ν. 3139/2003, πρώτο περ. 9 υποπ. Ε7 του ν. 4093/2012), Ειδικός Φόρος Πολυτελείας Χωρών της Ε.Ε. και Εγχωρίως Παραγομένων Ειδών (άρθρο 17 του ν. 3833/2010), Συμμετοχή του Ελληνικού Δημοσίου στα Μικτά Κέρδη των Εταιρειών Παροχής Υπηρεσιών Στοιχημάτων και Τυχερών Παιγνίων μέσω Διαδικτύου (άρθρο 50 του ν. 4002/2011), Τέλος Συνδρομητών Κινητής Τηλεφωνίας και Τέλος Καρτοκινητής Τηλεφωνίας (άρθρο 33 του ν. 3775/2009), Τέλη Διενέργειας Παιγνίων με Παιγνιόχαρτα (άρθρα 8 του ν. 2515/1997, 8 παρ. 1 του ν. 2954/2001 και 10 παρ. 2 του ν. 3037/2002), Φόρος Ασφαλίστρων (άρθρο 29 του ν. 3492/2006), Ετήσιο Τέλος για τη Λειτουργία Χώρου Καπνιζόντων (άρθρο 45 του ν. 3986/2011), Ειδικός Φόρος στις Διαφημίσεις που προβάλλονται από την τηλεόραση (άρθρο πρώτο παρ. 12 του ν. 3845/2010, άρθρο 3 παρ. 9 της από 31.12.2011 Πράξης Νομοθετικού Περιεχομένου, η οποία κυρώθηκε με το άρθρο δεύτερο του ν. 4047/2012, άρθρο 22 της από 31.12.2012 Πράξης Νομοθετικού Περιεχομένου, η οποία κυρώθηκε με το άρθρο πρώτο του ν. 4147/2013), Ειδικός Φόρος Ιδιωτικών Πλοίων Αναψυχής (άρθρο 2 του ν. 3790/2009), Φόρος Συγκέντρωσης Κεφαλαίου (άρθρα 17-31 του ν. 1676/1986), Εισφορά Δακοκτονίας (άρθρο 102 του ν. 1402/1983), Εφάπαξ φόροι επί των αποθεμάτων πετρελαίου (άρθρα 23 του ν. 3634/2008, 2 του ν. 3828/2010 και τέταρτο παρ. 6 του ν. 3845/2010), Τέλη Χαρτοσήμου (π.δ. 28ης Ιουλίου 1931), Ειδικός Φόρος για την Ανάπτυξη της Κινηματογραφικής Τέχνης (άρθρο 60 του ν. 1731/1987), Φόρος Ακίνητης Περιουσίας (άρθρα 27 έως και 50 του ν. 3842/2010), Φόρος Αυτομάτου Υπερτιμήματος (άρθρο 16 του ν. 1882/1990), Φόρος Αυτομάτου Υπερτιμήματος και Τέλος Συναλλαγής Ακινήτων (άρθρα 2 έως και 19 του ν. 3427/2005), Φόρος Μεγάλης Ακίνητης Περιουσίας (άρθρα 21 έως και 35 του ν. 2459/1997), Ενιαίο Τέλος Ακινήτων (άρθρα 5 έως και 19 του ν. 3634/2008), το Έκτακτο Ειδικό Τέλος Ηλεκτροδοτούμενων Δομημένων Επιφανειών (άρθρο 53 του ν. 4021/2011), Έκτακτο Ειδικό Τέλος Ακινήτων (άρθρο πρώτο υποπαράγραφος Α7 του ν. 4152/2013), Εισφορές Φυσικών Προσώπων (άρθρα 18 του ν. 3758/2009, 30 του ν. 3986/2011, 5 του ν. 3833/2010), Έκτακτη Εισφορά στα Ιδιωτικά Πλοία Αναψυχής (άρθρο 3 του ν. 3790/2009), Έκτακτες Εφάπαξ Εισφορές Κοινωνικής Ευθύνης των Νομικών Προσώπων (άρθρα 2 του ν. 3808/2009 και 5 του ν. 3845/2010), Αυτοτελής Φορολογία Αφορολόγητων Αποθεματικών (άρθρο 8 του ν. 2579/1998), Φορολογία Προβλέψεων Επισφαλών Απαιτήσεων (άρθρο 9, παρ. 4 του ν. 3296/2004), η Αυτοτελής Φορολογία Αφορολόγητων Αποθεματικών Τεχνικών Επιχειρήσεων (άρθρο 3 του ν. 2954/2001), Αυτοτελής Φορολογία των Αποθεματικών των Τραπεζών (άρθρο 10 του ν. 3513/2006), Ειδικός Φόρος Τραπεζικών Εργασιών (άρθρα 1 έως 16 του ν. 1676/1986).”

Άρθρο 51
Τροποποίηση διατάξεων ν. 4093/2012

1. Μετά το πρώτο εδάφιο της παραγράφου 3 του άρθρου 3 της περίπτωσης 1 της υποπαραγράφου Ε1 της παραγράφου Ε του άρθρου πρώτου του ν. 4093/2012 (Α’ 222) προστίθεται εδάφιο ως εξής:

“Απαλλάσσονται επίσης οι αγρότες του ειδικού καθεστώτος Φ.Π.Α., όπως ορίζονται με απόφαση του Γενικού Γραμματέα Δημοσίων Εσόδων με βάση τα ακαθάριστα έσοδα τους, ή το ποσό επιστροφής Φ.Π.Α., ή το ποσό της επιδότησης που λαμβάνουν ανά φορολογικό έτος.”

2. Στο δεύτερο εδάφιο της παραγράφου 3 του άρθρου 3 της περίπτωσης 1 της υποπαραγράφου Ε1 της παραγράφου Ε του άρθρου πρώτου του ν. 4093/2012 διαγράφονται οι λέξεις “και αγρότες του ειδικού καθεστώτος Φ.Π.Α.”.

3. Στο τέλος του πρώτου εδαφίου της παραγράφου 5 του άρθρου 6 της περίπτωσης 1 της υποπαραγράφου Ε1 της παραγράφου Ε του άρθρου πρώτου του ν. 4093/2012 προστίθεται η φράση “ή την παροχή υπηρεσιών”.

4. Το δεύτερο εδάφιο της παραγράφου 14 του άρθρου 6 της περίπτωσης 1 της υποπαραγράφου Ε1 της παραγράφου Ε του άρθρου πρώτου του ν. 4093/2012 αντικαθίσταται ως εξής:

“Κατ’ εξαίρεση, το τιμολόγιο εκδίδεται το αργότερο σε ένα (1) μήνα από την παράδοση ή αποστολή των αγαθών στον αγοραστή και πάντως μέσα στην ίδια διαχειριστική περίοδο των συμβαλλομένων.”

5. Στο τέλος του άρθρου 6 της περίπτωσης 1 της υποπαραγράφου Ε1 της παραγράφου Ε του άρθρου πρώτου του ν. 4093/2012 προστίθεται παράγραφος 19 ως εξής:

“19. Ο υπόχρεος απεικόνισης συναλλαγών εφαρμόζει κατάλληλες δικλείδες, που εξειδικεύονται με απόφαση του Γενικού Γραμματέα Δημοσίων Εσόδων, για την παρακολούθηση των παραλαμβανομένων και μη τιμολογημένων ακόμη από τους προμηθευτές αποθεμάτων, καθώς και των αποθεμάτων που διακινούνται και εκκρεμεί τιμολόγηση.”

6. Το πρώτο εδάφιο της παραγράφου 5 του άρθρου 14 της περίπτωσης 1 της υποπαραγράφου Ε1 της παραγράφου Ε του άρθρου πρώτου του ν. 4093/2012 αντικαθίσταται ως εξής:

“Οι διατάξεις των άρθρων 5 και 8 καταργούνται. Οι διατάξεις του άρθρου 7 παύουν να ισχύουν την 1η Ιανουαρίου 2015.”

7. Οι διατάξεις του παρόντος άρθρου ισχύουν από 1ης Ιανουαρίου 2014.

Άρθρο 52
Τροποποίηση διατάξεων ν. 3296/2004

1. Στην παρ. 2 του άρθρου 30 του ν. 3296/2004 καταργείται η περίπτωση β’ και οι περιπτώσεις γ’, δ’ και ε’ αναριθμούνται αντιστοίχως σε β’, γ’ και δ’.

2. Στην περίπτωση δ’ της παρ. 5 του άρθρου 30 του ν. 3296/2004 οι λέξεις “φορολογικές και τελωνειακές” διαγράφονται.

3. Στο πρώτο εδάφιο της παραγράφου 2 του άρθρου 30 του ν. 3296/2004 διαγράφονται οι λέξεις “μεγάλης φοροδιαφυγής και”.

4. Στην περίπτωση ε’ της παραγράφου 2 του άρθρου 30 του ν. 3296/2004, όπως αναριθμείται με την ανωτέρω παράγραφο 1 σε περίπτωση δ’ διαγράφονται οι λέξεις “μεγάλης έκτασης φοροδιαφυγής και”.

5. Στην παράγραφο 2 του άρθρου 30 του ν. 3296/2004, μετά την περίπτωση ε’, όπως αναριθμείται με την ανωτέρω παράγραφο 1 σε περίπτωση δ’, προστίθεται νέα περίπτωση δ’ ως εξής:

“δ) Η εκτέλεση των εισαγγελικών παραγγελιών εντός του πεδίου των αρμοδιοτήτων του.”

Άρθρο 53

Στο τελευταίο εδάφιο της παραγράφου 12 του άρθρου πέμπτου του ν. 3845/2010 (Α’ 65) όπως αυτό προστέθηκε με την παράγραφο 6 του άρθρου 4 του ν. 3899/2010 (Α’ 212), και τροποποιήθηκε με την παράγραφο 9 του άρθρου 3 της από 31.12.2011 Π.Ν.Π. (Α’ 268), η οποία κυρώθηκε με το άρθρο δεύτερο του ν. 4047/2012 (Α’ 31), και με το άρθρο 22 της από 31.12.2012 Π.Ν.Π. (Α’ 256), η οποία κυρώθηκε με το άρθρο 1 του ν. 4147/2013 (Α’ 98), αντί της ημερομηνίας “1.1.2014” τίθεται η ημερομηνία “1.1.2015”.

Άρθρο 54

1. Διατάξεις για την κινητικότητα του νοσηλευτικού και παραϊατρικού προσωπικού των Νοσοκομείων του Ε.Σ.Υ.

Καταργείται η παρ. 3 του άρθρ. 14 του ν. 1400/1983 (Α’ 156), τροποποιούνται: η παρ. 5 του άρθρου 71 του ν. 3528/2007 (Α’ 26), που προστέθηκε με την παρ. 1 του άρθρου 19 του ν. 3801/2009 (Α’ 163), το άρθρο 10 του ν. 3754/2009 (Α’ 43), όπως αντικαταστάθηκε με το άρθρο 2 παρ. 4 του ν. 3812/2009 (Α’ 234) και κωδικοποιούνται οι ανωτέρω και η παρ. 5 α και β’ του άρθρου 2 του ν. 3868/2010 (Α’ 129), οι παράγραφοι 7, 8 και 9 του άρθρου 67, οι παράγραφοι 1 και 4 του άρθρου 68 και η παρ. 1 του άρθρου 73 του ν. 3528/2007 (Α’ 26), η παρ. 1 του άρθρου 21 του ν. 2946/2001 (Α’ 224) όπως αντικαταστάθηκε με το άρθρο 91 του ν. 4139/2013 (Α’ 74) και η παρ. 2 αυτού, καθώς και η παρ. 1 εδ. α’ της Ζ1 του ν. 4093/ 2012 (Α’ 222), ως ακολούθως:

1. Δεν επιτρέπεται η μετάθεση, η μετάταξη και η απόσπαση, του νοσηλευτικού και παραϊατρικού προσωπικού των Νοσοκομείων του Ε.Σ.Υ., πριν παρέλθει διετία από το διορισμό του.

2. Επιτρέπεται η, μετά την παρέλευση διετίας από το διορισμό του, μετάθεση, μετάταξη του νοσηλευτικού και παραϊατρικού προσωπικού των Νοσοκομείων του Ε.Σ.Υ., σε Νοσοκομεία του Ε.Σ.Υ., Υγειονομικές Περιφέρειες και Φορείς εποπτευόμενους από το Υπουργείο Υγείας, μετά από γνώμη των οικείων υπηρεσιακών συμβουλίων των Φορέων προέλευσης και υποδοχής.

3. Επιτρέπεται η, μετά από αίτηση του ενδιαφερομένου, μετάθεση, μετάταξη και απόσπαση σε υπηρεσίες παραμεθορίων περιοχών, χωρίς να απαιτείται η προηγούμενη γνώμη των οικείων υπηρεσιακών συμβουλίων, με απλή έγγραφη βεβαίωση της Διοίκησης του νοσοκομείου προέλευσης, με την οποία θα πιστοποιείται ότι η μετακίνηση δεν επιφέρει καμία δυσμενή συνέπεια στην ομαλή λειτουργία του Φορέα.

Η ανωτέρω βεβαίωση δεν απαιτείται για μεταθέσεις, μετατάξεις και αποσπάσεις μεταξύ νοσοκομείων του Ε.Σ.Υ. παραμεθορίων περιοχών.

Το μετατιθέμενο και μετατασσόμενο νοσηλευτικό και παραϊατρικό προσωπικό σε Νοσοκομεία του Ε.Σ.Υ., Υγειονομικές Περιφέρειες και Φορείς εποπτευόμενους από το Υπουργείο Υγείας παραμεθορίων περιοχών υποχρεούται να παραμείνει στην υπηρεσία όπου τοποθετείται για δέκα (10) έτη. Στην περίπτωση που ο μετατιθέμενος ή μετατασσόμενος καταστεί πολύτεκνος, μετά τη μετάθεση ή μετάταξή του, ο χρόνος υποχρεωτικής παραμονής στον Φορέα υποδοχής μειώνεται στα πέντε (5) έτη, εάν η μετακίνηση αφορά μη νοσηλευτική υπηρεσία και στα τρία (3) έτη στην περίπτωση που η μετακίνηση γίνεται μεταξύ νοσοκομείων του Ε.Σ.Υ.

4. Η μετάταξη και η απόσπαση του νοσηλευτικού και παραϊατρικού προσωπικού μεταξύ νοσοκομείων του Ε.Σ.Υ. με σκοπό τη συνυπηρέτηση συζύγων που υπηρετούν σε αυτά, επιτρέπεται μετά από αίτηση του ενδιαφερομένου χωρίς να απαιτείται η προηγούμενη γνώμη των οικείων υπηρεσιακών συμβουλίων ή οποιαδήποτε άλλη διατύπωση.

Νοσηλευτικό και παραϊατρικό προσωπικό των νοσοκομείων του Ε.Σ.Υ. που είναι σύζυγοι στρατιωτικών, ένστολου προσωπικού της ΕΛ.ΑΣ., του Πυροσβεστικού και Λιμενικού Σώματος, επιτρέπεται να αποσπώνται, κατά σειρά προτεραιότητας, σε νοσοκομεία του Ε.Σ.Υ., Κέντρα Υγείας, ΕΚΑΒ, ΕΟΠΥΥ, και λοιπές υπηρεσίες που εποπτεύονται από το Υπουργείο Υγείας, στην περιοχή που υπηρετεί ο/η σύζυγός τους.

5. Όσοι από το νοσηλευτικό και παραϊατρικό προσωπικό των νοσοκομείων του Ε.Σ.Υ. είναι πολύτεκνοι μετατίθενται, μετατάσσονται και αποσπώνται, μετά από αίτησή τους η οποία εξετάζεται κατά προτεραιότητα.

Δεν επιτρέπεται η μετακίνηση πολυτέκνου, χωρίς προηγούμενη αίτησή του.

6. Επιτρέπεται η αμοιβαία μετάταξη νοσηλευτικού και παραϊατρικού προσωπικού των νοσοκομείων του Ε.Σ.Υ σε Νοσοκομεία του Ε.Σ.Υ., Υγειονομικές Περιφέρειες και Φορείς εποπτευόμενους από το Υπουργείο Υγείας, μετά από αίτηση των ενδιαφερομένων και κατόπιν γνώμης των οικείων υπηρεσιακών συμβουλίων των Φορέων προέλευσης και υποδοχής.

Για την αμοιβαία μετάταξη νοσηλευτικού και παραϊατρικού προσωπικού μεταξύ νοσοκομείων του Ε.Σ.Υ., απαιτείται έγγραφη βεβαίωση της Διοίκησης του νοσοκομείου προέλευσης, με την οποία πιστοποιείται ότι η μετακίνηση δεν επιφέρει καμία δυσμενή συνέπεια στην ομαλή λειτουργία του Φορέα.

7. (α) Η απόσπαση του νοσηλευτικού και παραϊατρικού προσωπικού, που υπηρετεί στην ίδια Υγειονομική Περιφέρεια, δύναται να διενεργηθεί ύστερα από αίτηση του υπαλλήλου, γνώμη των αρμόδιων υπηρεσιακών συμβουλίων και μετά από εισήγηση του Διοικητή της οικείας Υγειονομικής Περιφέρειας.

(β) Η απόσπαση του νοσηλευτικού προσωπικού που υπηρετεί σε διαφορετικές Υ.ΠΕ. δύναται να διενεργηθεί μετά από κοινή εισήγηση των Διοικητών των οικείων Υ.ΠΕ., η οποία εκδίδεται, κατά τα ανωτέρω, ύστερα από αίτηση του υπαλλήλου και γνώμη των αρμοδίων υπηρεσιακών συμβουλίων.

(γ) Σε περίπτωση διαφωνίας μεταξύ των Διοικητών των αρμόδιων Υγειονομικών Περιφερειών, η απόσπαση δύναται να διενεργηθεί με απόφαση του Υπουργού Υγείας και των κατά περίπτωση συναρμόδιων Υπουργών, όπου αυτό απαιτείται, με γνώμονα την εύρυθμη λειτουργία των Φορέων, λαμβάνοντας υπ’ όψιν και τα κοινωνικά κριτήρια.

(δ) Οι ανωτέρω υπηρεσιακές μετακινήσεις, στο σύνολό τους, διενεργούνται με απόφαση του Υπουργού Υγείας και των κατά περίπτωση συναρμόδιων Υπουργών, όπου αυτό απαιτείται.

8. Ο χρονικός περιορισμός των διατάξεων της παρ. 5 του άρθρου 71 του ν. 3528/2007 (Α’ 26), η οποία προστέθηκε με το άρθρο 19 του ν. 3801/2009 (Α’ 163) δεν ισχύει για το προσωπικό εκείνο που ετέθη σε καθεστώς διαθεσιμότητας και μετατάχθηκε/μεταφέρθηκε μέσω της κινητικότητας.

9. (α) Από την έκδοση του παρόντος, κάθε γενική ή ειδική διάταξη νόμου, που αντιβαίνει στο παρόν ή ρυθμίζει διαφορετικά το ίδιο θέμα, καταργείται.

(β) Κατ’ εξαίρεση και εφόσον δεν αντίκεινται στο παρόν παραμένουν σε ισχύ και έχουν εφαρμογή οι διατάξεις του Κώδικα Κατάστασης Δημοσίων Υπαλλήλων και Υπαλλήλων Ν.Π.Δ.Δ. που καθορίζουν τους όρους και τις προϋποθέσεις μετάθεσης, μετάταξης και απόσπασης των υπαλλήλων [ν. 3528/2007 (Α’ 26)].

2. Τροποποίηση διατάξεων του ν. 3918/2011 (Α’ 31).

Στο τέλος του άρθρου 30 του ν. 3918/2011 (Α’ 31), όπως αυτό ισχύει σήμερα, προστίθεται τρίτη παράγραφος, ως εξής:

“3. α. Με αποφάσεις του Υπουργού Υγείας συνιστώνται πρωτοβάθμιες και δευτεροβάθμιες υγειονομικές επιτροπές ύστερα από πρόταση του Δ.Σ. του Ε.Ο.Π.Υ.Υ., για την παραπομπή σε αυτές θεμάτων υγειονομικής περίθαλψης, με τις οποίες ορίζονται η συγκρότηση, οι αρμοδιότητές τους, καθώς και κάθε άλλη αναγκαία λεπτομέρεια,

β. Με αποφάσεις του Υπουργού Υγείας συνιστάται Ανώτατο Υγειονομικό Συμβούλιο (Α.Υ.Σ.) για την παραπομπή σε αυτό θεμάτων υγειονομικής περίθαλψης, με τις οποίες ορίζονται η συγκρότηση, οι αρμοδιότητές του, καθώς και κάθε άλλη αναγκαία λεπτομέρεια.

γ. Για την αναγκαιότητα θεραπείας με φάρμακα που δεν κυκλοφορούν στην Ελλάδα, καθώς και με φάρμακα υψηλού κόστους ειδικών παθήσεων γνωματεύουν επιτροπές αποτελούμενες από γιατρούς ειδικότητας σχετικής με τη νόσο για την οποία συνταγογραφείται το σκεύασμα, φαρμακοποιούς και ειδικούς επιστήμονες στην οικονομική αξιολόγηση της τεχνολογίας υγείας ή τα οικονομικά της υγείας του Φορέα ή ιατρούς του Ε.Σ.Υ. ή των στρατιωτικών νοσοκομείων, με αναπληρωματικά μέλη, η διάρκεια των οποίων θα είναι διετής. Πρόεδρος της κάθε επιτροπής ορίζεται ένα από τα τακτικά μέλη και γραμματεύς ένας υπάλληλος του Φορέα. Οι Επιτροπές συγκροτούνται με αποφάσεις του Υπουργού Υγείας, σε αριθμό που κρίνεται απαραίτητος για την εξυπηρέτηση των ασφαλισμένων, με τις οποίες ορίζονται η συγκρότηση, οι αρμοδιότητες τους, καθώς και κάθε άλλη αναγκαία λεπτομέρεια.

Τα ανωτέρω φάρμακα παρέχονται μόνο από τα φαρμακεία του Οργανισμού ή των κρατικών νοσοκομείων.”

3. Τροποποίηση διατάξεων του ν. 3918/2011 (Α’ 31)

Παράταση συμβάσεων μεταξύ Ε.Ο.Π.Υ.Υ. και θεραπευτών ιατρών και άλλες διατάξεις

1. Η παράγραφος 12 του άρθρου 28 του ν. 3918/2011 (Α’ 31), όπως αυτή ισχύει σήμερα, αντικαθίσταται και έχει ως ακολούθως:

“12. Συμβάσεις οι οποίες έχουν συναφθεί μεταξύ του ΟΠΑΔ ή του ΟΑΕΕ και θεραπευτών ιατρών λύονται αζημίως στις 31.12.2011, ακόμη και αν έχουν συμφωνηθεί για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα. Οι προαναφερόμενοι ιατροί δύνανται να παρέχουν τις υπηρεσίες τους στον Ε.Ο.Π.Υ.Υ. σύμφωνα με τον Ενιαίο Κανονισμό Παροχών Υγείας αυτού μέχρι δύο χρόνια από 1.1.2012, εφόσον υποβάλουν δήλωση στον οργανισμό εντός προθεσμίας δέκα (10) ημερών από την έναρξη ισχύος της διάταξης αυτής. Με κοινές αποφάσεις των Υπουργών Υγείας και Οικονομικών καθορίζεται το ύψος της αμοιβής και ο αριθμός των επισκέψεων των ιατρών από 1.12.2013. Για την αποζημίωση αυτή δεν επιβαρύνεται ο Ε.Ο.Π.Υ.Υ. με εισφορές υπέρ ΤΣΑΥ.

Συμβάσεις που έχουν συναφθεί μεταξύ του Ε.Ο.Π.Υ.Υ. και των θεραπευτών ιατρών και οι οποίες λήγουν στις 31.12.2013, παρατείνονται με τους ίδιους όρους μέχρι και 30.3.2014.

Ο Ε.Ο.Π.Υ.Υ. διατηρεί το δικαίωμα να καταγγείλει αζημίως τις συμβάσεις αυτές πριν την παρέλευση του τριμήνου, ύστερα από έγγραφη ειδοποίηση των θεραπευτών ιατρών τριάντα (30) ημέρες πριν την ημερομηνία καταγγελίας των συμβάσεων.

Η διάταξη του εδαφίου γ’ της παρούσας παραγράφου έχει εφαρμογή και επί των ισχυουσών συμβάσεων.”

2. Στο τέλος της παρ. 12 του άρθρου 28 του ν. 3918/2011 (Α’ 31), όπως αυτή ισχύει σήμερα, προστίθεται νέα παράγραφος με αριθμό δεκατρία (13), με το ακόλουθο περιεχόμενο:

“13. Με κοινές αποφάσεις των Υπουργών Υγείας και Οικονομικών καθορίζεται, μετά από εισήγηση του Δ.Σ., του Ε.Ο.Π.Υ.Υ., ο αριθμός των συμβαλλόμενων ιατρών με τον Οργανισμό, οι ειδικότητες αυτών, το ύψος της αμοιβής τους, ο τρόπος καταβολής της και κάθε άλλη αναγκαία λεπτομέρεια.”

3. Στο τέλος της δεύτερης παραγράφου του άρθρου 31 του ν. 2646/1998 (Α’ 236) προστίθεται εδάφιο ως εξής: “Δεν απαιτείται γνώμη του Κ.Ε.Σ.Υ. για την τροποποίηση απόφασης επιστημονικής διασύνδεσης Μ.Χ.Α. λόγω αλλαγής της επωνυμίας της.” β. Η περίπτωση α’ του παρόντος ισχύει από την ψήφισή της.

4. Κατάργηση διάταξης της πρώτης παραγράφου του άρθρου 29 του ν. 4038/2012 (Α’ 14) – Ιατρική Περίθαλψη μόνιμων ιατρών του ΕΟΠΥΥ στα ιδιωτικά τους ιατρεία.

Προστίθεται, νέα παράγραφος και αριθμείται δεκατρία (13) στο άρθρο 28 του ν. 3918/2011, της οποίας το περιεχόμενο έχει ως ακολούθως:

“13. Η πρώτη παράγραφος του άρθρου 29 του ν. 4038/2012 (Α’ 14), με την οποία προστέθηκαν εδάφια στο τέλος της παρ. 12 του άρθρου 28 του ν. 3918/2011, καταργείται.”

5. Αναστολή ισχύος των διατάξεων της παρ. 1 του άρθρου 1 του ν. 4052/2012 (Α’ 41)

Η ισχύς των διατάξεων της παρ. 1 του άρθρου 1 του ν. 4052/2012 (Α’ 41), όπως τροποποιήθηκε με την παρ. 1, του τέταρτου άρθρου, του ν. 4118/2013 (Α’ 32), αναστέλλεται έως τις 31.12.2014. Η ισχύς των ως άνω διατάξεων άρχεται από 1.1.2015. Η παρ. 1 του τέταρτου άρθρου του ν. 4118/2013 καταργείται.

6. Έλεγχος ληξιπρόθεσμων οφειλών του Ε.Ο.Π.Υ.Υ.

Με κοινές αποφάσεις των Υπουργών Υγείας και Οικονομικών, δύναται να εξουσιοδοτείται ο Ε.Ο.Π.Υ.Υ., για λόγους διασφάλισης του δημοσίου συμφέροντος, εύρυθμης λειτουργίας του και επίσπευσης των διαδικασιών αποπληρωμής ληξιπρόθεσμων οφειλών, στη λήψη όλων των αναγκαίων μέτρων, προκειμένου να αναλαμβάνονται από ιδιωτικούς ελεγκτικούς φορείς, ο πλήρης έλεγχος των αναλυτικών παραστατικών δαπανών που έχουν υποβάλει οι δικαιούχοι, καθώς και στην αποδοχή των αποτελεσμάτων που θα προκύπτουν από τους εν λόγω ελέγχους προς αναγνώριση, εκκαθάριση και εντολή πληρωμής τους. Ως δικαιούχοι στην παρούσα παράγραφο, νοούνται τα φαρμακεία, οι λοιποί συμβεβλημένοι ιδιώτες πάροχοι υπηρεσιών υγείας (ιατροί, κλινικές, διαγνωστικά κέντρα, εργαστήρια κ.λπ.), οι φαρμακευτικές εταιρείες, προμηθευτές υγειονομικού και λοιπού υλικού κ.λπ. Το σύνολο των δαπανών για την υλοποίηση των ανωτέρω ελέγχων βαρύνει τους δικαιούχους. Οι διατάξεις της παρούσης αφορούν τις μη εκκαθαρισμένες οφειλές για το χρονικό διάστημα πριν την 1η Ιανουαρίου 2013.

………………………………………….

 

Άρθρο 59
Έναρξη ισχύος

1. Η ισχύς του νόμου αυτού αρχίζει από τη δημοσίευσή του στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως, εκτός αν ορίζεται διαφορετικά στις επιμέρους διατάξεις του με την επιφύλαξη των επόμενων παραγράφων του παρόντος.

2. Οι διατάξεις των άρθρων 1 έως και 12 του Κεφαλαίου Α’ του παρόντος νόμου ισχύουν από 1.1.2014 και για κάθε επόμενο οικονομικό έτος.

3. Οι διατάξεις των παραγράφων 1 έως και 3 του άρθρου 36 ισχύουν από 1.1.2014.

Αθήνα, 31 Δεκεμβρίου 2013

---

(1) Το άρθρο 26 έχει δημοσιευθεί στο τεύχος Φεβρουαρίου 2014 σελ. 165.